(after), Joan Miró - Personnages Rythmiques - Offset lithography - Achenbach licensed print - 1986

Litografia offset po Joan Miró (*)
Reprodukcja dzieła „Personnages Rythmiques” autorstwa Miró z 1934 roku, które znajduje się w kolekcji Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen w Düsseldorfie.
Wydrukowane na wysokiej gramaturze kartonie Fine Art (200 g)
Opublikowane przez Achenbach Art Edition, Düsseldorf.
Impresja autoryzowana z prawem autorskim i numerem seryjnym legalnym.
Duży format.

Wymiary arkusza: 90 x 70,5 cm
Rok: 1986
Stan: doskonały (ta praca nigdy nie była oprawiana ani wystawiana, zawsze przechowywana w profesjonalnym folderze artystycznym, dlatego zachowana jest w doskonałym stanie).
Pochodzenie: kolekcja prywatna.

Dzieło zostanie starannie wyjęte i zapakowane w wzmocnione pudełko kartonowe. Wysyłka będzie z potwierdzeniem nadania i numerem śledzenia.

Wysyłka obejmie również ubezpieczenie transportowe na końcową wartość dzieła z pełnym zwrotem kosztów w przypadku utraty lub uszkodzenia, bez żadnych kosztów dla kupującego.

Joan Miró (1893-1983) urodził się w Barcelonie, ale jego emocjonalne pejzaże, które ukształtowały go jako osobę i artystę, są zasadniczo związane z Mont-roig, Paryżem, Majorką, a później Nowym Jorkiem i Japonią. Mont-roig, mała miejscowość w regionie Baix Camp, będzie kontrastem dla intelektualnego zgiełku, którym żyje w Paryżu w latach dwudziestych wraz z poetami surrealistami, oraz dla impulsu do ekspresjonizmu abstrakcyjnego, który odkryje w Nowym Jorku w latach czterdziestych. Później, w trakcie II wojny światowej, Joan Miró opuści swój exile we Francji i osiedli się na Majorce, w Palma de Mallorca, jako miejsce schronienia i pracy, gdzie jego przyjaciel Josep Lluís Sert zaprojektuje warsztat, o jakim zawsze marzył.
Przywiązanie do krajobrazu Mont-roig najpierw, a potem Majorki, będzie miało decydujące znaczenie w jego twórczości. Związek z ziemią i zainteresowanie przedmiotami codziennego użytku oraz otaczającym środowiskiem naturalnym staną się tłem dla niektórych jego badań technicznych i formalnych. Miró unika akademizmu, nieustannie poszukując całościowego i czystego dzieła, nieprzypisanego do żadnego określonego ruchu. Treść w formach i w manifestacjach publicznych, to właśnie poprzez gest plastyczny Joan Miró ukazuje swoją buntowniczość oraz dużą wrażliwość na wydarzenia polityczne i społeczne, które go otaczają. Ten kontrast sił doprowadzi go do stworzenia unikalnego i bardzo osobistego języka, który umieszcza go wśród najbardziej wpływowych artystów XX wieku.