René Magritte (1898-1967), (d´apres) - La reconaissance infinie

René Magritte (1898-1967), (d'apres) -podpisany odręcznie ołówkiem przez pana Charly'ego Herscovici, prezesa Fundacji MAGRITTE

Litografia na pergaminie BFK Rives.

Numerowane / 300 egzemplarzy, podpisane w druku
Litografia wykonana pod nadzorem Succession Magritte, uwierzytelniona ślepą pieczęcią Succession, podpisana na kamieniu u dołu po lewej stronie i ręcznie ołówkiem przez pana Charly'ego Herscovici, prezesa Fundacji MAGRITTE (z inicjałem po tej samej stronie numeru)
Wymiary: 44x30 cm.
René Magritte, słynny belgijski surrelista, stworzył kilka intrygujących dzieł, które bawią się motywami okien, sfer i chmur. Jednym z wybitnych przykładów jest jego obraz z 1964 roku, zatytułowany "Le Tombeau des Lutteurs" (Grób zapaśników), chociaż często nazywany jest po prostu na podstawie swoich elementów wizualnych ze względu na jego uderzającą, niemal archetypiczną kompozycję.

W tym fascynującym fragmencie okno służy jako rama dla nieoczekiwanej sceny. Zamiast ukazywać konwencjonalny pejzaż zewnętrzny, widz stoi przed dużym, idealnie kulistym obiektem, często opisywanym jako skała lub planeta, który zdaje się unosić bezpośrednio za szybą okienną. Ta sfera nie opiera się na niczym; po prostu unosi się w środku pola widzenia. Nad i wokół tej zagadkowej kuli, stylizowane chmury wypełniają niebo, wykonane z charakterystyczną dla Magritte'a precyzyjną, lecz marzycielską jakością.

Współdziałanie tych elementów tworzy poczucie zarówno znajomości, jak i głębokiej obcości. Okno, zazwyczaj portal do rzeczywistości, tutaj przedstawia niemożliwą wizję. Kula, obiekt o doskonałej formie geometrycznej, przeczy grawitacji i naturalnemu kontekstowi. Chmury, choć naturalne, przyczyniają się do ogólnej niepokojącej atmosfery, będąc częścią tego dziwacznego tableau. Magritte mistrzowsko używa tych codziennych motywów, aby kwestionować percepcję, zachęcając widza do podważania tego, co jest prawdziwe, co jest wyobrażone i jaka jest sama natura reprezentacji.