Republika Rzymska Lot of 5 Æ coins 3rd - 1st century BC

PRZEDMIOT: Zestaw monet (5 sztuk)
Brąz
KULTURA: Republika Rzymska
okres: III - I wiek p.n.e.
WYMIARY: 29 mm, 3,5 g - 30 mm, 20 g - 30 mm, 11,3 g - 28 mm, 19,1 g - 30 mm, 25,8 g
Stan: dobry, zobacz zdjęcia.
PROWENIENCJA: prywatna kolekcja niemiecka, nabyta przed rokiem 2000.

W zestawie certyfikat autentyczności i licencja eksportowa. Jeśli pochodzisz spoza Unii Europejskiej, będziemy musieli ponownie ubiegać się o licencję eksportową dla Twojego kraju. Trwa to od 3 do 5 tygodni i wiąże się z opłatą w wysokości 5% ceny wywoławczej. Kwota ta zostanie doliczona do faktury końcowej.

Najwcześniejszy okres rzymskiego bicia monet, trwający od początków republiki (ok. 509 r. p.n.e.) do połowy III wieku p.n.e., był zdominowany przez duże, prymitywne kawałki brązu. Początkowo Rzym używał niebitego brązu (aes rude) w handlu, ale wkrótce wprowadzono sztaby brązu, znane jako aes signatum (brąz stemplowany), które zdobiły proste wzory, takie jak woły lub trójzęby i służyły jako wczesna forma waluty. Decydująca zmiana nastąpiła około 280 r. p.n.e. wraz z wprowadzeniem ciężkiej, odlewanej monety z brązu, aes grave (ciężki brąz), która była bita w mennicach państwowych i charakteryzowała się określoną wagą oraz wzorami, często przedstawiającymi bogów, takich jak Janus czy Minerwa, i była używana głównie w centralnej Italii. Ten brązowy system monetarny reprezentował walutę o wartości wewnętrznej, ponieważ sam metal stanowił główną część wartości monety i był używany głównie do codziennych transakcji lokalnych. Prawdziwa innowacja w monetarnictwie rzymskiej Republiki rozpoczęła się około 211 r. p.n.e., zainspirowana ogromnymi potrzebami finansowymi II wojny punickiej. W tym przełomowym okresie wprowadzono denara, lekką srebrną monetę, która stała się standardową walutą Republiki przez wieki. Wybijany w znacznie mniejszej skali i z wykorzystaniem technologii stemplowania, wczesny denar ważył około 4,5 grama i był oznaczony stawką celną dziesięciu asów (monety brązowe), szybko wypierając masywne monety aes i ułatwiając handel w Italii i rozwijającym się imperium śródziemnomorskim. Wzory na tych wczesnych republikańskich denarach były często generyczne, przedstawiając głowę Romy w hełmie na awersie i scenę z bliźniaczymi bogami Kastorem i Polluksem na rewersie, co umacniało wizerunek państwa rzymskiego. Wraz z dojrzewaniem Republiki, szczególnie po połowie II wieku p.n.e., funkcja i wzór denara ewoluowały. Kontrola nad biciem monet stała się prestiżowym obowiązkiem tresviri monetales (trzech pieniężników), młodych urzędników, którzy zaczęli personalizować emisje. Rewersy monet zaczęły zawierać odniesienia dynastyczne do historii rodziny pieniężnika, osiągnięć militarnych lub przynależności politycznej – forma publicznej propagandy niespotykana w Rzymie. Trend ten nasilił się w okresie późnej Republiki, kiedy wpływowe postacie, takie jak Juliusz Cezar i Pompejusz, zaczęły emitować monety z własnymi portretami, co stanowiło znaczące odejście od wcześniejszej tradycji przedstawiania wyłącznie bogów lub abstrakcyjnych personifikacji, bezpośrednio zapowiadając portrety cesarskie, które miały zdefiniować mennictwo w późniejszym Cesarstwie Rzymskim.