Ezechiele Acerbi (1850-1920) - Ritratto dell'Ingegnere Peppino Franchi Maggi

Ciekawe dzieło malarza z Pawi Ezechiele Acerbi (Pawia, 10 kwietnia 1850 – Pawia, 20 lutego 1920), namalowane mistrzowsko olejem na płótnie w dobrym stanie zachowania.
Praca ma wymiary 66x50 cm.
Rama jest oryginalna z tamtej epoki.
Obraz przedstawia Peppino Franchi Maggi, który urodził się w Pavi w dniu 15 września 1890 roku, syna Emilii i Bianki Casorati. Studiował w Liceum klasycznym Ugo Foscolo i uzyskał dyplom inżyniera w Regio Istituto Tecnico Superiore (przyszłym Politechnico di Milano) we wrześniu 1912 roku. Następnie został asystentem topografii w tym samym Politechnico, a 20 lipca 1913 roku został powołany do służby wojskowej w Regio Esercito, przydzielony do armii Geni, do dnia 25 grudnia tego samego roku został odwołany na czas nieokreślony. W miarę zbliżania się wejścia Włoch do wojny został powołany do aktywnej służby podczas ogólnej mobilizacji w maju 1915 roku, z stopniem młodszego podporucznika rezerwy, przydzielony do 16. Kompanii saperów 1. Pułku Geni. Jego oddział stacjonował na froncie w Trydni, a on brał udział w licznych akcjach polegających na tworzeniu otworów w wrogich okopach za pomocą szczypiec do przecinania drutu i tub z galaretką. Podczas akcji w Bosco di Varagna 25 sierpnia odniósł poważną ranę w lewe ramię, w wyniku czego doszło do częściowego ampuowania kończyny, za co odznaczono Brązowym Medalem za odwagę wojskową. Choć nie był już zdolny do służby na froncie, odmówił urlopu i poprosił o powrót do służby na pierwszych liniach. Awansowany na stopień porucznika w maju 1916 roku, powierzono mu dowództwo 100. Kompanii 1. Pułku Geni, walczył w Carnia, na froncie Isonzo i na Bainsizzie aż do listopada, kiedy został hospitalizowany.
Powrócił do służby czynnej w marcu 1917 roku, pozostawał na tyłach aż do kwietnia 1918 roku, kiedy to wyjechał do Francji w ramach II Korpusu armii generała Alberico Albricci. Wezwany do służby w dowództwie 8. Dywizji, wyróżnił się podczas niemieckiej ofensywy w lipcu tego samego roku, gdy odbył śmiałością rekonesans, za co otrzymał Croix de guerre od władz francuskich. Przysłany jako oficer łącznikowy z 20. Pułkiem piechoty, otrzymał zadanie sprawdzenia, czy wrogie wojska opuściły swoje pozycje na lewym brzegu rzeki Aisne. O świcie 29 września ruszył na pierwszy front i, dowodząc oddziałem attyków z 3. Kompanii I Batalionu, zajął pozycję na brzegu wschodnim Pont-Arcy w poszukiwaniu przeprawy, aby dokonać przekroczenia. Gdy, stojąc, szukał najlepszego miejsca do przeprawy przez rzekę, został śmiertelnie trafiony serią z karabinu maszynowego. 30 września jego ciało zostało pochowane podczas uroczystej ceremonii na cmentarzu w Ferme de Chery-Chartreuve. Na jego pamiątkę najpierw przyznano mu Srebrny Medal za odwagę wojskową, który później przemianowano na Złoty Medal.
PRACE O ZNACZENIU HISTORYCZNOARTYSTYCZNYM.
Pochodzenie kolekcji Ing. Franchi Maggi
Szybka wysyłka z bezpiecznym opakowaniem.