Dennis Oppenheim (1938 - 2011) - Extended Expressions

Ta offsetowa litografia autorstwa Dennisa Oppenheima (1938–2011) pochodzi z jego pracy wideo „Extended Expressions” z 1971 roku, wykonanej w Aspen w stanie Kolorado. 20-minutowy film dokumentuje Oppenheima i jego syna Erika wykonujących ćwiczenie z lustrzanym odbiciem twarzy – wczesny przykład międzypokoleniowej sztuki performatywnej, która eksploruje przekazywanie emocji, ekspresji i tożsamości.

Dzieło składa się z sekwencji przypominających ekran zdjęć, ukazujących ojca i syna próbujących zsynchronizować mimikę twarzy. Poniższa wypowiedź artysty napisana na maszynie wyjaśnia koncepcyjną podstawę dzieła: transfer bodźców przez linie biologiczne i czasowe, a mimikra syna stanowi powrót do przeszłości artysty. Ten poetycki akt wspólnej ekspresji ściśle wpisuje się w nurt sztuki ciała i procesu z początku lat 70.

Oppenheim był czołową postacią amerykańskiej sztuki konceptualnej i performatywnej. Jego twórczość obejmuje land art, body art i instalacje, często kwestionując autorstwo, transformację i komunikację. Wystawiał wiele prac, m.in. na Documenta, Biennale w Wenecji oraz w ważnych instytucjach, takich jak Tate, MoMA i Centre Pompidou.

Praca ta rezonuje z praktykami współczesnych artystów i współpracowników, takich jak Vito Acconci, Bruce Nauman, Chris Burden, Marina Abramović, Dan Graham, Allan Kaprow, Yoko Ono, Joseph Beuys, Nam June Paik i Gilbert & George. Wpisuje się również w nurt eksperymentalnej sztuki wideo i performansu, obok takich artystów jak Bill Viola, Joan Jonas i Valie Export.