Umberto Carlo Franzosi (1891-1973) - Vaso di fiori
00
dni
18
godziny
38
minuty
55
sekundy
Cena wywoławcza
€ 1
Bez ceny minimalnej
Ekspert
Wyselekcjonowany przez Caterina Maffeis
Magister historii sztuki z praktyką w Sotheby’s i 15 lat doświadczenia.
Oszacuj cenę € 300 - € 500
Nie zalicytowano
Ochrona nabywców Catawiki
Twoja płatność jest u nas bezpieczna, dopóki nie otrzymasz przedmiotu.Zobacz szczegóły
Trustpilot: 4.4 | opinie: 122553
Doskonała ocena na Trustpilot.
Vaso di fiori, obraz olejny z XVIII wieku z Włoch.
Podsumowanie wspomagane sztuczną inteligencją
Opis od sprzedawcy
Umberto Carlo Franzosi (Suzzara 1891 - Milano 1973). Dwa wazy na kwiaty. 1941
FRANZOSI UMBERTO CARLO
Urodził się w Suzzara 3 stycznia 1892 roku, zmarł w Milano 12 grudnia 1973 roku.
Po studiach w Akademii w Parmie, uczeń Cecrope Barilli, oraz w Akademii w Modenie, z Postiglione i Casanovą, uczęszcza na szkołę aktów w Akademii Brera w Mediolanie.
W 1909 roku otrzymał stypendium Franchetti w wysokości 900 lirów, a w 1912 roku kolejne w wysokości 700 lirów.
W 1910 roku wystąpił z obrazem 'Mio figlio' na wystawie w galerii Pesaro w Mediolanie, do którego przeprowadził się od 1912 roku.
W 1913 roku Fondazione Franchetti w Mantovie, z okazji wystawy, zakupiła obraz La sartina.
W kolejnym roku, na Wystawie w Modenie, wystąpił z dziełem Mulat.
W 1916 roku na Wystawie w Modenie prezentowane były dzieła Wnętrze Katedry w Modenie i Wnętrze Katedry w Parmie.
W 1917 roku jest obecny z dziełem Słońce na Wiosennej Wystawie Rocznej Soc. per le Belle Arti di Milano.
W 1918 roku wystąpił z różnymi Peasaggi na wystawie w Massa.
W 1919 roku, z dziełem Ballatore di scimmie, wystąpił na zbiorowej wystawie w Turynie.
Na Mostrze di Firenze w 1920 roku prezentuje dzieło Le navi, a w 1921 roku, w Permanente di Milano, dzieło Il Lambro, natomiast w Turynie, na wystawie zbiorowej, wystawia Ultimi raggi.
Na wystawie Rodziny Artystycznej mediolańskiej z 1922 roku prezentuje się Marina di Massa.
W październiku-grudniu 1925 roku brał udział w Wystawie Narodowej Sztuki w Permanente di Milano z obrazem: Lambro, oraz dwoma rysunkami węglem: Testa di uomo i Bambino ammalato.
W lutym-marcu 1927 roku figuruje na Wystawie Wiosennej Rocznej Soc. per le Belle Arti di Milano z obrazem: Portret staruszki.
W 1927 roku wziął udział w Esposizione Nazionale d’Arte w Pamięciowej w Mediolanie z obrazem: Królestwo cienia.
W maju-lipcu 1928 roku, na Wystawie Rocznej Wiosennej Soc. dla Sztuk Pięknych w Mediolanie, zaprezentowano dwa dzieła: Fiori (pastel), Testa (carbonella dolce).
W maju-czerwcu 1929 roku pojawia się z obrazem Conca na Corso Venezia, na wystawie Il Naviglio w Mediolanie, w Palazzo della Permanente w Mediolanie. W tym samym roku, na II Wystawie Sztuki Związków Regionalnego Związku Włoskich Sztuk Pięknych w Lombardii, w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentuje się z rysunkiem ołówkiem.
W 1930 roku, od marca do maja, na Wystawie Społecznej Soc. per le Belle Arti di Milano prezentuje prace: Pejzaż, Głowa (rysunek kolorowy), Kwiaty (pastel), Portret mojego syna (pastel).
W kwietniu-maju 1931 roku wystąpił na Esposizione Sociale della Soc. per le Belle Arti di Milano z dwoma dziełami Marina i Fiori (pastel).
Od 14 lutego do 15 marca 1932 roku uczestniczył w Palazzo della Permanente w Mediolanie w 3. Wystawie Sztuki Związkowego Regionu Faszyzmu Belle Arti Lombardia z obrazem Fiume i morze. W kwietniu-maju 1932 roku brał udział w Wystawie Społecznej Soc. per le Belle Arti w Mediolanie z pięcioma obrazami: Vigo di Fassa, Marina, Jesień-Park publiczny w Mediolanie, Fragment ludzki (pastel) oraz Portret matematyka prof. Boari (pastel).
