Valentine Penrose - Dons des féminines [collages Préf. de Paul Eluard] - 1951

Księgarnia 'Les Pas Perdus', Paryż, 1951, in-4° (33,8 x 26 cm), 66 stron, oprawa pełna płócienna z ilustracją naklejoną na przednią okładkę, tytułowa część zrobiona ze skóry na grzbiecie, zachowane okładki.

Wstęp Paul Eluard

Ilustrowany opis 27 kolaży Valentine Penrose poza tekstem oraz 21 w tekście. Tekst w języku francuskim z jego tłumaczeniem na angielski.

Wydanie oryginalne ograniczone do 400 egzemplarzy, z czego 350 jest numerowanych na wysokim papierze.

Duży tom w bardzo dobrym stanie, jasna aureola na drugim okładce, drobne ślady użytkowania, wnętrze w doskonałym stanie.

Rzadkie, oryginalne wydanie.


Dons des féminines to zbiór hybrydowy opublikowany w 1951 roku przez francuską pisarkę i artystkę surrealistyczną Valentine Penrose, który zawiera 24 krótkie wiersze oraz 27 czarno-białych kolaży, a także akwafortę Pablo Picassa w pierwszym wydaniu limitowanym do 50 numerowanych egzemplarzy.
Ta książka, uważana za pełnoprawne dzieło surrealistyczne, opowiada historię dwóch kobiet, Maria Elona i Rubia, które uciekają od normy heteroseksualnej, wyruszając w egzotyczną podróż przez marzycielskie i niebezpieczne krajobrazy, takie jak strome góry, gęste dżungle czy pola bitew, aby w pełni przeżyć swoją lesbijką miłość.
Ten wybór symbolicznego egzotyzmu służy uwolnieniu bohaterek od ograniczeń związanych z modelem kobiety heteronormatywnej.

Kolaże, wykonane z materiałów pochodzących z czasopism naukowych i magazynów mody z XIX wieku, przedstawiają sceny, w których tożsamości płciowe się hybrydyzują, z postaciami kobiecymi w męskich strojach i fantastycznymi stworzeniami, takimi jak złoty owad z dwoma ludzkimi nogami, które zakłócają znaną rzeczywistość.
Ten tekstowy/obrazowy układ, w którym każdy wiersz po francusku jest następnie tłumaczony na angielski i uzupełniony kolażem, czerpie z technik Maxa Ernsta, w szczególności z jego dzieła 'Une semaine de bonté', ale stanowi feministyczną i kobiecą reinterpretację tych narracyjnych strategii.
Doris Eibl podkreśla, że ten zbiór można postrzegać jako odpowiedź na „często brutalne fantazje erotyczne” kolaży Ernsta, przyjmując techniki surrealistyczne, aby wyeksponować wizje kobiece.

Dzieło wpisuje się w tradycję saphicką, odnosząc się do wyspy Lesbos, symbolu lesbijskiej seksualności, i czerpie inspirację od postaci takich jak Renée Vivien czy Natalie Barney.
Osobista inspiracja Penrose jest również oczywista: podróżowała do Indii w 1936 roku z artystką Alice Rahon, relacją miłosną, która prawdopodobnie wpłynęła na stworzenie opowieści.
Paul Éluard podpisał przedmowę do książki, chwaląc «cudowne i naukowe pisanie» oraz «naiwną obiektywność» kolaży.
Dzieło, opublikowane przez księgarnię Les Pas Perdus w Paryżu, jest symbolicznym przykładem pisania kolażowego, charakteryzującego się szybkim i nieoczekiwanym zestawianiem, inwersjami oraz wizualnymi halucynacjami.