Willy Ronis (1910–2009) - Ombre de l'Institut, Paris, 1956

Ręcznie wyciągnięta heliogravura na papierze tkaninowym Hahnemuhle.
Podpisane długopisem w prawym dolnym rogu.
Rozmiar arkusza: 53 x 39,5 cm
Wydrukowane przez Fanny Boucher i Patricka Degouy pod nadzorem Willy'ego Ronisa w 2001 roku.

Heliogravura ręcznie wyciągana, obecnie rzadko używana, ale bardzo popularna pod koniec XIX wieku, polega na fotograficznym przeniesieniu obrazu na miedzianą płytę, przygotowaną techniką akwaforty, aby nadać mu ton, do której wytrawia się wzór. Płyta jest następnie ręcznie zabarwiona tuszem i drukowana w ten sam sposób co zwykła płyta intaglio.
Ręcznie wyciągnięta heliogravura to dokładnie to – wykonana ręcznie. Każda odbitka jest nanoszona i wyciągnięta ręcznie na płaskim prasie, dlatego każda z nich jest subtelnie unikalna. To złoty standard wszystkich procesów fotomechanicznych. To proces, nad którym William Henry Fox Talbot tak ciężko pracował, aby go ulepszyć przez całą swoją karierę, i który Karel Kilč ostatecznie dopracował. To proces, który Peter Henry Emerson, Alfred Stieglitz, Alvin Langdon Coburn, James Craig Annan i inni wielcy fotografowie nieustannie starali się opanować i który przyjęli przy tworzeniu niektórych ze swoich największych dzieł.

#MWModern