W 1933 roku, od 11 marca do 11 kwietnia, na IV Mostra d’Arte del Sindacato regionale Fascista Belle Arti di Lombardia w Palazzo della Permanente w Mediolanie, wystawił obraz Addormentata. Następnie, od 29 kwietnia do 4 czerwca, prezentował na Esposizione Sociale di Primavera della Società per le Belle Arti di Milano dzieła: Ritratto del Sansepolcrista Fuseri, Giardini di Milano, Ritratto di mia moglie (pastel), Marina di Massa. Był również obecny na Esposizione Sociale d’Autunno w Palazzo della Permanente w Mediolanie, gdzie wystawił dwa obrazy: Fiori ai gloriosi caduti i Mulatta.
Na wystawie jubileuszowej Permanente di Milano z okazji pięćdziesięciolecia, w lutym-marcu 1934 roku, prezentowane są dwa obrazy: Portret hrabiego Durini oraz La capra zoppa-Finalmarina. Od 1 do 31 maja, jest on jednym z wystawców na V Wystawie Sztuki Interregionalnego Związku Faszystowskiego Związków Artystycznych Lombardia w Palazzo della Permanente w Mediolanie, gdzie prezentuje obrazy: Mare i palmy oraz Złote chmury.
W lutym-marcu 1935 roku artysta brał udział w Wiosennej Wystawie Społecznej Soc. per le Belle Arti w Mediolanie, prezentując trzy prace: Czarne byki sycylijskie (rysunek), Alto Adige, Pejzaż Alp. Od 1 do 31 maja tego samego roku był obecny na VI Wystawie Sztuki Międzywojewódzkiego Związku Faszystowskiego Sztuk Pięknych w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, z dwoma dziełami: Most w Finalpia i Akt (studium). W grudniu, również w Palazzo della Permanente w Mediolanie, na Wystawie Społecznej pokazał trzy obrazy: Opalona kobieta na słońcu, Dalie (pastel) oraz Portret poety Armanda Godoy (pastel).
Od 15 lutego do 15 marca 1936 roku na VII Mostra d’Arte del Sindacato Interprovinciale Fascista Belle Arti w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, wystawia dwa obrazy: Kabiny i morze, Adamello. Również w Palazzo della Permanente w Mediolanie, od 21 marca do 13 kwietnia tego samego roku, na XVII Esposizione Sociale - Associazione degli Acquerellisti Lombardi prezentuje dwa dzieła: Rzeka i morze oraz Jezioro widziane z Pian del Sole. Jeszcze w kwietniu-maju, na Mostra Sociale Primaverile della Soc. per le Belle Arti di Milano, wystawia dwa obrazy: Balera i Domy w Alto Adige. W listopadzie, na Esposizione delle Opere donate dai Soci alla Società per le Belle Arti, w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentuje obrazy: Marina di Massa i Gabine al mare. Również w Palazzo della Permanente w Mediolanie, w grudniu, na Mostra Sociale Autunnale, występuje z obrazem Marina.
Od 20 marca do 11 kwietnia 1937 roku, na XVIII Wystawie Społecznej - Stowarzyszeniu Akwarelistów Lombardii, w Palazzo della Permanente, uczestniczy z dziełami: Kabiny i morze, Ogrody i Zaginione Milano. Od 14 kwietnia do 16 maja, na Wystawie Wiosennej Społecznej Stowarzyszenia Sztuk Pięknych w Mediolanie, prezentuje obrazy: Portret hrabiny Jacobacci Cazzaniga i Marina Ligure. Od 9 do 31 października, bierze udział w I Wystawie Powiatowej w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, z obrazem: Krajobraz. Od 27 listopada do 6 stycznia 1938 roku, w Palazzo della Permanente w Mediolanie, wystawia na Wystawie Społecznej Jesiennej pastelowy portret.
Od 24 marca do 26 kwietnia 1938 roku brał udział w Mostra Sociale Primaverile della Soc. per le Belle Arti di Milano z obrazem Nevicata. Od 14 maja do 14 czerwca uczestniczył w IX Mostra d’Arte w Palazzo della Permanente w Mediolanie z obrazem: La cascata. Jeszcze tego samego roku, od 29 października do 13 listopada, brał udział w XIX Esposizione Sociale - Associazione degli Acquarellisti Lombardi w Palazzo della Permanente, prezentując trzy prace: Terra di Fassa, Giardino i Vigo di Fassa. W Palazzo della Permanente w Mediolanie, w listopadzie-grudniu, na Mostra Sociale Autunnale, wystawił obraz Piazza di Sondrio.
Od 29 kwietnia do 28 maja 1939 roku, na X Wystawie Sztuki Związków Zawodowych Interprowincjonalnych Faszystowskich Sztuk Pięknych w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, prezentowany jest obraz Val di Fassa. Od 14 maja do 30 czerwca bierze udział w Wystawie Malarzy, Rzeźbiarzy i Linorytników Mantowian ’800 i ’900 w Palazzo Te w Mantovie, z trzema obrazami: Pera di Fossa, Contadino ammalato i L’Adamello. W Palazzo della Permanente w Mediolanie, w okresie listopad-grudzień, na Wystawie Społecznej Jesiennej wystawia dwa obrazy: Contadino ammalato i Mare a Rapallo.
