Μπρούτρινη μάσκα - Tikar - Cameroon (χωρίς τιμή ασφαλείας)

Μάσκα από μπρούντζο Tikar, συλλεγμένη στο Foumban, περιοχή Kimi του Καμερούν, με γεωμετρικά σκαλίσματα στο πρόσωπο, ένα μικρό πουλί καθισμένο στην κορυφή και τέσσερα μικρά προεξέχοντα στοιχεία για το μούσι. Σημάδια οξείδωσης και χρήσης. Συμπεριλαμβάνεται βάση.

Οι μπρούντζινοι μάσκες Tikar, που παράγονται από κοινότητες στην περιοχή Grassfields του κεντρικού Καμερούν, κατέχουν ξεχωριστή θέση στις μεταλλουργικές και γλυπτικές παραδόσεις της Δυτικής Αφρικής. Αν και συχνά συσχετίζονται με το πολιτικό σύστημα Tikar, πολλά τέτοια έργα προέρχονται από σχετικές ή γειτονικές ομάδες, και ο όρος «Tikar» λειτουργεί συχνά ως ευρεία εμπορική ή ακαδημαϊκή ονομασία παρά ως αυστηρά εθνογλωσσική. Οι μάσκες δημιουργούνται συνήθως μέσω της διαδικασίας χύτευσης με χαμένο κερί, μια τεχνική που επιτρέπει λεπτομερείς επιφανειακές διακοσμήσεις και την επανάληψη τυποποιημένων μορφών. Αυτή η μέθοδος έχει ιστορικά συνδεθεί με εξειδικευμένες κληρονομικές ομάδες χυτηρίων, των οποίων η γνώση και οι τελετουργικές διαδικασίες διατηρούν τόσο την καλλιτεχνική συνέχεια όσο και την τεχνική ακρίβεια.

Αυτές οι μπρούντζινες μάσκες συνήθως δεν φοριούνται στο πρόσωπο· αντίθετα, εμφανίζονται ως αντικείμενα κύρους ή τοποθετούνται σε κεφαλόδεσμους και αρχιτεκτονικά στοιχεία που σχετίζονται με τις chiefly compounds. Η εικονογραφία τους τονίζει ιδεαλιστικά χαρακτηριστικά προσώπου—καμπυλωτά φρύδια, αμυγδαλωτά μάτια και περίτεχνα χτενίσματα—ενδείξεις αυτοκυριαρχίας, εξουσίας και ηθικής ορθότητας, που βρίσκονται στο επίκεντρο των αντιλήψεων περί ηγεσίας στα Grassfields. Η στιλιζαρισμένη απεικόνιση των μαλλιών και της ουλοποίησης συχνά αντικατοπτρίζει συμβάσεις που συναντώνται σε ξυλόγλυπτα της περιοχής, υποδηλώνοντας μια κοινή οπτική γραμματική μεταξύ των μέσων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτά τα μπρούντζινα αντικείμενα ενσωματώνουν ζωομορφα στοιχεία ή γεωμετρικά μοτίβα που ενισχύουν τις προστατευτικές και νομιμοποιητικές λειτουργίες των αντικειμένων εντός των βασιλικών αυλών.

Η κυκλοφορία των μπρούντζινων μάσκων Tikar στην παγκόσμια αγορά τέχνης επιταχύνθηκε τον εικοστό αιώνα, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930–1960, όταν αποστολές συλλογής και εμπορικά δίκτυα επεκτάθηκαν σε όλο το Καμερούν. Ως αποτέλεσμα, πολλά κομμάτια που βρίσκονται τώρα σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές στερούνται ακριβούς προέλευσης, περιπλέκοντας τις προσπάθειες τοποθέτησής τους σε συγκεκριμένα εργαστήρια ή γραμμές. Οι ερευνητές έχουν επίσης σημειώσει ότι ορισμένα σύγχρονα μπρούντζινα έργα, που παράγονται για τουριστική ζήτηση, αντιγράφουν κανονικές μορφές χωρίς το αρχικό τελετουργικό πλαίσιο. Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη για προσεκτική στυλιστική, τεχνική και συμφραζόμενη ανάλυση κατά την αξιολόγηση της ταυτοποίησης, της λειτουργίας και της χρονολόγησης.

Παρά αυτές τις προκλήσεις, οι μπρούντζινοι μάσκες Tikar παραμένουν σημαντικά σύμβολα κοινωνικής ιεραρχίας και καλλιτεχνικής καινοτομίας. Η μορφή και η επιφάνειά τους αντικατοπτρίζουν τόσο τις τοπικές αισθητικές προτιμήσεις όσο και τις ευρύτερες παραδόσεις των Grassfields σχετικά με την επίδειξη στην αυλή. Καταγράφοντας τέτοιου είδους έργα, η προσοχή σε ραφές χύτευσης, μοτίβα φθοράς, σύνθεση κράματος και στιλιστικές ομοιότητες με τεκμηριωμένα κομμάτια μπορεί να συμβάλει σε πιο ακριβείς ερμηνείες της ιστορίας της τέχνης, ακόμη και χωρίς πλήρη πεδινή τεκμηρίωση.


Berns, Marla C. «Τέχνες των γρασιδιών του Καμερούν.» Μουσείο Fowler, 1987.
Nicklin, Keith. “Bronzes from the Cameroon Grasslands.” Nigerian Field, 1974.
Ρούμπιν, Άρνολντ. «Καμερούν». Στο «Αφρικανική τέχνη και ηγεσία», επιμέλεια Ντάγκλας Φρέιζερ και Χέρμπερτ Μ. Κολ, Πανεπιστήμιο της Ουισκόνσιν, 1972.
Siegmann, William C. «Μεταλλουργία σε ορεινούς βορείους πεδιάδες.» African Arts, 1990.

Ύψος: 25 εκ. χωρίς βάση