Attributed to Juan Navarro (1939) - Material Landscape

Styl: abstrakcja liryczna · pejzażystyka koncepcyjna
Szkoła malarska: Współczesna szkoła katalońska (druga połowa XX wieku)

1. KARTA TECHNICZNA

Autor: Przypisano Juan NAVARRO BALDEWEG (1939)
Chronologia: 1997 (data i podpis na odwrocie)
Technika: technika mieszana na podłożu sztywnym
Wymiary: 60 × 60 cm
Wymiary z ramką: 65 × 65 cm
Firma: Firmado „NAVARRO” na awersie; tekst i podpis „Juan” na odwrocie
Stan zachowania: Bardzo dobry
Marco: rama o jakości, wykonana z ciemnego lakierowanego drewna o czystych liniach i zrównoważonych proporcjach, o nowoczesnym charakterze i doskonale wpisująca się w dzieło.

2. OPIS KOMPOZYCYJNY I IKONOGRAFICZNY

Dzieło jest ukształtowane jako pejzaż niefiguratywny, zbudowany z warstw materii, warstw chromatycznych i fragmentów graficznych, które przywołują teren, atmosferę i głębię, nie odwołując się do dosłownej reprezentacji.

Kwadratowy format wzmacnia ideę autonomicznego, zamkniętego na siebie pola widzenia, w którym kolor i tekstura pełnią funkcję nośników znaczenia.

Paleta — ziemiste, przygaszone zielone, ochrowe i szare — odwołuje się do esencjonalnej natury, niemalże wykruszonej przez czas.

Obecność elementów graficznych i kolażu wprowadza wymiar refleksji, oddalając dzieło od spontanicznego gestu, aby umieścić je w przestrzeni myślenia malarskiego, gdzie pejzaż staje się metaforą upływu czasu i przemiany spojrzenia.

3. Rękopis, przypisanie i kontekst

Transkrypcja tekstu rękopiśmienniczego w języku katalońskim (odwrotna strona)

(Se respeta la grafía original; los corchetes indican partes de lectura dudosa o incompleta)

L’aire líquid
różnorodność kolorów
wiosna pejzażu
zanim cywilizacja
On transformuje / on niszczy

Patrzeć jest też
sposób na czas

wrzesień 1997

Juan

Ten tekst nie działa jako samodzielny wiersz, lecz jako poetyckie oświadczenie procesu twórczego, w pełni spójne z dziełem. Język — ekologiczny, fenomenologiczny i refleksyjny — jest charakterystyczny dla katalońskiego dyskursu artystycznego lat 80–90, szczególnie u autorów związanych z abstrakcją liryczną i paisajismo konceptualne.

Przypisanie Juanowi Navarro opiera się na solidnym zestawie przesłanek: zgodność podpisu na przedniej i tylnej stronie, precyzyjna data, autorski tekst w języku katalońskim, technika mieszana z silnym ładunkiem koncepcyjnym oraz pochodzenie z współczesnego katalońskiego obiegu.

Chociaż nie proponuje się zamkniętej identyfikacji instytucjonalnej, dzieło całkowicie wpisuje się w profil katalońskiego artysty aktywnego w latach dziewięćdziesiątych, z własnym wykształceniem, dyskursem i językiem, bliskim — ze względu na wrażliwość, a nie na naśladownictwo — środowiskom pokrewnym Hernández Pijuan, Ràfols-Casamada czy późnemu katalońskiemu postinformalizmowi.

To dzieło autentyczne, refleksyjne i obronne, odpowiednie do przedstawienia z uzasadnionym przypisaniem, szczególnie atrakcyjne dla kolekcjonerów zainteresowanych katalońską sztuką współczesną z treściami intelektualnymi i poetyckimi.