Zabytkowy Różaniec - Długi różaniec konwentualny z ciemnego szkła z podwójnymi sprężynami pasowymi, Włochy, XIX wiek. - 1850-1900 - Rosario conventuale

Długi różaniec konwentualny z ciemnego szkła z podwójnymi sprężynami pasowymi, Włochy, XIX wiek.

Ten niezwykły różaniec wyróżnia się od razu swoją niezwykłą długością, cechą typową dla różanców noszonych przez braci lub siostry zakonne jako część stroju religijnego. Rozbudowana konstrukcja pozwalała na jego zawieszenie na pasku, często pozostawiając go zwisającego wzdłuż boku podczas codziennej modlitwy.
58 grani, grandi e sferici, są wykonane ze szkła ciemnego i pokazują refleksy brązowe oraz naturalne zmiany barwne wynikające z obróbki szkła i patyny czasu.
Najrzadszym i najbardziej znaczącym elementem jest obecność dwóch metalowych sprężyn z końcowymi pierścieniami, które umożliwiały bezpośrednie mocowanie do pasa sutanny. Ten elastyczny system zapobiegał nagłym naciągnięciom i czynił różaniec bardziej wygodnym i praktycznym podczas przemieszczania się, rozwiązanie to szczególnie stosowane było w niektórych aktywnych zakonach pod koniec XIX wieku.
Medalion z mosiądzu, z Niepokalaną na awersie i Świętym Józefem z Dzieciątkiem na rewersie, potwierdza pochodzenie klasztorne oraz kontekst dewocyjny przedmiotu. Całość – łańcuch z mosiądzu, koraliki ze szkła, sprężyny funkcjonalne – umiejscawia ten wyrób wśród różańców do noszenia na ubraniu z końca XIX wieku.
Prawdopodobnie pochodzi z konwentu lub wspólnoty religijnej we włoskim regionie środkowo-północnym, gdzie tego rodzaju funkcjonalne różaniec był szeroko używany.

Wymiary:
Rosario, cm 112
180 cm (pełny)