Cesarstwo Rzymskie. Faustina I († AD 140/1). Sestertius Rome - Aeternitas

Władczyni: Diva Faustina Senior
PO 141 r. n. e.
Denominacja: Sestertius
Materiały: brąz, AE
ROZMIAR I WAGA: 33 mm, 24,5 g
OBVERSE: DIVA FAVSTINA Z diademem i owiniętym w szatę popiersiem Divy Faustiny Starszej w prawo.
Odwrót: AETER-NITAS / S - C Aeternitas stojąca frontem, głowa skierowana w lewo, trzymająca feniksa na globie w prawej ręce i fałd tkaniny z lewej.
REFERENCJE: BMC 1490. Cohen 12. RIC 1105.

W zestawie certyfikat autentyczności i licencja eksportowa. Jeśli pochodzisz spoza Unii Europejskiej, będziemy musieli ponownie ubiegać się o licencję eksportową dla Twojego kraju. Trwa to od 3 do 5 tygodni i wiąże się z opłatą w wysokości 5% ceny wywoławczej. Kwota ta zostanie doliczona do faktury końcowej.

Annia Galeria Faustina starsza, często nazywana Faustina I lub Faustina Starsza, była cesarzową rzymską i ukochaną żoną cesarza Antoninusa Piusza. Urodziła się około 100 roku n.e., jako córka konsula i prefekta Marka Annioza Werusa oraz Rupilii Faustiny, należących do rzymskiej elity. Poślubiła Antoninusa Piusza jako prywatna osoba między 110 a 115 rokiem n.e. Para miała czworo dzieci, z których tylko ich córka, Annia Galeria Faustina Młodsza (Faustyna Młodsza), dożyła awansu do rangi cesarskiej. Faustyna Młodsza później sama została cesarzową, poślubiając swojego kuzyna ze strony matki, przyszłego cesarza Marka Aureliusza.

Po objęciu przez jej męża tronu jako cesarza w lipcu 138 roku n.e., Faustyna została przez Senat nazwana Augusta. Podczas jej krótkiego panowania jako cesarzowej, była znana ze swojej urody, mądrości i aktywnego zaangażowania w działalność charytatywną. Szczególnie słynęła z pomocy dla ubogich oraz z poparcia edukacji rzymskich dzieci, zwłaszcza dziewcząt. Legenda PUELLAE FAUSTINIANAE (Dziewczęta Faustiny) na jej późniejszej monecie prawdopodobnie odnosi się do fundacji, którą założyła na rzecz wsparcia i edukacji ubogich rzymskich dziewcząt.

Faustyna zmarła nagle pod koniec października 140 roku n.e., zaledwie dwa lata po objęciu przez jej męża rządów. Jej śmierć głęboko poruszyła Antonina Piusza, który podjął rozległe i bezprecedensowe działania, aby uczcić jej pamięć, co było kluczowe dla jej trwałego dziedzictwa pośmiertnego jako Diva Faustina (Boska Faustyna). Senat uznał ją za boską, a Antoninus poświęcił Świątynię Faustyny (później ponownie dedykowaną jako Świątynia Antonina i Faustyny) na Forum Romanum, czyniąc ją pierwszą cesarzową rzymską, która miała tam stałą obecność. Jej wizerunek pojawiał się szeroko na posągach i monetach promujących jej kult oraz symbolizujących pietas (lojalność i oddanie), zapewniając jej ważną rolę symboliczną przez cały długi okres panowania jej męża.