W miesiącach maj-czerwiec 1940 roku był obecny na Mostra Sociale A. XVIII E.F. Soc. per le Belle Arti di Milano oraz na II Provinciale del Sindacato Fascista z dwoma obrazami: Pejzaż liguryjski, Cima XI i XII (Val di Fassa - Zachód słońca). Już w tym samym roku wystąpił na XXII Międzynarodowej Biennale Sztuki Miasta Wenecji z obrazem: Ogród Papadopoli.
Od 28 października do 30 listopada 1941 roku na III Wojewódzkiej Wystawie Związku Faszystowskiego Sztuk Pięknych w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, prezentowane są trzy dzieła: Il Porto d’Iseo, Calle, Suonatori (rysunek).
W 1941 roku w czasopiśmie Natura, miesięcznym ilustrowanym magazynie, Soc. Edit. Milanese, rok 14°, nr 11-12, opublikowano materiał: Pejzażysta malarz Umberto FRANZOSI (5 reprodukcji czarno-białych).
W czerwcu-wrześniu 1942 roku był obecny na XXIII Międzynarodowej Wystawie Sztuki - Biennale w Wenecji, w Pawilonie Marynarki Królewskiej, z dziełem Guardiacosta in osservazione.
W październiku i listopadzie 1942 roku wziął udział w IV Nagrodzie Bergamo, Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa, w Bergamo, w Palazzo della Ragione, prezentując obraz: Paesaggio del Lago d'Iseo. W październiku i listopadzie, na XII Międzywojewódzkiej Wystawie Syndykatu Faszystowskiego Sztuk Pięknych w Mediolanie, Konkursie Krajobrazu Lombardii i Portretu, w Palazzo della Permanente, wystawił obraz Sul ponte di Gorla.
W okresie maj-lipiec 1943 roku, na IV Quadriennale di Arte Nazionale w Rzymie, wystawiono obraz Naviglio.
Po okresie wojennym, w 1948 roku, artysta zaprezentował się na XXIV Biennale Internazionale d’Arte della Città di Venezia, z obrazem: Pejzaż zimowy - Opady śniegu.
Prezentuje się, poza konkursem, w 1949 roku na II Nagrodzie Suzzara z obrazami Birocciaio i Gli spalatori. Również w 1949 roku, z okazji Ogólnopolskiej Wystawy Malarstwa i Rzeźby „Premio Mantova 1949” odbywającej się w Palazzo della Ragione w Mantovie, bierze udział z trzema dziełami: Lepre, La Cuchi, Pernici i gazza. W maju-październiku 1950 roku, na Wystawie Zbiorowej Artystów Mantowian w Palazzo Te w Mantovie, wystawia dwa obrazy: Piccolo pagliaccio i Paese invernale. Jeszcze w tym samym roku zostaje zakwalifikowany do XXV Międzynarodowej Biennale w Wenecji z obrazem: Tramonto in Liguria. We wrześniu, z obrazem Aggiustatore delle reti, bierze udział w III Nagrodzie Suzzara.
Powrót do Nagrody Suzzara z dwoma obrazami: Pescatori a Bellano, Vecchio contadino również we wrześniu 1951 roku. W latach 1951-52, na VI Quadriennale w Rzymie, wystawia obraz Entrata a Montmarte.
We wrześniu 1952 roku został przyjęty na V Nagrodę Suzzara z obrazami: Arature siciliane i Spalatori di neve.
W 1953 roku na Esposizione Nazionale d’Arte - Biennale di Brera w Palazzo della Permanente w Mediolanie wystawiono obraz Planetario d’inverno. W tym samym roku, podczas VI Premio Suzzara, które odbywa się w październiku i listopadzie, wystawiono obraz Operaio in riposo.
Od grudnia 1954 do stycznia 1955 roku wystawiał w Società per le Belle Arti w Palazzo della Permanente w Mediolanie, na corocznym pokazie artystów członków, prezentując dzieła: Nevicata i Parigi.
Pod koniec 1955 roku, w listopadzie-grudniu, był obecny na XIX Biennale w Mediolanie z obrazem Regaty w Bellano.
Od 24 czerwca do 8 lipca w Dalmine oraz od 14 lipca do 12 sierpnia w Permanente di Milano, figuruje w Premio Dalmine 1956 z obrazem Lungomare a Trieste. W tym samym roku bierze udział w Premio Marzotto - 4. Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa Współczesnego w Permanente di Milano, prezentując trzy dzieła: Autunno, Paesaggio di Milano: i giardini, Parigi: Montmartre.
