Cesarstwo Rzymskie. Philip I (AD 244-249). Sestertius Rome - FORTVNA REDVX

WŁADCA: Filip I „Arab”
DATA: 244 - 249 n.e.
Denominacja: Sestertius
Materiały: brąz, AE
ROZMIAR I WAGA: 28 mm, 17,6 gr
AWERS: IMP M IVL PHILIPPVS AVG.
Laureat, zawiązany i zbrojny popiersie w prawo.
REWERS: FORTVNA REDVX / S - C.
Fortuna siedzi po lewej stronie, trzymając ster i róg obfitości, koło pod siedzeniem.
ODNIESIENIA: RIC IV.3#?174A, OCRE#?ric.4.ph_i.174A

W zestawie certyfikat autentyczności i licencja eksportowa. Jeśli pochodzisz spoza Unii Europejskiej, będziemy musieli ponownie ubiegać się o licencję eksportową dla Twojego kraju. Trwa to od 3 do 5 tygodni i wiąże się z opłatą w wysokości 5% ceny wywoławczej. Kwota ta zostanie doliczona do faktury końcowej.

Marek Juliusz Filip, znany jako Filip Arab (Philippus Arabs), był cesarzem rzymskim w latach 244–249 n.e., w burzliwym okresie zwanym kryzysem III wieku. Urodzony około 204 roku n.e. w prowincji Arabia Petraea (dzisiejsza Syria/Jordania), był pierwszym rzymskim cesarzem pochodzącym z prowincji pozaeuropejskiej, co zaowocowało jego charakterystycznym przydomkiem. Jego pochodzenie jest niejasne, choć wywodził się z lokalnej rodziny jeździeckiej i szybko awansował w szeregach wojskowych, co stanowi kluczową cechę epoki, w której prowincjonalni generałowie coraz bardziej przejmowali władzę. Jego brat, Gajusz Juliusz Priscus, również piastował wysoki urząd, co świadczy o rosnących wpływach rodziny.

Awans Filipa do purpury został zapewniony podczas perskiej kampanii cesarza Gordiana III. Pełniąc funkcję prefekta pretorianów – stanowisko, które uzyskał w 243 roku n.e. – Filip odegrał kluczową rolę w logistycznym niepowodzeniu i późniejszym zawirowaniu politycznym, które doprowadziły do śmierci Gordiana III. Po tajemniczych okolicznościach śmierci młodego cesarza w Mezopotamii, Filip został obwołany cesarzem przez wojska w 244 roku n.e. Jego pierwszym ważnym posunięciem było wynegocjowanie traktatu pokojowego z potężnym królem Sasanidów Szapurem I, który, choć niepopularny w Rzymie ze względu na wysokie odszkodowanie i wycofanie się z części terytoriów wschodnich, pozwolił Filipowi na szybki powrót do stolicy, aby uzyskać zatwierdzenie jego rządów przez Senat.

Krótkie panowanie Filipa jest prawdopodobnie najlepiej zapamiętane z wystawnych obchodów tysiąclecia Rzymu (1000. rocznicy jego legendarnego założenia) w kwietniu 248 r. n.e., wydarzenia, które upamiętnił poprzez rozległe igrzyska, festiwale i specjalne monety znane jako Saeculares Augustorum. Ta ekstrawagancka wystawa była celową próbą zademonstrowania stabilności i zaufania w czasach skrajnej niepewności, choć ogromne wydatki dodatkowo nadwyrężyły i tak już opłakane finanse imperium. Pomimo jego wysiłków, aby zabezpieczyć imperium przed Karpami i plemionami germańskimi nad Dunajem, niemożność pełnego zaspokojenia żądań legionów ostatecznie podsyciła niechęć. W 249 r. n.e. jeden z jego mianowanych generałów, Decjusz, został obwołany cesarzem przez zbuntowaną armię naddunajską, co doprowadziło do klęski i śmierci Filipa w bitwie pod Weroną, kończąc jego krótkie i pełne kryzysów panowanie.