Ένα χάλκινο σκεύος - Akan - Γκάνα

Ένα σκεύος από κράμα χαλκού των Άκαν, από την Γκάνα, που συλλέχθηκε στην περιοχή Κουμάσι, μια λεοπάρδαλη με αντιλόπη στο ρύγχος της, που στεφανώνεται από ένα στρογγυλό σκεύος, διακοσμημένο με κροκόδειλους, και μέσα στο καπάκι απεικονίζεται μια μητέρα λεοπάρδαλη που ταΐζει τα μικρά της με θήραμα. λεπτή παλαιωμένη πατίνα με υψηλό βαθμό ψευδαργύρου, που δίνει στο γλυπτό μια χρυσή εμφάνιση, ενώ μια λεπτή παλαιωμένη πατίνα επιβεβαιώνει τη μακροχρόνια τελετουργική χρήση.

Τα σκεύη από κράμα χαλκού των Άκαν, που κατασκευάζονταν από τους λαούς που μιλούσαν τα Άκαν στην Γκάνα και την Ακτή Ελεφαντοστού, αποτελούν ένα λιγότερο γνωστό αλλά σημαντικό σύνολο μεταλλοτεχνίας, διαφορετικό από τα πιο γνωστά χρυσά εμβλήματα. Γενικά χυτεύονταν χρησιμοποιώντας την τεχνική του χαμένου κεριού, την ίδια διαδικασία που χρησιμοποιείται για την παραγωγή χρυσών βαρών, και κατασκευάζονταν από ορείχαλκο ή μπρούντζο που εισαγόταν μέσω μακροχρόνιου εμπορίου με Ευρωπαίους εμπόρους από τον δέκατο πέμπτο αιώνα.

Αυτά τα σκεύη, τα οποία περιλαμβάνουν κύπελλα, λεκάνες και μερικές φορές ανθρωπόμορφα ή ζωόμορφα δοχεία, χρησίμευαν κυρίως σε τελετουργικά και αυλικά πλαίσια. Σε βασιλικά και κυρίως σε χώρους όπου φιλοξενούνταν σπονδές, φοινικόκρασο ή προσφορές κατά τη διάρκεια τελετών αφιερωμένων σε προγόνους ή θεότητες. Η μεταλλική τους ουσία συνδεόταν συμβολικά με τη μονιμότητα, το κύρος και τις φωτεινές ιδιότητες του χρυσού, ενώ το ίδιο το κράμα χαλκού ενσάρκωνε ιδέες μεταμόρφωσης και ζωντάνιας που συνδέονταν με τον ήλιο και το αίμα.

Στυλιστικά, πολλά σκεύη των Άκαν φέρουν ανάγλυφα στολίδια ή χαραγμένα επιφανειακά μοτίβα που απηχούν υφαντικά σχέδια και μοτίβα από την εικονογραφία με χρυσό βάρος. Μερικά σωζόμενα παραδείγματα διαθέτουν εικονιστική διακόσμηση - ανθρώπινα κεφάλια, ζώα ή συμβολικές μορφές - υποδηλώνοντας ότι κατασκευάστηκαν για ελίτ προστάτες ή χρησιμοποιήθηκαν σε ιερά ιερά.

Τα κέντρα παραγωγής πιθανότατα βρίσκονταν στις μεγάλες πόλεις επεξεργασίας χρυσού, όπως το Μπόνο Μάνσο, το Μπέγκο και αργότερα το Κουμάσι. Αυτά τα εργαστήρια ήταν στενά συνδεδεμένα με τα πολιτειακά συστήματα των Ασάντε και των προηγούμενων πολιτειών των Άκαν.

Παρόμοια ορειχάλκινα και χάλκινα σκεύη φυλάσσονται σε συλλογές όπως το Βρετανικό Μουσείο, το Musée du quai Branly και το Εθνικό Μουσείο της Γκάνας. Μελετητές όπως οι D. A. Agyeman, F. Willett και T. E. S. Mensah τα έχουν συνδέσει με την ευρύτερη μεταλλουργία των Άκαν και με τελετουργικές οικονομίες αξίας όπου τα μέταλλα ήταν μεσολαβητές μεταξύ των ζωντανών και των προγόνων.

Βλέπε: F. Willett, African Art: An Introduction (Οξφόρδη 1971)· T. E. S. Mensah, Akan Metal Technology (Άκκρα 1983)· D. A. Agyeman, “Brass Casting and Ritual among the Akan”, Transactions of the Historical Society of Ghana 9 (1968).



Πιστεύω ότι η εισαγωγή όλων των έργων τέχνης από την Αφρική—είτε αντίγραφα είτε αυθεντικά—πρέπει να απαγορευτεί για την προστασία της Αφρικής. Απόσπασμα: Καθηγήτρια Δρ. Βιόλα Κόνηγκ, πρώην διευθύντρια του Μουσείου Εθνολογίας του Βερολίνου, τώρα HUMBOLDTFORUM.

Νομικό πλαίσιο

Σύμφωνα με τη Σύμβαση της UNESCO του 1970 σε συνδυασμό με τον Νόμο περί Προστασίας Πολιτιστικής Κληρονομιάς (KGSG), οποιοδήποτε αίτημα για την αποκατάσταση πολιτιστικής περιουσίας παραγράφεται τρία χρόνια μετά την απόκτηση γνώσης από τις αρμόδιες αρχές του κράτους προέλευσης σχετικά με την τοποθεσία του αντικειμένου και την ταυτότητα του κατόχου του.

Όλα τα μπρούντζινα και τερακότα αντικείμενα που προσφέρονται έχουν εκτεθεί δημόσια στη γκαλερί Wolfgang Jaenicke από το 2001. Οργανώσεις όπως η DIGITAL BENIN και ακαδημαϊκά ιδρύματα όπως το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, που έχουν εμπλακεί εντατικά σε έρευνες αποκατάστασης (πρόγραμμα μεταφοράς) τα τελευταία επτά χρόνια, γνωρίζουν το έργο μας, έχουν επιθεωρήσει μεγάλα μέρη της συλλογής μας και μας έχουν επισκεφθεί στην εξάρτησή μας στο Lomé, Togo, μεταξύ άλλων, για να μάθουν για το διεθνές εμπόριο τέχνης στον τόπο. Επιπλέον, η Εθνική Επιτροπή Μουσείων και Μνημείων (NCMM) στο Άμπουτζα, Νιγηρία, έχει ενημερωθεί σχετικά με τη συλλογή μας. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχουν υπάρξει αξιώσεις αποκατάστασης εναντίον ιδιωτικών ιδρυμάτων όπως η γκαλερί Wolfgang Jaenicke.

Η Gallery μας αντιμετωπίζει αυτές τις δομικές προκλήσεις μέσω μιας πολιτικής μέγιστης διαφάνειας και τεκμηρίωσης. Εάν προκύψουν ερωτήματα ή αβεβαιότητες, σας καλούμε να επικοινωνήσετε μαζί μας. Κάθε ζήτημα θα εξεταστεί επιμελώς χρησιμοποιώντας όλους τους διαθέσιμους πόρους.