Olivier Pfleger (XX) - Nuances de bleu

Małe informacje.
To jest unikalne i oryginalne dzieło stworzone przez artystę.
Nie mylić z giclée, wydrukiem na płótnie lub za pomocą sztucznej inteligencji. Olej akrylowy na oryginalnym płótnie, naciągniętym na drewnianą ramę z kluczkami.
Przed wysyłką tkanina będzie zabezpieczona lakierem UV, krawędzie zostaną pomalowane na biało dla tych, którzy nie chcą ramki, zostanie zamontowany system mocowania, a dostawa odbędzie się wraz z certyfikatem autentyczności i ubezpieczeniem na wartość, w bezpiecznym opakowaniu.
Olivier Pfleger urodził się w 1967 roku.
Z pasją do rysunku i malarstwa od dzieciństwa, w 1985 roku nieustannie brał udział w licznych wystawach, które pozwoliły mu zdobyć uznanie, a w 2002 roku został profesjonalnym artystą malarzem.
Tworzy swoją pierwszą galerię w Castillonnes z żoną Caroline Mandrafina w 2005 roku, a następnie drugą trzy lata później w Monflanquin, bardzo turystycznej wiosce.
Od 2011 roku bierze udział w licznych konkursach malarskich, festiwalach i salonach.
Grand Prix festiwalu w Saint-Malo w 2012 roku, Grand Prix publiczności na festiwalu Salies w 2012 roku, I nagroda w Bordeaux w 2012 roku, I nagroda w oleju na Festiwalu w Magné, I nagroda w Barsac, I nagroda w ramach Złotej Ramy w Périgueux, Grand Prix miasta Nérac. Lista jest długa, od 2012 do 2018 roku Olivier zdobywa podiumy, z ponad 35 pierwszymi miejscami, nie licząc drugich i trzecich. Gdy pytają go o to zawzięcie, odpowiada: „To osobiste, jestem samoukiem, dla mnie to uznanie”.
Jeśli Olivier Pfleger wyróżnia się przede wszystkim bardzo uporządkowanymi i starannie opracowanymi obrazami, stopniowo od nich odchodzi. Zafascynowany wolnością i kierowany energią swojej gestykulacji, odnajduje w malarstwie olejnym nożem wibrację twórczą, która prowadzi go do dekonstrukcji całości jego dzieł. Kolory dominują nad rysunkiem, a szczegóły stopniowo zanikają, jakby dążąc do esencji. Postaci, pejzaże, nieba i morza splatają się, ustępując miejsca emocjom chwili. Chwili ponadczasowej, nie zamrożonej, lecz falującej, jakby nóż Oliviera nadal pracował, podczas gdy on sam już zwrócony jest ku nowemu obrazowi.

Referencje: Arprice, Artmajeur, Akoun.