Charles Baudelaire - Les Fleurs du Mal [édition pré-originale Revue des Deux Mondes] - 1855

Paryż, Biuro Revue des Deux Mondes, 15 maja – 15 czerwca 1855 r. Jeden tom formatu oktawy (165 x 245 mm) liczący 1336 stron, ponumerowanych od 1 do 1336. Cały rok
oprawa jest bardzo mocna

Oprawa współczesna, grzbiet z wypukłymi paskami i zdobieniami.
PRZEDORYGINALNE WYDANIE osiemnastu wierszy z „Kwiatów zła”, które ukazały się w zbiorze opublikowanym przez Auguste’a Pouleta-Malassisa (1825–1878) w 1857 roku, a których ostateczny tytuł pojawia się tutaj po raz pierwszy. W rzeczywistości trzy z tych utworów: III. Le Tonneau de la Haine (Beczka nienawiści), XI. La Cloche (Dzwon [który stał się: La Cloche Fêlée (Pęknięty dzwon)) i XIV. Le Spleen (Śledziona [która stała się: De Profundis Clamavi (Z głębin płaczu))), zostały już opublikowane wraz z innymi w „Messager de l'Assemblée” (Posłaniec Zgromadzenia) z 9 kwietnia 1851 roku pod ogólnym tytułem: „Les Limbes” (Otchłań). Piętnaście pozostałych utworów pozostawało wówczas nieopublikowanych: I. Au Lecteur (Do czytelnika), II. Réversibilité (Odwracalność), IV. La Confession (Wyznanie), V. L'Aube spirituelle (Duchowy świt), VI. La Volupté (Rozkosz [która miała stać się Zniszczeniem]), VII. Voyage à Cythère (Podróż na Cyterę), VIII. A la Belle aux Cheveux d'Or (Do Pięknej o Złotych Włosach [która miała stać się Nieodwracalną]), IX. Zaproszenie na podróż, X. Moesta i Errabunda, XII. Wróg, XIII. Poprzednie życie, XV. Pośmiertny żal, XVI. Nieszczęście, XVII. Beatrycze (która miała stać się Wampirem), XVIII. Miłość i czaszka. Warto zwrócić uwagę na dość ostrożny wstęp wydawcy (strona 1079): „Publikując poniższe wersety, wierzymy, że po raz kolejny pokazujemy, jak przychylnie nastawieni jesteśmy do eksperymentów i prób w najróżniejszych kierunkach”.

- Oprócz interesujących artykułów na temat okresu literackiego