Hanna Ben Dov (1919-2009) - Lyrical Abstraction from 1960’s New School of Paris

Hanna Ben-Dov (1919–2009)
Oryginalne dzieło na papierze – lata 60. – Liryczna abstrakcja

Szczegóły
* Artystka: Hanna Ben-Dov (1919–2009)
Średnia: atrament na papierze
lata 1960
Podpis: Podpisano z przodu

Pochodzenie: prywatna kolekcja

Stan: Bardzo dobry ogólnie; w rogu widoczne jest małe zagięcie, które nie wpływa na kompozycję.

Oprawa: Sprzedane bez oprawy (wszystkie obrazy z ramami są wyłącznie ilustracją).

Wymiary rysunku: 39,5 cm x 31,5 cm.

Opis

Ten uderzający rysunek tuszem autorstwa Hanny Ben-Dov ilustruje czystość i wyrazistą siłę jej lirycznej abstrakcji z lat 60. XX wieku. Wykonany pewnymi, płynnymi gestami, kompozycja ukazuje dynamiczną interakcję między siłą a powściągliwością. Każda linia niesie ze sobą natychmiastowość ruchu, podczas gdy otaczająca biała przestrzeń potęguje poczucie rytmu i ciszy.

Mistrzostwo artysty w użyciu tuszu jest widoczne w kontraście między gęstymi, zdecydowanymi pociągnięciami a subtelnymi przejściami tonalnymi tworzonymi przez naturalne rozproszenie medium. Efektem jest kompozycja, która wydaje się zarówno spontaniczna, jak i głęboko medytacyjna — wizualny zapis wewnętrznego rytmu artysty.

Prace z tuszem Ben-Dov z tego okresu są rzadkie i bardzo poszukiwane, ucieleśniając jej poszukiwania języka obrazowego wolnego od reprezentacji, gdzie gest i światło stają się prawdziwymi tematami kompozycji.



Po osiedleniu się w Paryżu pod koniec lat 40. XX wieku, Hanna Ben-Dov stała się wybitną postacią wśród powojennej awangardy. Ściśle związana z Constantinem Brancusiem, brała udział w Drugiej Szkole Paryża wraz z Joan Mitchell, Jean Degottex, Zao Wou-Ki, Jacques Yankel, Tal Coat i Reginaldem Pollackiem.

Jej prace z lat 60. XX wieku oznaczają kluczowy etap w jej rozwoju artystycznym. W tym dziesięcioleciu poświęciła się ekspresyjnym możliwościom tuszu i akwareli na papierze, badając napięcie między gestem a pustką, materią a światłem. Wystawy w Galerie Cinq Mars (1960) i Galerie de l’Abbaye (1974), a także jej udział w wystawie grupowej Largentière 1960, umieściły ją wśród czołowych abstrakcjonistów swojego pokolenia.

Znaczenie

Ta praca oddaje istotę lirycznej abstrakcji Ben-Dov — syntezę emocji, rytmu i harmonii przestrzennej. Prostota medium podkreśla bezpośredniość jej gestu, przekształcając tusz w narzędzie introspekcji i poetyckiego rezonansu.

Stworzony w intymności jej paryskiego studia, ten utwór odzwierciedla najbardziej wyrafinowany okres artystki, kiedy jej eksploracja płynności tuszu osiągnęła stan rzadkiego równowagi między spontanicznością a kontemplacją.

Rzadki i autentyczny rysunek tuszem autorstwa Hanny Ben-Dov — żywy wyraz lirycznej abstrakcji, gdzie każda linia staje się zarówno ruchem, jak i ciszą.