Ed Ruscha - Ed Ruscha, Photographer - 2006

Relacja Ed Ruschy z fotografią jest skomplikowana i ambiwalentna. Mistrz malarstwa — i autor artykułu z 1972 roku w The New York Times zatytułowanego „I'm Not Really a Photographer” — niezależnie od tego, czy mu się to podoba, małe albumy z prostymi, snapshotowymi zdjęciami, które tworzył w latach 60. i 70., w tym Twenty-Six Gasoline Stations, intrygowały jego współczesnych i zapewniły mu niezachwianą reputację. Jak? Jego tematyka nie była ani czysto dokumentalna, ani wyłącznie artystyczna; była stereotypowa i banalna, z motywami zaczerpniętymi z krajobrazu zachodniego zdominowanego przez samochody. Ten buntowniczy materiał, wraz z jego serialową prezentacją, tworzył efekt przypominający film drogi lub powieść fotograficzną z nutami pokolenia Beat. Ta kombinacja przyciągała zarówno artystów, jak i krytyków, szczególnie gdy logika serialowa była widoczna w Pop arcie i Minimalizmie, a później, gdy serialowa praca zyskała na znaczeniu w sztuce konceptualnej. Krytycy pozostali czujni przez dziesięciolecia, a wpływ Ruschy jest nadal widoczny w nowej twórczości w Europie i Ameryce Północnej. Ed Ruscha, Photographer, odchodzi od wcześniejszych zbiorów, aby zbadać, jak te obrazy — oraz cała twórczość Ruschy w dziedzinach takich jak malarstwo, rysunek, druk i fotografia — są kierowane i kształtowane przez jedną wizję.