Stefania Ormas - Golden times

Kobieta, którą widzicie, jest w centrum mojego artystycznego uniwersum, tak jak często bywa na moich płótnach. Jej twarz, namalowana z chromatycznym realizmem i dbałością o szczegóły, wyraża surową dumę i niemal królewską godność. Oczy, o intensywnym i przenikliwym odcieniu niebieskiego, są punktem centralnym, lustrem duszy, która widziała i rozumiała, elementem nawiązującym natychmiastowy i głęboki kontakt z obserwatorem. Nie jest to kobieta uśmiechnięta, ale ten emocjonalny milczenie na twarzy nie jest passywnością; to siła wewnętrzna i forma współczesnego misterium. Wybrałam miedź, ciepły i utleniony metal, by stworzyć rodzaj organicznej korony otaczającej głowę. Te formy, nawiązujące do korali, kwiatów lub abstrakcyjnych struktur, są trójwymiarowe. Miedź inaczej łapie światło niż malarstwo, wprowadzając element przepychu i starożytności. Symbolicznie, ta 'korona' może być odczytywana jako ciężar lub chwała doświadczeń, 'złote czasy' życia, albo jako odniesienie do starożytnych kultur. Dolna część portretu przechodzi w eksplozję kształtów okrągłych i owalnych w odcieniach złota, brązu i bieli, silnie nawiązując do stylu Gustava Klimta. Ta cytat nie jest przypadkowa: dzieło Klimta to hymn na cześć złotego wieku, dekoracji jako istoty i kobiety jako muzy i bogini. Strój przypomina mozaikę zbrojoną, drugą skórę z symboli i bogactwa, która ją chroni i jednocześnie definiuje. Reprezentuje jej złożoną i warstwową tożsamość. Stefania Ormas, włoska malarka, absolwentka szkoły sztuk pięknych w Terni, od lat wystawia na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych zarówno we Włoszech, jak i za granicą, m.in.: Casa della Cultura w Navacerrada – Madryt, Palazzo del Infantado w Guadalajarze, Museo Reina Sofia w Madrycie, galeria RED03 w Barcelonie, Galeria Bernet w Barcelonie, Roccartgallery we Florencji. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych we Włoszech, Hiszpanii, Francji, Holandii, Niemczech, Ameryce oraz w kolekcjach publicznych, na przykład w gminie Gata de Gorgos w Hiszpanii.
Świat, który przedstawia, jest głównie kobiecy i robi to z uważnym, realistycznym okiem, zawsze wychwytując nutę poetycką. Jego styl to kompendium najnowszych form malarskich, zachowując ścisłe figuratywizm z uwzględnieniem antropologii postaci.