Chris van der Windt (1877-1952) - Erf met boer en kippen

Christophe van der Windt
Bruksela 1877 - 1952 Lejda
Podwórko z rolnikiem i kurami
olej na desce.

Wyjątkowo piękny obraz impresjonisty z Lejdy.
Obraz został niedawno wyczyszczony i nadal znajduje się w oryginalnej ramie.

Chris van der Windt był holenderskim malarzem.
Van der Windt jest uważany za członka impresjonistów z Lejdy, grupy malarzy znanej również jako szkoła w Lejdzie. Inni impresjoniści z Leiden to: Arend Jan van Driesten, Willem van der Nat, Lucas Verkoren, Johannes Cornelis Roelandse i Alex Rosemeier.
Kilka dzieł Chrisa van der Windta można podziwiać w Muzeum Miejskim De Lakenhal w Lejdzie.
Belgijsko-holenderski, Sint-Jans-Molenbeek 1877 – 1952 Lejda. Chris van der Windt urodził się w Belgii z ojca, pół-Holendera, pół-Belgusa i matki Holenderki. Kiedy ojciec zmarł w wieku czterdziestu lat, gdy Van der Windt miał zaledwie pięć lat, przeprowadził się z matką i dwoma młodszymi braćmi do Lejdy, rodzinnego miasta matki. Tam matka wynajęła dom i bielarnię, aby utrzymać rodzinę jako praczka.
Już w szkole podstawowej ujawnił się talent Van der Windta do rysowania. Sprzedawał swoje rysunki nauczycielowi i kolegom z klasy za grosze lub za ołówek. Dlatego później zapisał się do szkoły zawodowej, aby uczyć się zawodu malarza pokojowego. Uczęszczał również na kurs rysunku dekoracyjnego.
W latach 1894–1897 pracował jako malarz pokojowy. W Lejdzie pobierał również lekcje rysunku w szkole Wilhelma Johana Lampego. W latach 1898–1899 odbywał praktyki u znanego malarza dekoracyjnego Pietera Johannesa Niestena. W tym czasie intensywnie malował dla Stadsgehoorzaal (Miejskiej Sali Koncertowej) i Schouwburga (Teatru Miejskiego) w Lejdzie. W 1900 roku van der Windt postanowił kontynuować karierę niezależnego artysty.
Chociaż nie otrzymał akademickiego wykształcenia malarskiego, Van der Windt szybko rozwinął silny, charakterystyczny styl i znaczne umiejętności techniczne. Stał się utalentowanym malarzem olejnym, a także utalentowanym akwarelistą. W stylu szkoły haskiej malował pejzaże, farmy i podwórza w okolicach Lejdy, Stompwijk, Zoeterwoude, Zoetermeer, Noordwijkerhout, Nootdorp, Rijnsburg, Zegwaard i Katwijk. Często wychodził malować z przyjaciółmi malarzami, od piątej rano do późnej nocy. Spędzał dużo czasu z lejdejskimi malarzami Arend Jan van Driesten i Alexandrem Rosemeierem, przyjaciółmi na całe życie.
Odrębną grupę w twórczości Van der Windta stanowią martwe natury. „Jego użycie koloru w pejzażach i podwórkach jest całkowicie zgodne z tradycją szkoły haskiej, z dużą ilością szarości, brązów i zieleni”.
W ciągu kilku lat talent van der Windta został odkryty przez handel dziełami sztuki. W latach 1903–1917 sprzedał dużą liczbę prac za pośrednictwem renomowanego marszanda Boussod en Valadon & Cie w Hadze. Nie wszystkie jego prace pozostały w Holandii; wiele z nich trafiło do Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i Kanady. W Boussod en Valadon poznał znanych malarzy szkoły haskiej, takich jak Willem Maris i Willem Bastiaan Tholen, którzy bardzo cenili jego twórczość. W 1907 roku słynny Jozef Israëls zaproponował van der Windtowi nawet członkostwo w prestiżowym „Hollandsche Teekenmaatschappij” (Holenderskim Towarzystwie Rysunkowym), co w tamtych czasach było sporym wyróżnieniem.
W tym okresie ceny jego prac wzrosły, co pozwoliło mu na dobre życie. Po zamknięciu firmy Boussod and Valadon w 1917 roku, sprzedawał swoje prace głównie za pośrednictwem znanego handlarza dziełami sztuki i ramiarza Sala, który miał oddziały w Lejdzie i Hadze.

Obraz jest starannie pakowany i wysyłany poleconym.