Ismael Subirana (1937) - Verde infinito

Dom aukcyjny Pictura Auctions prezentuje to wspaniałe dzieło sztuki Ismaela Subirany, które uosabia harmonię między naturą a obecnością człowieka, przywołując na myśl spokojny krajobraz, gdzie czas zdaje się stać w miejscu, a spokój otula wszystko. Obraz wyróżnia się doskonałą techniką i wysoką jakością obrazu.

· Wymiary pracy: 46x61x2 cm.
· Olej na płótnie, z odręcznym podpisem artysty w prawym dolnym rogu, Ismael Subirana.
Element jest w dobrym stanie zachowania.

Dzieło pochodzi z ekskluzywnej kolekcji prywatnej w Gironie.

Ważna uwaga: zamieszczone fotografie stanowią integralną część opisu partii.

Obrazek zostanie profesjonalnie zapakowany przez eksperta z IVEX (https://www.instagram.com/ivex.online/), przy użyciu materiałów wysokiej jakości, aby zapewnić jego ochronę. Cena wysyłki obejmuje zarówno koszt profesjonalnego pakowania, jak i sam transport.
Wysyłka zostanie zrealizowana przez Correos, GLS lub NACEX z możliwością śledzenia. Dostępne wysyłki na skalę międzynarodową.



Obraz przedstawia rozległy i spokojny krajobraz, gdzie natura i architektura współistnieją w cichej harmonii. Scena otwiera się przed widzem od rozległych zielonych pól na pierwszym planie, które oddają wrażenie świeżości i spokoju. Ziemia wydaje się miękka i żyzna, poprzecinana łagodnymi zboczami, które naturalnie kierują wzrok w stronę tła. Cała przestrzeń jest przesiąknięta spokojną atmosferą, jakby czas powoli płynął w tym ustronnym zakątku.
W centrum kompozycji wznosi się smukły budynek, stanowiący wizualną oś obrazu. Jego wertykalność kontrastuje z dominującą horyzontalnością krajobrazu, przyciągając uwagę, nie narzucając się jednak nachalnie. Budynek ten wydaje się być istotną częścią otoczenia, naturalnie wkomponowany w otaczający teren. Wokół niego, niewielkie, uzupełniające się struktury wzmacniają ideę dyskretnej osady ludzkiej, szanującej krajobraz i do niego dostosowanej.
W naturalnym otoczeniu sceny dominują wzgórza porośnięte bujną roślinnością. Zielone zbocza zachodzą na siebie, tworząc głębię i wrażenie stopniowego oddalenia. W tle góry wznoszą się łagodnie, spowite w stonowanych barwach, sugerujących oddalenie i nadających całości niemal kontemplacyjny charakter. Te górskie formy nie wydają się groźne, lecz raczej ochronne, niczym tło osłaniające krajobraz.
Niebo zajmuje znaczącą część kompozycji i w decydujący sposób wpływa na ogólną atmosferę. Wydaje się rozległe i świetliste, z powoli przesuwającymi się, miękkimi chmurami, potęgującymi wrażenie spokoju. Światło jest równomiernie rozłożone, bez dramatyzmu, skąpane w spokojnej, przejrzystej atmosferze, zachęcającej do kontemplacji. Nie widać śladów wzburzenia ani gwałtownych zmian, jedynie nieustającą harmonię między niebem a ziemią.
Roślinność na pierwszym planie nadaje obrazowi dynamikę i bogactwo wizualne. Krzewy, trawy i małe drzewa układają się naturalnie, bez sztywności, emanując życiem i wrażeniem powściągliwego ruchu. Elementy te wzmacniają wrażenie bliskości i sprawiają, że widz czuje się niemal zanurzony w krajobrazie, jakby mógł przez niego przejść i poczuć otaczającą go ciszę.
Ogólnie rzecz biorąc, obraz przekazuje głębokie poczucie spokoju, równowagi i więzi między ludzkością a naturą. To scena, która zaprasza nas do zatrzymania się, spokojnego oddechu i poddania się harmonii przedstawionego otoczenia. Dzieło nie dąży do natychmiastowego oddziaływania, lecz do wywołania trwałego uczucia opartego na spokoju, kontemplacji i niespiesznym upływie czasu.