J. Ritter (XIX-XX) - NO RESERVE - Trees in inner Vibration





Ochrona nabywców Catawiki
Twoja płatność jest u nas bezpieczna, dopóki nie otrzymasz przedmiotu.Zobacz szczegóły
Trustpilot: 4.4 | opinie: 122910
Doskonała ocena na Trustpilot.
NO RESERVE - Trees in inner Vibration, 1940-1950, technika mieszana, Hiszpania, sprzedane z ramą.
Opis od sprzedawcy
Drzewa w wibracji wewnętrznej
1. KARTA TECHNICZNA
Autor: J. RITTER
Chronologia: połowa XX wieku
Technika mieszana na papierze (akwarela, tinta i ołówek tłuszczowy)
Wymiary: 31 × 23 cm (obraz) · 47 × 38 cm (z ramą)
Styl: ekspresjonizm liryczny
Szkoła malarska: nowoczesna europejska szkoła pejzażu
Stan zachowania: dobry; posiada drobne, poziome zagięcie charakterystyczne dla wsparcia na papierze, stabilny i nieinwazyjny.
Marco: rama z litego drewna wysokiej jakości, prosta i stonowana, z zielonym oliwkowym paspartú z epoki, bardzo dobrze dobrany i harmonijny z gamą kolorystyczną dzieła.
2. OPIS KOMPOZYCYJNY I IKONOGRAFICZNY
Dzieło przedstawia las pni wygiętych i gałęzi napiętych, zbudowany wokół potężnej osi centralnej drzewa, która dominuje nad kompozycją.
Przestrzeń jest tworzona poprzez nakładanie planów chromatycznych — zielonych, niebieskich, ochrowych i różowych — które generują głębię bez konieczności odwoływania się do tradycyjnej perspektywy akademickiej.
Czarna kreska, nerwowa i celowo widoczna, wyznacza kształty i wzmacnia wewnętrzny rytm pejzażu.
Symbolicznie, drzewo działa jako żywy i organiczny symbol, niemal antropomorficzny, wywołując wewnętrzną siłę, wzrost i odporność, w naturze interpretowanej bardziej przez emocje niż przez literalną obserwację.
3. Styl, szkoła i ocena porównawcza
Ta praca wyraźnie wpisuje się w lirystyczny ekspresjonizm o korzeniach środkowoeuropejskich, gdzie kolor i gest budują pejzaż jako subiektywne doświadczenie. Język Juliána Rittera dialoguje z artystami takimi jak Oskar Kokoschka, Emil Nolde czy niektóre pejzaże Chaïma Soutine’a, wszyscy oni stanowią wysoce cenione odniesienia w europejskim ekspresjonizmie.
Połączenie techniki mieszanej, rysunku strukturalnego i koloru żywego nadaje dziełu wyraźną intensywność plastyczną i silny charakter dekoracyjny.
To bardzo reprezentatywny fragment współczesnej wrażliwości z połowy XX wieku, atrakcyjny zarówno dla kolekcjonerów dzieł na papierze, jak i dla miłośników ekspresyjnego pejzażu z osobowością i solidnym dyskursem artystycznym.
Historie sprzedawców
Drzewa w wibracji wewnętrznej
1. KARTA TECHNICZNA
Autor: J. RITTER
Chronologia: połowa XX wieku
Technika mieszana na papierze (akwarela, tinta i ołówek tłuszczowy)
Wymiary: 31 × 23 cm (obraz) · 47 × 38 cm (z ramą)
Styl: ekspresjonizm liryczny
Szkoła malarska: nowoczesna europejska szkoła pejzażu
Stan zachowania: dobry; posiada drobne, poziome zagięcie charakterystyczne dla wsparcia na papierze, stabilny i nieinwazyjny.
Marco: rama z litego drewna wysokiej jakości, prosta i stonowana, z zielonym oliwkowym paspartú z epoki, bardzo dobrze dobrany i harmonijny z gamą kolorystyczną dzieła.
2. OPIS KOMPOZYCYJNY I IKONOGRAFICZNY
Dzieło przedstawia las pni wygiętych i gałęzi napiętych, zbudowany wokół potężnej osi centralnej drzewa, która dominuje nad kompozycją.
Przestrzeń jest tworzona poprzez nakładanie planów chromatycznych — zielonych, niebieskich, ochrowych i różowych — które generują głębię bez konieczności odwoływania się do tradycyjnej perspektywy akademickiej.
Czarna kreska, nerwowa i celowo widoczna, wyznacza kształty i wzmacnia wewnętrzny rytm pejzażu.
Symbolicznie, drzewo działa jako żywy i organiczny symbol, niemal antropomorficzny, wywołując wewnętrzną siłę, wzrost i odporność, w naturze interpretowanej bardziej przez emocje niż przez literalną obserwację.
3. Styl, szkoła i ocena porównawcza
Ta praca wyraźnie wpisuje się w lirystyczny ekspresjonizm o korzeniach środkowoeuropejskich, gdzie kolor i gest budują pejzaż jako subiektywne doświadczenie. Język Juliána Rittera dialoguje z artystami takimi jak Oskar Kokoschka, Emil Nolde czy niektóre pejzaże Chaïma Soutine’a, wszyscy oni stanowią wysoce cenione odniesienia w europejskim ekspresjonizmie.
Połączenie techniki mieszanej, rysunku strukturalnego i koloru żywego nadaje dziełu wyraźną intensywność plastyczną i silny charakter dekoracyjny.
To bardzo reprezentatywny fragment współczesnej wrażliwości z połowy XX wieku, atrakcyjny zarówno dla kolekcjonerów dzieł na papierze, jak i dla miłośników ekspresyjnego pejzażu z osobowością i solidnym dyskursem artystycznym.

