Francesco Polazzi - Storie dal campo quantico

Francesco Polazzi jest współczesnym malarzem pochodzenia emilskiego, działającym w Bolonii, gdzie mieszka i pracuje. Studiował Filozofię i Literaturę w Bolonii, a następnie uzyskał tytuł magistra sztuk pięknych w Birmingham w Anglii. Jego malarstwo łączy elementy figuratywne i abstrakcyjne, z wpływami sięgającymi popu, street artu i postmodernistycznej abstrakcji, tworząc osobisty i dynamiczny język wizualny. W jego pracach współistnieją formy rzeczywiste i symboliczne, wzory i pola koloru, w połączeniu, które zachęca do dialogu między umysłem a ciałem oraz do wrażliwej interpretacji obrazów.

„Historie z pola kwantowego” – opis i interpretacja.
W tym kontekście:

Połączenie form i kolorów:
Polazzi używa form płynnych i często uzupełniających się kolorów, aby stworzyć efekt silnego kontrastu świetlnego. Kolory wzajemnie się podkreślają, nadając płótnu energię wibrującą i napięcie wizualne, które nawiązuje do ciągłego ruchu możliwości w polu kwantowym.

Polimorfizm figur: Kompozycja przywołuje formy, które jednocześnie sugerują figury antropomorficzne, eteryczne pejzaże lub symboliczne konfiguracje. Nie ma tu stałych obrazów, lecz raczej wizualne progi, w których percepcja może oscylować między różnymi interpretacjami: maską, oświetloną doliną lub postacią w trakcie kształtowania się.

Pole możliwości – rzeczywistość kwantowa: Temat „pola kwantowego” jest wizualnie przedstawiany jako przestrzeń przejściowa między istnieniem a nieistnieniem: formy nie są całkowicie zdefiniowane, lecz wydają się wahać między różnymi stanami. Metaforycznie przypomina to ideę mechaniki kwantowej, w której cząstki i stany istnieją jednocześnie w wielu możliwościach, zanim „zawali się” w ostateczną formę.

Podejście filozoficzne i symboliczne:
Dane wykształcenie filozoficzne artysty oraz jego skłonność do łączenia abstrakcji i symbolizmu sprawiają, że obraz nadaje się również do refleksji filozoficznej i ezoterycznej: 'pole kwantowe' jako metafora nieskończonych potencjałów wewnętrznych i dialogu między wiedzą naukową a doświadczeniem subiektywnym.

Połączenie z neurobiologią i ezoteryką: ciągłe oscylacje barwne i formalne w obrazie mogą wywoływać procesy percepcji i świadomości badane przez neurobiologię, a także nawiązywać do ezoterycznego pojęcia rzeczywistości jako 'sieci możliwości' w ciągłej przemianie.

Ogólny styl
Ogólnie rzecz biorąc, styl tego obrazu odzwierciedla poszukiwanie języka artystycznego, który nie ogranicza się do samej reprezentacji, lecz dąży do syntezy między figuracją a abstrakcją, między estetycznym doświadczeniem a filozoficznym konceptem, tworząc obrazy, które nie odsłaniają się od razu, lecz odkrywają i przemieniają w oczach widza. Ten dynamiczny i otwarty element jest spójny z podejściem Polazzi, który łączy wpływy współczesne z wizualną narracją zdolną do pobudzania wielu interpretacji.