IABO - Te le suono di santa ragione (Portrait of Freddie Mercury)

Multiplo na papierze Fedrigoni 300 g w limitowanej edycji.
Wymiary całkowite 30x30 cm, rysunek wewnętrzny 20x20 cm
Stemplowane, numerowane, podpisane ręcznie przez artystę z certyfikatem autentyczności.

Przedmiot kolekcjonerski
Gzyms niewliczony.
Szybka wysyłka z UPS
-Instagram @iabo

Pierwsze wrażenie, Iabo (Napoli, 1980), czerpie inspirację z pop artu lat osiemdziesiątych. Bada linię i analizuje jej formę. Czyni z tego prawdziwą obsesję, nieustannie dążąc do mechanicznej perfekcji, ale w sposób rzemieślniczy. W Iabo granica między człowiekiem a maszyną jest bardzo cienka. Jego dzieła są technicznie perfekcyjne. To obsesja, która skłoniła go do eksperymentowania i tworzenia własnego, bardzo osobistego języka. Częściowo wywodzi się on z doświadczeń street artu, częściowo z głęboko zakorzenionego poczucia miary, które przejawia się we wszystkich jego pracach. Jego cykl malarski można podzielić na kilka głównych nurtów, powracających motywów. Niezależnie od tego, czy są to profile antropomorficzne, skrzynki pocztowe, prestiżowe marki czy popularne motywy, wszystko jest filtrowane przez pryzmat Iabo, który nadaje im i identyfikuje w konkretnym znaku: swoim własnym.

Przeszłość jako twórca, osobowość kameleon, silne poczucie etyki. Wiele procesów selekcji stosowanych na wyobraźni społecznej, coraz bardziej ograniczonej do sedna. I odziane w elegancję. Należałoby powiedzieć „mniej znaczy więcej”. I właśnie tak jest. Rozpoznawalność nie ginie w minimalnym podejściu, lecz jest podkreślana przez kilka kluczowych cech, które nigdy nie dezorientują obserwatora. Ironiczna gra kombinacji, lekko rozmyta gama kolorystyczna, jednolity kolor, stopniowe przejścia odcieni, zdecydowana kreska. Żadnych sztuczek, raczej ekscytująca gra na granicy najbardziej radykalnego cynizmu.
Nietypowe zestawienia symboli i znaczeń, które wydają się od siebie odległe, ale zawsze służą przekazywaniu pozytywnego przekazu. Politycznie poprawne. Nigdy nie skupiają się na estetyce.
Prace Iabo są bardzo aktualne, pomagają zidentyfikować moment historyczny raczej niż powszechny uczucie. Jego postaci komunikują się, szukają rozwiązań, pokonują odległości, nawiązują relacje i wywołują reakcje.
Ciągłe prace nad dekonstruowaniem i rekonstrukcją. Na zewnątrz i wewnątrz płótna. Zaczyna się od tematu, a z niego wyłaniają się nieskończone warianty. Niezależnie od tego, czy chodzi o linię parkingu, czy o wieloraki dóbr konsumpcyjny, cykl życia dzieła zawsze pozostaje nieodwracalnie nietknięty i niezmienny.
Konsumpcjonizm ożywa w hipotetycznym, rozpoznawalnym i nieistniejącym uniwersum. W formacie powtarzalnym, moralnie etycznym i personalizowalnym. Absolutnie wszechstronny, estetycznie doskonały. Prosty, czysty, łatwo dostępny. Jego produkcja malarska coraz bardziej kieruje się ku użyciu plexiglass jako materiału najwyższej klasy, aby jeszcze lepiej podkreślić dyskurs na temat czystości linii kompozycyjnych.
Iabo z pewnością zna wartość marketingu wirusowego. Jego prace obejmują powierzchnie przekraczające pięć metrów, przełamując granicę między rzeczywistością a wyobraźnią, między człowiekiem a superbohaterem.
Jeśli w sztuce wszystko jest możliwe, to w uniwersum Iabo rzeczywistość przewyższa wyobraźnię. Pomimo tego, że popkulturowy, ikoniczny, popularny styl nie jest dla każdego, jego opracowania są niezwykle wyrafinowane i skierowane do elity miłośników, którzy dostrzegają ich głęboki sens: poza estetyką, symetrią i ogólną harmonią.
U podstaw jego konstrukcji leży stanowiste potępienie płytkości kulturowej. Provokacja, natychmiastowość i charakter epizodyczny stanowią podstawę starannie przemyślanej, inteligentnej, wykształconej i celnej poetyki. Demokratyczność, poczucie szczerości i oryginalność charakteryzują go jako artystę/intelektualistę będącego dzieckiem swojego czasu. Nieodłączne zaangażowanie stanowi fundament każdej twórczości.
Chociaż jest bardzo młody, Iabo naturalnie i z niezwykłą prostotą potrafi poruszać trudne tematy i rozwiązywać (niestety tylko na płótnie) konflikty egzystencjalne, które dręczą nasze społeczeństwo.

Michele Luca Nero (źródło Artibune)

IABO jest częścią tego samego ruchu street art, co: Shepard Fairey 'Obey Giant', Banksy, Invader, Alec Monopoly, Nomen, Jef Aérosol, JR, C215, Rero, Kaws, D Face, Sandra Chevrier, FinDac, Os Gemeos, Gregos, Jonone, M chat, Taki 183, Jean-Michel Basquiat, Keith Haring, Insane 51, Pichi Avo, pop art, Pichiavo, Seen, Cope2, Seth, Mr Brainwash, Atlas, Blek le Rat, 1up, John Perello, Futura 2000.