Johann Rudolph Glauber (1604-1670) - Operis mineralis. Pars prima (-tertia) - 1657

Trzy prace o minerałach autorstwa jednego z czołowych niemieckich ekspertów w tej dziedzinie z XVII wieku. Jego wiedza teoretyczna w połączeniu z doświadczeniem praktycznym wyróżniała go spośród innych uczonych w tej dziedzinie i jest on niekiedy uznawany za pierwszego inżyniera chemika. Jego kariera trwała kilka dekad, podczas których, jako przedsiębiorca zajmujący się odczynnikami chemicznymi, odkrył siarczan sodu, czyli „sól Glaubera”. Związek ten był szeroko stosowany ze względu na swoje właściwości lecznicze i uczynił Glaubera chwilowo bogatym człowiekiem. Pierwsza część prezentowanej pracy opisuje proces produkcji soli oraz metodę pozyskiwania złota z otoczaków. Druga część bada naturę złóż rud. Trzecia zaś to obrona Paracelsusa. Czwarta praca [Tractatus de Medicina. Amsterdam, 1658] Glaubera, oprawiona na końcu, dotyczy leczniczych właściwości warzyw, zwierząt i minerałów. Glauber stanowi interesujący łącznik między teoretycznymi rozważaniami Paracelsusa a praktycznym wykorzystaniem związków chemicznych w celach medycznych, a w swoich czasach był postrzegany z dużą dozą podejrzliwości ze względu na swoje „nienaukowe” sympatie do Paracelsusa. Zbiór ten zawiera pierwsze wydania części drugiej i trzeciej oraz drugie wydanie części pierwszej. 8vo (15,5 x 9,5 cm), 67 stron, [ii]; 47 stron; 110 stron i (75 stron, [ii]). Karta tytułowa z antycznym napisem, lekko przetarta, kilka kartek ściętych na dolnym marginesie, z utratą podpisu, ale bez tekstu głównego. Oprawa w ówczesny pergamin, z niewielkimi zabrudzeniami i lekkim zużyciem.