Na X Nagrodzie Suzzara, która odbywa się od 15 do 29 września 1957 roku, obecny jest obraz Burano z serii 'I barconi'.
Od 7 grudnia do 13 stycznia 1958 roku weź udział w LXI Mostra Annuale w Permanencie w Mediolanie, prezentując dwa obrazy: Kompozycja, Restauracja na zewnątrz.
Od 2 do 31 marca 1958 roku, w Permanente di Milano, na Pierwszej Wystawie Narodowej - Sztuka i Uczta, występuje z dwoma obrazami: Pesche, Colazione all’aperto. Od 21 kwietnia do 19 maja bierze udział w wystawie Milano di Ieri e di Oggi attraverso l’arte w Permanente di Milano, prezentując obraz Giardini pubblici - Ingresso allo zoo. W listopadzie-grudniu wystawia na XX Międzynarodowej Wystawie Narodowej w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, obraz Mare a Rapallo; w „Arte Figurativa” Servolini pisze: „…Umberto Franzosi, sumienny i bystry badacz tonów…”.
W lutym 1959 roku uczestniczył w Czwartej Edycji konkursu „La Bella Italiana nella pittura contemporanea” z obrazem Portret szlachcianki. W czerwcu brał udział w 62. Wystawie Rocznej w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując dwa dzieła: Frigidus u źródła (akwarela), Koncert (rysunek). W kwietniu-maju, w Palazzo della Permanente w Mediolanie, na Wystawie Milano di Oggi e le Città Lombarde attraverso l’Arte, wystawił obraz: Jesień w Parkach Publicznych. Od listopada do stycznia 1960 roku, w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentował na XXI Międzynarodowej Biennale Narodowej w Mediolanie obraz Borgo Val Taro.
W grudniu 1960 roku uczestniczył w 63. Wystawie Rocznej Sztuki w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując dwa obrazy: Primavera i Luce alpestre.
W 1961 roku, na Rassegna Arti Figurative Mantovane od XVIII wieku do dziś, która odbyła się w Casa del Mantegna w terminie od 25 września do 31 października, wystawił trzy obrazy: Zatoka Rapallo, Place Pigalle, Fagiani. Od 19 lipca do 6 sierpnia, na Premio di Pittura Amici di Francesco Torri w Permanente w Mediolanie, pojawił się z obrazem Pejzaż - Port w Rapallo. Od listopada 1961 do stycznia 1962 wystawiał na XXII Biennale Nazionale d’Arte w Palazzo della Permanente w Mediolanie obraz Jesień w Wenecji z mgłą. W tym samym okresie brał udział w Premio nazionale di paesaggio „Autostrada del Sole”, które odbywało się w Rzymie, organizowanym przez Quadriennale.
W listopadzie-grudniu 1962 roku, na LXIV rocznym wydarzeniu sztuki w Palazzo della Permanente w Mediolanie, wystąpił z obrazami: Mare di Rapallo i Autostrada del Sole.
W 1963 roku, w listopadzie–grudniu, na XXIII Biennale Narodowej Sztuki w Palazzo della Permanente w Mediolanie, wystawił dwa dzieła: Mare di Bordighera i Ritratto di Signorina.
Od maja do czerwca 1964 roku brał udział w wystawie społecznej malarstwa, rzeźby i rysunku w Società per le Belle Arti Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując obraz: S. Ampelio di Bordighera.
Od 30 stycznia do 28 lutego 1965 roku, na LXVI Annuale d’Arte w Palazzo della Permanente w Mediolanie, wystawia obraz Costa Azzurra i Fiori. Uczestniczy w XXIV Biennale Nazionale d’Arte Città di Milano, od maja do października, w Permanente w Mediolanie z obrazem Osteria di campagna.
W lutym 1966 roku na Wystawie Społecznej Malarstwa - Rzeźby - Rysunku w Pałacu Permanentego w Mediolanie zaprezentował się z dwoma dziełami: Nevicata i Parigi - Montmarte.
Uczestniczył w kwietniu 1967 roku w LXVIII Mostra Annuale d’Arte w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując obraz Montecatini Alta. Ponadto, na XXV Biennale Nazionale d’Arte Città di Milano wystawił obraz: Riposo.
W styczniu-lutym 1968 roku uczestniczył w LXVIII Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując trzy dzieła: Viottolo di Bellano, Parigi - Montmartre, Il Naviglio (biało-czarne). W tym samym roku wziął udział w Międzynarodowym Konkursie La Donna d’Oggi nella Pittura w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując obraz Portret.
W 1970 roku wziął udział w LXX Wystawie Rocznej Sztuki w Palazzo della Permanente w Mediolanie z dziełem Papugi.
W czerwcu-lipcu 1972 roku, na LXXII Międzynarodowej Wystawie Sztuki Regionu Lombardii w Permanente di Milano, wystawiono obraz Mare di S. Ampelio - Bordighera.
Artysta zmarł w Mediolanie 12 grudnia 1973 roku.
