Matías Alonso Andrés (1935-2020) - Costa Rias Bajas II. A Coruña

Akwaforta na papierze o wymiarach 26 x 52 cm. podpisana w prawym dolnym rogu. Rama nie jest wliczona w cenę, ale wysyłana jest jako prezent.

Matías Alonso Andrés urodził się 24 lutego 1935 roku w Valle de Trapaga (Vizcaya). Od najmłodszych lat wyróżniały go zdolności plastyczne i malarskie, co skłoniło go do podjęcia dodatkowych studiów w Szkole Sztuk i Rzemiosł, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem.

Odrzucił studia inżynierii przemysłowej, finansowane przez AHV (Altos Hornos de Vizcaya), aby całkowicie poświęcić się swojej wielkiej pasji, rysunkowi i malarstwu.

Pasjami czytając, pożerał wszystkie książki poświęcone sztuce, które tylko miał pod ręką, a to, w połączeniu z regularną praktyką malarstwa na żywo, zapewniło mu wystarczającą mądrość, by już w wieku szesnastu lat zdobyć drugą nagrodę krajową w malarstwie, co zmotywowało go do rozpoczęcia długiej kariery w dziedzinie sztuki i ilustracji. Dzięki temu zyskał status jednego z najbardziej poszukiwanych artystów w Europie, szczególnie w Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkał przez kilka lat, a także odnosił wielkie sukcesy w Stanach Zjednoczonych i Japonii.

Początki jego kariery w świecie komiksu były, jak u większości rysowników, wynikiem pasji do tamtejszych komiksów i miłości do rysunku. W wieku siedemnastu lat, zainspirowany tą pasją, wysłał próbki swojego artystycznego talentu do wydawnictwa Grafidea z Barcelony, które natychmiast go zatrudniło.

W tej edycji serii powstały: EL CHARRO TEMERARIO (1955), LA CAPITANA (1955) oraz EL AMULETO VERDE (1956) — tworzące trylogię — oraz LUIS VALIENTE (1957). Za swoją serię LA CAPITANA otrzymał Nagrodę Informacji i Turystyki za wysoką jakość ilustracji.

W roku 1959 Matías, który czuł się pewniejszy w swoim fachu, nawiązał kontakt z Editorial Valenciana i przesłał próbki swojej pracy z Grafidea, oferując wydawnictwu realizację serii HAZAÑAS DE LA JUVENTUD AUDAZ „La Saga de los Aznar” (1959), serii, za którą w 1978 roku otrzymał Nagrodę Europejskiej Konwencji Science Fiction w Brukseli jako najlepsze dzieło graficzne science fiction opublikowane w Europie.

W tym samym roku, po sukcesie serii Aznarów, przeprowadził się do Walencji, nawiązując kontakt z grupą autorów z tego miasta (Luis Bermejo, bracia Quesada, Frejo, González Alacreu i inni autorzy tak zwanej szkoły walencjańskiej). Już w Walencji (1961) wydawnictwo Valenciana zaproponowało mu przejęcie serii EL GUERRERO DEL ANTIFAZ, dla której narysował numery od 421 do 502, nadając serii dynamizm i egzotykę, które wcześniej nie były widziane.

Jestem całkowicie zintegrowany z Walencją i nawiązuję dobre przyjaźnie z Luisem Bermejo (autorem, z którym miałem największą sympatię), do tego stopnia, że gdy ten przeprowadza się na Majorkę, towarzyszę mu. Z Majorki realizuję dla wydawnictwa Maga dwanaście numerów serii ESPÍRITU DEL OESTE (1963) oraz "La isla del tesoro" dla czasopisma FLECHA ROJA (1964), a we współpracy z Luisem Bermejo tworzę "Las aventuras de Marco Polo" dla czasopisma PANTERA NEGRA (1965). Dla tego samego wydawnictwa realizujemy albumy z naklejkami VIDA Y COSTUMBRES DE LOS VIKINGOS (1965) oraz ÁFRICA Y SUS HABITANTES (1965).

Przez te lata publikował komiksy w różnych zeszytach i czasopismach, takich jak na przykład kalendarze CHISPITA z lat 1954 i 1955, kalendarz APACHE z 1960 roku, kalendarz BENGALA z 1960 roku, kalendarz EL CAPITÁN LÁTIGO z 1961 roku, NUMERY 14 i 35 SELECCIONES DE JAIMITO, różne ilustracje na konkurs literacki czasopisma REVISTA FLECHA ROJA, HOMBRES HEROICOS oraz okładki w czasopiśmie AUDACIA.

W kolejnych latach rozpoczął współpracę z różnymi brytyjskimi wydawnictwami, współpracę, która trwała trzydzieści pięć lat nieprzerwanie, i wyprowadził się z rodziną do Wielkiej Brytanii, realizując różnorodne tematy (wojna, bajki dla dzieci, kartki bożonarodzeniowe, western, średniowiecze, piraci, science fiction itd.). Jego prace ukazały się w następujących publikacjach: AIR ACE, BATTLE ACTION, COMMANDO, EAGLE, THE VICTOR, JUDY, MANDY, TWINKLE, TEENAGE MUTANT TURTLES ADVENTURES i innych.

Pod koniec minionego wieku wrócił do Hiszpanii i osiedlił się w Zeanuri (Vizcaya), poświęcając się w pełni malarstwu, w którym odnosi sukces.

Dzieło Matíasa Alonso zostało rozpowszechnione na całym świecie przez agencję dla artystów Bardon Press Features, Ltd., oraz przez międzynarodowe koncerny Fleetway i D. C. Thomson z Londynu. Efekt jest widoczny w archiwach prasowych, muzeach i ważnych kolekcjach krajowych oraz zagranicznych: Anglii, Szkocji, Włoszech, Norwegii, Szwecji, Australii, Japonii, Tasmanii, Stanach Zjednoczonych...

Ze swojej obszernej twórczości dla zagranicy opublikowano w Hiszpanii jedynie sześć komiksów w czasopiśmie dla młodzieży JANA (Sarpe 1983).

Spośród licznych czasopism i ilustrowanych książek przez niego, wyróżnia się jedna książka znajdująca się w Bibliotece Białego Domu (Waszyngton).

Wszechstronny artysta o międzynarodowej renomie, nagrodzony licznymi wyróżnieniami na przestrzeni swojej szerokiej kariery, szczególnie ceni sobie nagrodę, którą otrzymał w swoim rodzinnym mieście, Premio Arriaga de las Artes, przyznaną przez Wysoki Ratusz Bilbao.

Matías Alonso Andrés został zaproszony przez Batik International, Inc., w wyniku rygorystycznego procesu selekcji spośród współczesnych artystów, do zaprezentowania swojej pracy w Pabellonie Sztuki Międzynarodowej we Frankfurcie, a następnie w Miami i Nowym Jorku.

Wybrany i zaproszony przez Béziers (Francja) do zaprezentowania swojej pracy w Doulun Museum of Modern Art w Szanghaju (Chiny).