Castagna Maurizio 1961 - XL - Aurora Su Exo - Terra

Dzieło o dużym uroku kolekcjonerskim, Aurora na Exo-Terra – Visioni Nascoste nr 2, składa wyrafinowany hołd René Magritte, przekształcając temat iluzji w rzadkie doświadczenie malarskie z podwójnym widzeniem światło/cień. To intensywna i koncepcyjna praca Maurizio Castangi, idealna dla kolekcjonerów sztuki współczesnej.

„Aurora na Exo-Terra – Ukryte wizje nr 2” to dzieło, które osadza się na granicy fizycznej i mentalnej: rozmontowane drzwi, celowo pomalowane na ciemno, wyłaniające się jak przełom w nierównowadze, już od pierwszego spojrzenia deklarujące, że każda pozory są mylące. To tutaj ujawnia się jego konceptualne serce: wyraźny hołd dla René Magritte’a, mistrza niepokojącego objawienia i poetyki paradoksu.
Castagna nie cytuje Magritte'a: przesłuchuje go.
Powraca do swojego słynnego stwierdzenia — „Niczego nie jest takim, jak się wydaje” — i przekształca je w materię malarską. Odchylone na bok drzwi, które w ciemności ukazują jedynie zawieszoną sierp księżyca, stają się współczesnym tłumaczeniem filozofii Magritte'a: obraz jako zagadka, rzeczywistość jako iluzja, wizja jako akt podejrzenia.
Naświetleniu, dzieło wybucha gęstą, abstrakcyjną strukturą, zbudowaną z nakładania pigmentów, żywic, tempery na jajku i emalii. Każda warstwa pozostaje widoczna, jako pamięć gestu, który nie chce zniknąć. Castagna, korzystając ze swojego wieloletniego doświadczenia akademickiego i figuratywnego, wnosi głęboką wiedzę o rzemiośle, która współistnieje z impulsem, surrealistycznym automatyzmem i natychmiastowością emocjonalną.
To w ciemności hołd dla Magritte'a staje się manifestem.
Malarstwo zdejmuje nadmiar materii i pozostaje sceną esencjonalną: jasne drzwi, pustka za nimi, cienki księżyc. To tak, jakby dzieło miało dwie tożsamości, dwa poziomy rzeczywistości, dokładnie tak jak obrazy mistrza belgijskiego, które oddzielały widzialne od niewidzialnego. Ta podwójna natura – dzienna i nocna – umieszcza obraz w centrum serii „Visioni Nascoste”, gdzie Castagna zaprasza widza do doświadczenia, które nie kończy się na percepcji natychmiastowej.
Dzieło nadal działa, zmienia się, ujawnia się tylko w szczególnych warunkach: gest koncepcyjny zgodny z tradycją surrealistyczną, ale przefiltrowany przez współczesną wrażliwość.
Nie wynika z tego oświadczenie o poetice.
— świadomy hołd dla Magritte
— ćwiczenie wizji, które łamie oczywistość.
— granica ku innemu miejscu, gdzie malarstwo nie przedstawia, lecz ukazuje.
Jak napisał Okwui Enwezor:
Malarstwo Castagny nie przedstawia ani nie wyraża obiektywnej ani subiektywnej rzeczywistości: rozładowuje napięcie, które narosło wewnątrz… to on wybiera kolory, dozując ich ilości i za pomocą własnych gestów wywołuje odpowiednią emocję i sugestię dzieła.
„Aurora na Exo-Terra” nie jest statycznym obrazem, lecz żywym organizmem, otwartym oknem na wewnętrzny pejzaż, który zmienia się pod spojrzeniem obserwatora.
Dzieło, które potwierdza siłę i żywotność wielkiego współczesnego malarstwa, podkreślane przez jego podwójne spojrzenie światło/cień, rzadki i mający duży wpływ na kolekcjonerów element.
Pochodzenie i rozpowszechnienie międzynarodowe.
Dzieła Maurizio Castangi znajdują się w kolekcjach publicznych i prywatnych w Europie, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, na Bliskim Wschodzie i w Azji, w tym we Francji, Belgii, Niemczech, Hiszpanii, Holandii, Wielkiej Brytanii, USA, Dubaju, Chinach i Japonii.
Opublikowano w licznych katalogach i czasopismach sztuki, w tym w Catalogo Bolaffi, Il Quadrato oraz Catalogo d’Arte Moderna Italiana – Giorgio Mondadori.