NWA 17660 Eucrite Polymict HED Achondrite Meteorite Połowa kamienia 154g HED achondryt - eutryt polymiktyczny - 154 g

Typ meteorytu KLASA / NAZWA OFICJALNA lub NUMER (Baza danych Bulletinu Meteorytowego): NWA 17660 - HED Achondryt - Eucryt Polimiktyczny

Lokalizacja na jesień/znalezienie: Północno-Zachodnia Afryka

WAGA: 153,97 g pół funta

Rozmiar: 7 cm x 4 cm x 3,9 cm

Wpis do bazy danych Meteoritical Bulletin: NWA 17660 Eucrite Polimiktyczny

Opis z bazy danych Meteoritical Bulletin:

Północno-Zachodnia Afryka 17660 (NWA 17660)

Północno-Zachodnia Afryka

Kupiono: wrzesień 2024

Klasyfikacja: achondryt HED (eukryt, polimikt)

Historia: Zakupione przez Juana Aviles Pobladora we wrześniu 2024 roku od dealera w Erfoud, Maroko.

Petrografia: (A. Irving, UWS oraz P. Carpenter, WUSL) Złożona brekcja składająca się z kanciastych klastów mineralnych, niektóre drobno- do średnioziarnistych klasty litowych o teksturze suboptytowej do międzyziarnistej, oraz około 10 obj. % zaokrąglonych rozproszonych klastów litowych w drobnoziarnistej matrycy fragmentalnej. Główne minerały to exsolwowany pigeonite, nieexsolwowany pigeonite, plagioklaz wapniowy, subwapniowy augit i augit. Mniejsze składniki to diogenityczny ortoproktyn, polimorfa krzemianu, ilmenit, chromit niskotytanowy, troilit, fayalit, merrillit, cyrkon i kamacyt. Niezwykłe zaokrąglone klasty litowe składają się z rzadkich kanciastych fragmentów wielu tych samych faz mineralnych, zawartych w ultradrobnoziarnistej, nieprzezroczystej do izotropowej, mikrokrystalicznej do szklistej matrycy aluminiowej (w przekroju cienkim głęboki sepia brąz), co może wskazywać na szybkie chłodzenie stopu. W badanym przekroju cienkim występuje kilka cienkich, przecinających się żyłek stopu powstałych w wyniku uderzenia.

Geochemia: Pyrozyn low-Ca (Fs64,3Wo2,8; Fs55,5Wo3,3; FeO/MnO = 32-33, N = 2), pigeonite (Fs37,0-40,2Wo6,7-8,0, FeO/MnO = 31-34, N = 2), subkalcowy augit (Fs34,3Wo31,9, FeO/MnO = 30), augit (Fs29,4Wo43,0, FeO/MnO = 35), orthopiroksen diogenityczny (Fs29,8-31,3Wo4,9-4,4, FeO/MnO = 28-29, N = 2), plagioklaz (An79,6-91,8Or1,4-0,2, N = 4), fayalit (Fa75,9-77,8, FeO/MnO = 43-44, N = 2), macierz (?) brekcji regolitycznej z fragmentami o składzie ogólnym subkalcowego augitu zawierającego glin (Fs43,5Wo29,0, FeO/MnO = 34, Al2O3 13,1 wt.%).

Klasyfikacja: eutryt (brekcja polymityczna). Ta próbka jest nietypowa ze względu na znaczne ilości fragmentów eutrytu z mikrokrystaliczną do szklaną, aluminiową matrycą, co może wskazywać na składnik regolitu.

Próbki: 27,6 g, w tym jedna polerowana cienka sekcja w UWB; reszta z panem Juanem Aviles Poblador.

Obserwacje

Autentyczność tego okazów jest gwarantowana i potwierdzona przeze mnie, geologa Juana A. Pobladora, członka Global Meteorite Association G0043 oraz International Meteorite Collectors Association IMCA 5681.

Świeży nacięcie zaobserwowane na okazie pochodzi z miejsca, gdzie pobrano próbkę do klasyfikacji i depozytu w UWB. A także do wykonania plasterków z drugiej połowy kamienia.

kostka o skali 1x1cm

Łańcuch pochodzenia: Jestem głównym posiadaczem masy - geolog Juan A. Poblador (Jurassic Dreams - Department of Galactic Dreams).

Wszystkie nasze meteoryty posiadają Certyfikat Autentyczności. Co tydzień certyfikaty te są aktualizowane w naszym systemie weryfikacji bazy danych na naszej stronie internetowej. Jeśli okaże się, że Twój certyfikat nie został jeszcze zaktualizowany, prosimy o kontakt, a my dokonamy aktualizacji natychmiast.

Meteoryt rozpocząłby swoją podróż na Ziemię w wyniku masywnego uderzenia meteorytu w powierzchnię asteroidę Vesta, prawdopodobnie tworząc ogromne kratery. To początkowe uderzenie miało wystarczającą siłę, aby wyrzucić ten i inne kamienie z powierzchni asteroidy Vesta z prędkością ucieczki, pozostawiając je do swobodnego unoszenia się w przestrzeni. Ostatecznie ta masa przecięła orbitę Ziemi, gdzie jej powierzchnia została rozgrzana do 2800 stopni Fahrenheita podczas wejścia, a następnie szybko ostygła w mroźnych temperaturach górnej atmosfery Ziemi, zanim zwolniła do około 200 mil na godzinę podczas ostatniego opadania. Ten spadek rozświetliłby niebo Sahary, zanim spadłby na miejsce swojego odkrycia.