Cornelis de Heem (1631-1695), Krąg - Stillleben mit hummer

Umkreis Cornelis de Heem (chrzczony 8 kwietnia 1631 w Leiden; pochowany 17 maja 1695 w Antwerpii) był flamandzkim malarzem martwych natur z epoki baroku.

Pieter de Ring 1615-1660 mógłby być również brany pod uwagę.

Martwa natura z homarem, owocami i przedmiotami codziennego użytku

Olej na panelu drewnianym

Stan jak na zdjęciach widoczny.

Powodzenia


Do artysty:
Urodził się w rodzinie artystów i był najstarszym synem Jana Davidszoona de Heema (1606–1684), który tymczasowo mieszkał w Leiden, a od co najmniej 1635 roku osiedlił się w Antwerpii, oraz jego pierwszej żony Aletty van Weede; jego matka zmarła w 1643 roku, gdy Cornelis miał zaledwie 12 lat.[3] Jego dziadek, David I. de Heem, zwany „Davidem z Antwerpii”, wbrew wcześniejszym przypuszczeniom, nie był malarzem, lecz muzykiem (Bok 1990).[3]
Cornelis de Heem otrzymał wykształcenie w rozwijającej się antwerpskiej pracowni swojego ojca, jednego z najważniejszych malarzy martwych natur swojej epoki. W latach 1655 i 1657 przebywał tymczasowo w Brukseli, sprzedając tam na zlecenie ojca obrazy innych artystów. W latach 1660–1661 został przyjęty jako syn mistrza do antwerpskiej gildii St. Lukas.
1662 roku ożenił się z Cathariną Pauwen († 1676), z którą miał dwoje dzieci, oboje ochrzczone w Antwerpii: David Cornelisz. de Heem (ochrzczony 27 lutego 1663), który również został malarzem, oraz Anna Catharina (ochrzczona 15 listopada 1665).
Od czerwca do grudnia 1667 roku Cornelis de Heem mieszkał z rodziną u swojego ojca w Utrechcie, jednak (jak dotąd) nie wiadomo, gdzie przebywał w kolejnych dziewięciu latach.
W maju 1676 roku został poświadczony w IJsselstein (w pobliżu Utrechtu) i był obecnie związany lub żonaty z Marią van Beusecom († 1714), wdową po Janie van Oostrum,[1] lub z nią w związku małżeńskim (?).[4] W tym samym roku przeprowadził się do Hagi, gdzie do 1684 roku był członkiem gildii Lukas i współpracował ze swoim synem Davidem III Cornelisz.[2]
Od około 1691/92 aż do swojej śmierci Cornelis de Heem był ponownie potwierdzony w Antwerpii, gdzie został pochowany 17 maja 1695 roku.[2][4]

Dzieło Cornelis de Heem obejmuje głównie mniejsze martwe natury z posiłkami, często z kieliszkiem do wina, oraz motywy owoców i kwiatów, najczęściej w formie festonów lub girland. Kwiatowe wazony malował tylko sporadycznie. Podpisywał dość wiele obrazów jako „C.DE.HEEM. f” (ecit) wielkimi literami, datowania umieszczał jednak niemal wyłącznie w okresie między 1654 a 1664/1665, z tylko dwoma znanymi późniejszymi wyjątkami z 1671 i 1690 roku.
Cornelis de Heem był utalentowanym i dobrym malarzem, choć być może nie zawsze na wysokim poziomie swojego ojca. Jego malarstwo przypominało dzieła ojca, co w przeszłości skutkowało fałszowaniem podpisów na niektórych jego obrazach, aby sprzedawać je jako dzieła Jan Davidsz. de Heema po wyższych cenach. Do jeszcze większego zamieszania przyczynia się fakt, że także syn Cornelis, David Cornelisz. de Heem, pracował w pewnym 'rodzinnym stylu'.[2][6] Warto również zauważyć, że zainteresowanie Cornelisem i bardziej sprawiedliwa ocena jego twórczości pojawiły się dopiero pod koniec XX wieku.
Według jednogłośnej opinii ekspertów, dzieła ojca Jana Davidsza i syna Cornelisa można wyraźnie odróżnić, w tym między innymi Cornelis preferował kompozycje trójkątne z orientacją pionową.
Według Meijera można dostrzec rozwój stylistyczny: we wczesnych dziełach jego aranżacje martwych natur były stosunkowo jasno oświetlone, a pociągnięcia pędzla bardziej malarskie i nieco miększe, podczas gdy później wybrał ciemniejsze tło, a koloryt wydawał się bardziej ostrzejszy.[2]