Mediolańska Galleria d’Arte Moderna posiada swoje dzieło, 'Publiczne ogrody w Mediolanie'.
Umberto Carlo Franzosi (Suzzara 1891 - Milano 1973). Dwa wazy na kwiaty. 1941
FRANZOSI UMBERTO CARLO
Urodził się w Suzzara 3 stycznia 1892 roku, zmarł w Milano 12 grudnia 1973 roku.
Po studiach w Akademii w Parmie, uczeń Cecrope Barilli, oraz w Akademii w Modenie, z Postiglione i Casanovą, uczęszcza na szkołę aktów w Akademii Brera w Mediolanie.
W 1909 roku otrzymał stypendium Franchetti w wysokości 900 lirów, a w 1912 roku kolejne w wysokości 700 lirów.
W 1910 roku wystąpił z obrazem 'Mio figlio' na wystawie w galerii Pesaro w Mediolanie, do którego przeprowadził się od 1912 roku.
W 1913 roku Fondazione Franchetti w Mantovie, z okazji wystawy, zakupiła obraz La sartina.
W kolejnym roku, na Wystawie w Modenie, wystąpił z dziełem Mulat.
W 1916 roku na Wystawie w Modenie prezentowane były dzieła Wnętrze Katedry w Modenie i Wnętrze Katedry w Parmie.
W 1917 roku jest obecny z dziełem Słońce na Wiosennej Wystawie Rocznej Soc. per le Belle Arti di Milano.
W 1918 roku wystąpił z różnymi Peasaggi na wystawie w Massa.
W 1919 roku, z dziełem Ballatore di scimmie, wystąpił na zbiorowej wystawie w Turynie.
Na Mostrze di Firenze w 1920 roku prezentuje dzieło Le navi, a w 1921 roku, w Permanente di Milano, dzieło Il Lambro, natomiast w Turynie, na wystawie zbiorowej, wystawia Ultimi raggi.
Na wystawie Rodziny Artystycznej mediolańskiej z 1922 roku prezentuje się Marina di Massa.
W październiku-grudniu 1925 roku brał udział w Wystawie Narodowej Sztuki w Permanente di Milano z obrazem: Lambro, oraz dwoma rysunkami węglem: Testa di uomo i Bambino ammalato.
W lutym-marcu 1927 roku figuruje na Wystawie Wiosennej Rocznej Soc. per le Belle Arti di Milano z obrazem: Portret staruszki.
W 1927 roku wziął udział w Esposizione Nazionale d’Arte w Pamięciowej w Mediolanie z obrazem: Królestwo cienia.
W maju-lipcu 1928 roku, na Wystawie Rocznej Wiosennej Soc. dla Sztuk Pięknych w Mediolanie, zaprezentowano dwa dzieła: Fiori (pastel), Testa (carbonella dolce).
W maju-czerwcu 1929 roku pojawia się z obrazem Conca na Corso Venezia, na wystawie Il Naviglio w Mediolanie, w Palazzo della Permanente w Mediolanie. W tym samym roku, na II Wystawie Sztuki Związków Regionalnego Związku Włoskich Sztuk Pięknych w Lombardii, w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentuje się z rysunkiem ołówkiem.
W 1930 roku, od marca do maja, na Wystawie Społecznej Soc. per le Belle Arti di Milano prezentuje prace: Pejzaż, Głowa (rysunek kolorowy), Kwiaty (pastel), Portret mojego syna (pastel).
W kwietniu-maju 1931 roku wystąpił na Esposizione Sociale della Soc. per le Belle Arti di Milano z dwoma dziełami Marina i Fiori (pastel).
Od 14 lutego do 15 marca 1932 roku uczestniczył w Palazzo della Permanente w Mediolanie w 3. Wystawie Sztuki Związkowego Regionu Faszyzmu Belle Arti Lombardia z obrazem Fiume i morze. W kwietniu-maju 1932 roku brał udział w Wystawie Społecznej Soc. per le Belle Arti w Mediolanie z pięcioma obrazami: Vigo di Fassa, Marina, Jesień-Park publiczny w Mediolanie, Fragment ludzki (pastel) oraz Portret matematyka prof. Boari (pastel).
W 1933 roku, od 11 marca do 11 kwietnia, na IV Mostra d’Arte del Sindacato regionale Fascista Belle Arti di Lombardia w Palazzo della Permanente w Mediolanie, wystawił obraz Addormentata. Następnie, od 29 kwietnia do 4 czerwca, prezentował na Esposizione Sociale di Primavera della Società per le Belle Arti di Milano dzieła: Ritratto del Sansepolcrista Fuseri, Giardini di Milano, Ritratto di mia moglie (pastel), Marina di Massa. Był również obecny na Esposizione Sociale d’Autunno w Palazzo della Permanente w Mediolanie, gdzie wystawił dwa obrazy: Fiori ai gloriosi caduti i Mulatta.
