Shirokovsky Pseudo pallasite. Bez rezerw. Rosyjski sztuczny meteor - błędny.- 4.7 g

Brak minimalnej ceny!

Próbki obiektu znanego jako „Shirokovsky pallasite”, niedawno nabyte przez różne kolekcje publiczne i prywatne, prawdopodobnie nie są meteorytami. Petrologia i geochemia tego obiektu silnie sugerują, że ma on pochodzenie lądowe. Poniżej znajduje się opis bolidu z 1956 roku, który mógł wyprodukować meteoryty (wciąż nieodkryte), a następnie opis prawdopodobnego pseudometeorytu.

O 03:30 UT 1 lutego 1956 roku zaobserwowano na obszarze około 500 km² w Rosji kulistą ognistą, która świeciła jaśniej niż słońce i pozostawiła ślad dymu. Kulista ognista zniknęła w ciągu 5-6 sekund, ale ślad był widoczny przez godzinę. Okna w pobliskich wsiach zostały wybite przez falę uderzeniową. Rzekomo meteoryt spadł na zamarznięte jezioro Shirokovsky (58°48'N, 57°57'E), położone na rzece Kosva, w pobliżu wsi Shirokovsky oraz miast Ugle-Uralsk i Kizel, tworząc dziurę o średnicy 42 cm w 80-centymetrowym lodzie. Z lodu wokół dziury wyodrębniono cząstki magnetyczne wzbogacone w nikiel (Ni). Kilka prób nurków, aby odzyskać meteoryt z dna, nie powiodło się. Na początku 2002 roku anonimowi poszukiwacze odnaleźli na miejscu wiele fragmentów, o łącznej masie około 150 kg, materiału bogatego w żelazo.

P powierzchniowo mineralogia przypomina tę z pallasytów, a liczba Fa i stosunek Fe/Mn w oliwinie są porównywalne z tymi u oliwinów pallasytów. Jednak wysokie stężenie Ni w oliwinie jest odmiennie od tego we wszystkich metorytach bogatych w metal. Eutektyka metal-wustyt nigdy nie została udokumentowana w meteorytach. Minerały akcesoryczne są nietypowe dla meteorytów, a fazy akcesoryczne typowe dla meteorytów kamienno-żelaznych są nieobecne. Chemia oliwinu (Fa, Fe/Mn, CaO, NiO) przypomina tę występującą w niektórych terestralnych karbonatytach. Oliwin nie był równowagowo związany z topnieniem matrycy, które krystalizowało się szybko w warunkach silnie utleniających.