Carl von Linné, Paulus Dietrich Giseke - Praelectiones in ordines naturales plantarum - 1792

Carl von Linné (Carl Linnaeus)
& Paulus Dietrich Giseke:

Tytuł: Praelectiones in ordines naturales plantarum (skrót Prael. Ord. Nat. Pl. )

„Praelectiones in ordines naturales plantarum” to dzieło botaniczne opublikowane w 1792 roku przez Carla Linneusza i Paula Dietricha Giseeke. Książka ta jest zbiorem wykładów opartych na pracach Linneusza, które zostały opracowane i rozszerzone przez Giseeke. Dzieło odzwierciedla postęp naukowy w dziedzinie botaniki pod koniec XVIII wieku.

Dzieło to jest ważnym dokumentem w historii botaniki, ponieważ zawiera zaawansowane pomysły Linneusza na temat klasyfikacji wykraczające poza jego bardziej popularny, ale sztuczny system, i tym samym wpłynęło na rozwój ku nowoczesnym, naturalnym systemom taksonomii.

Pełny tytuł
Praelectiones in ordines naturales plantarum. / O własnych i Jo. Chr. Fabricii, prof. kil. msto.; opracował Paulus Diet. Giseke M. D. gymnas. Hamb. prof. fizyki i bibliotekarz Akademii Cesarskiej Nauk. Cur. Instit. Reg. Hist. Goett. i Soc. Elect. Oecon. Lipsk. Dołączono obszerniejsze wyjaśnienie Palmarum i Scitaminum, oprócz wielu redukcji nowych rodzajów wraz z mapą geograficzno-genealogiczną pokrewieństw porządków, oraz kilka figur owoców Palmarum.
Hamburgi: wydanie Benj. Gottl. Hoffmanni (druk G. F. Schniebes). 1792.

662 strony, 22,3x14 cm, w pełni, ze wszystkimi 5 falistymi tablicami.
Rogi i krawędzie obtarte, wewnątrz częściowo z plamami pleśniowymi, stempel poprzedniego właściciela na okładce.
Pochodzenie: hodowca roślin z rejonu Oldenburg/Niedersachsen, Niemcy.

Szczególnie znana i rzadka jest z tego dzieła ta tablica.
Tabula Genealogico-geographica Affinitatum Plantarum
Został on stworzony w 1789 roku przez Paula Dietericusa Giske na podstawie opisanych przez Carla von Linné systemów klasyfikacji roślin. Ten diagram o szerokości 58 cm i wysokości 46 cm służy do wizualizacji genealogiczno-geograficznych pokrewieństw roślin w botanice.
Za życia Linneusza ten naturalny system był znany tylko wtajemniczonym badaczom przyrody; publikacja Gisekego uczyniła go dostępnym dla szerszej publiczności.