Na wystawie jubileuszowej Permanente di Milano z okazji pięćdziesięciolecia, w lutym-marcu 1934 roku, prezentowane są dwa obrazy: Portret hrabiego Durini oraz La capra zoppa-Finalmarina. Od 1 do 31 maja, jest on jednym z wystawców na V Wystawie Sztuki Interregionalnego Związku Faszystowskiego Związków Artystycznych Lombardia w Palazzo della Permanente w Mediolanie, gdzie prezentuje obrazy: Mare i palmy oraz Złote chmury.
W lutym-marcu 1935 roku artysta brał udział w Wiosennej Wystawie Społecznej Soc. per le Belle Arti w Mediolanie, prezentując trzy prace: Czarne byki sycylijskie (rysunek), Alto Adige, Pejzaż Alp. Od 1 do 31 maja tego samego roku był obecny na VI Wystawie Sztuki Międzywojewódzkiego Związku Faszystowskiego Sztuk Pięknych w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, z dwoma dziełami: Most w Finalpia i Akt (studium). W grudniu, również w Palazzo della Permanente w Mediolanie, na Wystawie Społecznej pokazał trzy obrazy: Opalona kobieta na słońcu, Dalie (pastel) oraz Portret poety Armanda Godoy (pastel).
Od 15 lutego do 15 marca 1936 roku na VII Mostra d’Arte del Sindacato Interprovinciale Fascista Belle Arti w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, wystawia dwa obrazy: Kabiny i morze, Adamello. Również w Palazzo della Permanente w Mediolanie, od 21 marca do 13 kwietnia tego samego roku, na XVII Esposizione Sociale - Associazione degli Acquerellisti Lombardi prezentuje dwa dzieła: Rzeka i morze oraz Jezioro widziane z Pian del Sole. Jeszcze w kwietniu-maju, na Mostra Sociale Primaverile della Soc. per le Belle Arti di Milano, wystawia dwa obrazy: Balera i Domy w Alto Adige. W listopadzie, na Esposizione delle Opere donate dai Soci alla Società per le Belle Arti, w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentuje obrazy: Marina di Massa i Gabine al mare. Również w Palazzo della Permanente w Mediolanie, w grudniu, na Mostra Sociale Autunnale, występuje z obrazem Marina.
Od 20 marca do 11 kwietnia 1937 roku, na XVIII Wystawie Społecznej - Stowarzyszeniu Akwarelistów Lombardii, w Palazzo della Permanente, uczestniczy z dziełami: Kabiny i morze, Ogrody i Zaginione Milano. Od 14 kwietnia do 16 maja, na Wystawie Wiosennej Społecznej Stowarzyszenia Sztuk Pięknych w Mediolanie, prezentuje obrazy: Portret hrabiny Jacobacci Cazzaniga i Marina Ligure. Od 9 do 31 października, bierze udział w I Wystawie Powiatowej w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, z obrazem: Krajobraz. Od 27 listopada do 6 stycznia 1938 roku, w Palazzo della Permanente w Mediolanie, wystawia na Wystawie Społecznej Jesiennej pastelowy portret.
Od 24 marca do 26 kwietnia 1938 roku brał udział w Mostra Sociale Primaverile della Soc. per le Belle Arti di Milano z obrazem Nevicata. Od 14 maja do 14 czerwca uczestniczył w IX Mostra d’Arte w Palazzo della Permanente w Mediolanie z obrazem: La cascata. Jeszcze tego samego roku, od 29 października do 13 listopada, brał udział w XIX Esposizione Sociale - Associazione degli Acquarellisti Lombardi w Palazzo della Permanente, prezentując trzy prace: Terra di Fassa, Giardino i Vigo di Fassa. W Palazzo della Permanente w Mediolanie, w listopadzie-grudniu, na Mostra Sociale Autunnale, wystawił obraz Piazza di Sondrio.
Od 29 kwietnia do 28 maja 1939 roku, na X Wystawie Sztuki Związków Zawodowych Interprowincjonalnych Faszystowskich Sztuk Pięknych w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, prezentowany jest obraz Val di Fassa. Od 14 maja do 30 czerwca bierze udział w Wystawie Malarzy, Rzeźbiarzy i Linorytników Mantowian ’800 i ’900 w Palazzo Te w Mantovie, z trzema obrazami: Pera di Fossa, Contadino ammalato i L’Adamello. W Palazzo della Permanente w Mediolanie, w okresie listopad-grudzień, na Wystawie Społecznej Jesiennej wystawia dwa obrazy: Contadino ammalato i Mare a Rapallo.
W miesiącach maj-czerwiec 1940 roku był obecny na Mostra Sociale A. XVIII E.F. Soc. per le Belle Arti di Milano oraz na II Provinciale del Sindacato Fascista z dwoma obrazami: Pejzaż liguryjski, Cima XI i XII (Val di Fassa - Zachód słońca). Już w tym samym roku wystąpił na XXII Międzynarodowej Biennale Sztuki Miasta Wenecji z obrazem: Ogród Papadopoli.
