Antoni Rotger Vilar (1925–2000) - Lyrical study of a nude





| € 10 | ||
|---|---|---|
| € 1 |
Ochrona nabywców Catawiki
Twoja płatność jest u nas bezpieczna, dopóki nie otrzymasz przedmiotu.Zobacz szczegóły
Trustpilot: 4.4 | opinie: 123327
Doskonała ocena na Trustpilot.
Liryczne studium nagiej postaci, olej na desce, około 1960, Hiszpania, sprzedawane z ramą.
Opis od sprzedawcy
Liryczne studium nagości
Styl: Figuración lírica – późny postimpresjonizm
Szkoła malarska: Katalońska szkoła powojennej / Nowoczesna figuralność śródziemnomorska.
1. KARTA TECHNICZNA
Autor: Antoni Rotger Vilar (1925–2000)
Chronologia: c. 1960–1970
Technika: Olej na desce
Wymiary: 61 × 48 cm
Wymiary z ramą: 76 × 63 cm
Podpis: Podpisano w prawym dolnym rogu
Stan zachowania: dobry, z naturalną patyną czasu.
Złota rama wysokiej jakości, o stonowanych liniach i zrównoważonych proporcjach, zgodna z estetyką połowy XX wieku i doskonale wpisująca się w dzieło.
2. OPIS KOMPOZYCYJNY I IKONOGRAFICZNY
Dzieło przedstawia nagą postać męską, uchwyconą w stanie introspekcji i emocjonalnego przejścia. Ciało wydaje się celowo odmaterializowane, zbudowane poprzez warstwy półprzezroczyste i swobodne pociągnięcia pędzla w gamie odcieni niebieskiego, białego i jasnego ochry, które rozmywają kontury i łączą postać z atmosferą.
Kompozycja rezygnuje z konkretnej narracji na rzecz skupienia się na odczuciu i klimacie emocjonalnym, nadając nagiemu charakter poetycki i duchowy. Anatomia, sugerowana raczej niż opisana, wzmacnia intymne, ciche i głęboko ludzkie odczytanie, w którym malarstwo staje się przestrzenią kontemplacji.
3. Styl, szkoła i ocena porównawcza
Antoni Rotger Vilar wyraźnie wpisuje się w nowoczesną katalońską figurację powojenną, w ramach lirycznej linii postimpresjonistycznej, gdzie zainteresowanie nie skupia się na akademickim opisie, lecz na wyrażeniu emocjonalnym i malarskiej atmosferze.
Twój język wykazuje podobieństwa do autorów takich jak Joaquim Sunyer, pewne okresy Isidre Nonell w jego najbardziej intymnej odsłonie oraz z poetycką figuracją Mariano Andreu czy Maurice'a Denisa, zachowując odległości chronologiczne. W przeciwieństwie do dramatyzmu barokowego, dzieło proponuje nowoczesną internalizację ciała, w której światło zastępuje chiaroscuro, a emocja opowiadanie.
Chodzi o eleganckie, uczciwe i reprezentatywne dzieło, cieszące się znacznym zainteresowaniem kolekcjonerów figuracji śródziemnomorskiej XX wieku, wyróżniające się wrażliwością, równowagą chromatyczną i wyrafinowaniem technicznym.
Historie sprzedawców
Liryczne studium nagości
Styl: Figuración lírica – późny postimpresjonizm
Szkoła malarska: Katalońska szkoła powojennej / Nowoczesna figuralność śródziemnomorska.
1. KARTA TECHNICZNA
Autor: Antoni Rotger Vilar (1925–2000)
Chronologia: c. 1960–1970
Technika: Olej na desce
Wymiary: 61 × 48 cm
Wymiary z ramą: 76 × 63 cm
Podpis: Podpisano w prawym dolnym rogu
Stan zachowania: dobry, z naturalną patyną czasu.
Złota rama wysokiej jakości, o stonowanych liniach i zrównoważonych proporcjach, zgodna z estetyką połowy XX wieku i doskonale wpisująca się w dzieło.
2. OPIS KOMPOZYCYJNY I IKONOGRAFICZNY
Dzieło przedstawia nagą postać męską, uchwyconą w stanie introspekcji i emocjonalnego przejścia. Ciało wydaje się celowo odmaterializowane, zbudowane poprzez warstwy półprzezroczyste i swobodne pociągnięcia pędzla w gamie odcieni niebieskiego, białego i jasnego ochry, które rozmywają kontury i łączą postać z atmosferą.
Kompozycja rezygnuje z konkretnej narracji na rzecz skupienia się na odczuciu i klimacie emocjonalnym, nadając nagiemu charakter poetycki i duchowy. Anatomia, sugerowana raczej niż opisana, wzmacnia intymne, ciche i głęboko ludzkie odczytanie, w którym malarstwo staje się przestrzenią kontemplacji.
3. Styl, szkoła i ocena porównawcza
Antoni Rotger Vilar wyraźnie wpisuje się w nowoczesną katalońską figurację powojenną, w ramach lirycznej linii postimpresjonistycznej, gdzie zainteresowanie nie skupia się na akademickim opisie, lecz na wyrażeniu emocjonalnym i malarskiej atmosferze.
Twój język wykazuje podobieństwa do autorów takich jak Joaquim Sunyer, pewne okresy Isidre Nonell w jego najbardziej intymnej odsłonie oraz z poetycką figuracją Mariano Andreu czy Maurice'a Denisa, zachowując odległości chronologiczne. W przeciwieństwie do dramatyzmu barokowego, dzieło proponuje nowoczesną internalizację ciała, w której światło zastępuje chiaroscuro, a emocja opowiadanie.
Chodzi o eleganckie, uczciwe i reprezentatywne dzieło, cieszące się znacznym zainteresowaniem kolekcjonerów figuracji śródziemnomorskiej XX wieku, wyróżniające się wrażliwością, równowagą chromatyczną i wyrafinowaniem technicznym.