Od 28 października do 30 listopada 1941 roku na III Wojewódzkiej Wystawie Związku Faszystowskiego Sztuk Pięknych w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, prezentowane są trzy dzieła: Il Porto d’Iseo, Calle, Suonatori (rysunek).
W 1941 roku w czasopiśmie Natura, miesięcznym ilustrowanym magazynie, Soc. Edit. Milanese, rok 14°, nr 11-12, opublikowano materiał: Pejzażysta malarz Umberto FRANZOSI (5 reprodukcji czarno-białych).
W czerwcu-wrześniu 1942 roku był obecny na XXIII Międzynarodowej Wystawie Sztuki - Biennale w Wenecji, w Pawilonie Marynarki Królewskiej, z dziełem Guardiacosta in osservazione.
W październiku i listopadzie 1942 roku wziął udział w IV Nagrodzie Bergamo, Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa, w Bergamo, w Palazzo della Ragione, prezentując obraz: Paesaggio del Lago d'Iseo. W październiku i listopadzie, na XII Międzywojewódzkiej Wystawie Syndykatu Faszystowskiego Sztuk Pięknych w Mediolanie, Konkursie Krajobrazu Lombardii i Portretu, w Palazzo della Permanente, wystawił obraz Sul ponte di Gorla.
W okresie maj-lipiec 1943 roku, na IV Quadriennale di Arte Nazionale w Rzymie, wystawiono obraz Naviglio.
Po okresie wojennym, w 1948 roku, artysta zaprezentował się na XXIV Biennale Internazionale d’Arte della Città di Venezia, z obrazem: Pejzaż zimowy - Opady śniegu.
Prezentuje się, poza konkursem, w 1949 roku na II Nagrodzie Suzzara z obrazami Birocciaio i Gli spalatori. Również w 1949 roku, z okazji Ogólnopolskiej Wystawy Malarstwa i Rzeźby „Premio Mantova 1949” odbywającej się w Palazzo della Ragione w Mantovie, bierze udział z trzema dziełami: Lepre, La Cuchi, Pernici i gazza. W maju-październiku 1950 roku, na Wystawie Zbiorowej Artystów Mantowian w Palazzo Te w Mantovie, wystawia dwa obrazy: Piccolo pagliaccio i Paese invernale. Jeszcze w tym samym roku zostaje zakwalifikowany do XXV Międzynarodowej Biennale w Wenecji z obrazem: Tramonto in Liguria. We wrześniu, z obrazem Aggiustatore delle reti, bierze udział w III Nagrodzie Suzzara.
Powrót do Nagrody Suzzara z dwoma obrazami: Pescatori a Bellano, Vecchio contadino również we wrześniu 1951 roku. W latach 1951-52, na VI Quadriennale w Rzymie, wystawia obraz Entrata a Montmarte.
We wrześniu 1952 roku został przyjęty na V Nagrodę Suzzara z obrazami: Arature siciliane i Spalatori di neve.
W 1953 roku na Esposizione Nazionale d’Arte - Biennale di Brera w Palazzo della Permanente w Mediolanie wystawiono obraz Planetario d’inverno. W tym samym roku, podczas VI Premio Suzzara, które odbywa się w październiku i listopadzie, wystawiono obraz Operaio in riposo.
Od grudnia 1954 do stycznia 1955 roku wystawiał w Società per le Belle Arti w Palazzo della Permanente w Mediolanie, na corocznym pokazie artystów członków, prezentując dzieła: Nevicata i Parigi.
Pod koniec 1955 roku, w listopadzie-grudniu, był obecny na XIX Biennale w Mediolanie z obrazem Regaty w Bellano.
Od 24 czerwca do 8 lipca w Dalmine oraz od 14 lipca do 12 sierpnia w Permanente di Milano, figuruje w Premio Dalmine 1956 z obrazem Lungomare a Trieste. W tym samym roku bierze udział w Premio Marzotto - 4. Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa Współczesnego w Permanente di Milano, prezentując trzy dzieła: Autunno, Paesaggio di Milano: i giardini, Parigi: Montmartre.
Na X Nagrodzie Suzzara, która odbywa się od 15 do 29 września 1957 roku, obecny jest obraz Burano z serii 'I barconi'.
Od 7 grudnia do 13 stycznia 1958 roku weź udział w LXI Mostra Annuale w Permanencie w Mediolanie, prezentując dwa obrazy: Kompozycja, Restauracja na zewnątrz.
Od 2 do 31 marca 1958 roku, w Permanente di Milano, na Pierwszej Wystawie Narodowej - Sztuka i Uczta, występuje z dwoma obrazami: Pesche, Colazione all’aperto. Od 21 kwietnia do 19 maja bierze udział w wystawie Milano di Ieri e di Oggi attraverso l’arte w Permanente di Milano, prezentując obraz Giardini pubblici - Ingresso allo zoo. W listopadzie-grudniu wystawia na XX Międzynarodowej Wystawie Narodowej w Mediolanie, w Palazzo della Permanente, obraz Mare a Rapallo; w „Arte Figurativa” Servolini pisze: „…Umberto Franzosi, sumienny i bystry badacz tonów…”.
W lutym 1959 roku uczestniczył w Czwartej Edycji konkursu „La Bella Italiana nella pittura contemporanea” z obrazem Portret szlachcianki. W czerwcu brał udział w 62. Wystawie Rocznej w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując dwa dzieła: Frigidus u źródła (akwarela), Koncert (rysunek). W kwietniu-maju, w Palazzo della Permanente w Mediolanie, na Wystawie Milano di Oggi e le Città Lombarde attraverso l’Arte, wystawił obraz: Jesień w Parkach Publicznych. Od listopada do stycznia 1960 roku, w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentował na XXI Międzynarodowej Biennale Narodowej w Mediolanie obraz Borgo Val Taro.
W grudniu 1960 roku uczestniczył w 63. Wystawie Rocznej Sztuki w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując dwa obrazy: Primavera i Luce alpestre.
W 1961 roku, na Rassegna Arti Figurative Mantovane od XVIII wieku do dziś, która odbyła się w Casa del Mantegna w terminie od 25 września do 31 października, wystawił trzy obrazy: Zatoka Rapallo, Place Pigalle, Fagiani. Od 19 lipca do 6 sierpnia, na Premio di Pittura Amici di Francesco Torri w Permanente w Mediolanie, pojawił się z obrazem Pejzaż - Port w Rapallo. Od listopada 1961 do stycznia 1962 wystawiał na XXII Biennale Nazionale d’Arte w Palazzo della Permanente w Mediolanie obraz Jesień w Wenecji z mgłą. W tym samym okresie brał udział w Premio nazionale di paesaggio „Autostrada del Sole”, które odbywało się w Rzymie, organizowanym przez Quadriennale.
W listopadzie-grudniu 1962 roku, na LXIV rocznym wydarzeniu sztuki w Palazzo della Permanente w Mediolanie, wystąpił z obrazami: Mare di Rapallo i Autostrada del Sole.
W 1963 roku, w listopadzie–grudniu, na XXIII Biennale Narodowej Sztuki w Palazzo della Permanente w Mediolanie, wystawił dwa dzieła: Mare di Bordighera i Ritratto di Signorina.
Od maja do czerwca 1964 roku brał udział w wystawie społecznej malarstwa, rzeźby i rysunku w Società per le Belle Arti Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując obraz: S. Ampelio di Bordighera.
Od 30 stycznia do 28 lutego 1965 roku, na LXVI Annuale d’Arte w Palazzo della Permanente w Mediolanie, wystawia obraz Costa Azzurra i Fiori. Uczestniczy w XXIV Biennale Nazionale d’Arte Città di Milano, od maja do października, w Permanente w Mediolanie z obrazem Osteria di campagna.
W lutym 1966 roku na Wystawie Społecznej Malarstwa - Rzeźby - Rysunku w Pałacu Permanentego w Mediolanie zaprezentował się z dwoma dziełami: Nevicata i Parigi - Montmarte.
Uczestniczył w kwietniu 1967 roku w LXVIII Mostra Annuale d’Arte w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując obraz Montecatini Alta. Ponadto, na XXV Biennale Nazionale d’Arte Città di Milano wystawił obraz: Riposo.
W styczniu-lutym 1968 roku uczestniczył w LXVIII Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując trzy dzieła: Viottolo di Bellano, Parigi - Montmartre, Il Naviglio (biało-czarne). W tym samym roku wziął udział w Międzynarodowym Konkursie La Donna d’Oggi nella Pittura w Palazzo della Permanente w Mediolanie, prezentując obraz Portret.
W 1970 roku wziął udział w LXX Wystawie Rocznej Sztuki w Palazzo della Permanente w Mediolanie z dziełem Papugi.
W czerwcu-lipcu 1972 roku, na LXXII Międzynarodowej Wystawie Sztuki Regionu Lombardii w Permanente di Milano, wystawiono obraz Mare di S. Ampelio - Bordighera.
Artysta zmarł w Mediolanie 12 grudnia 1973 roku.
Mediolańska Galleria d’Arte Moderna posiada swoje dzieło, 'Publiczne ogrody w Mediolanie'.
Szczegóły
Artysta
Umberto Carlo Franzosi (1891-1973)
Sprzedawany z ramą
Nie
Tytuł dzieła
Vaso di fiori
Technika
Obraz olejny
Podpis
z odręcznym podpisem
Kraj pochodzenia
Włochy
Rok
1941
Stan
w idealnym stanie
Wysokość
50 cm
Szerokość
40 cm
Waga
5 kg
Okres
XVIII wiek
Sprzedawane przez
