Cesare Peverelli (1922-2000) - Perspective

Cesare PEVERELLI (1922-2000)

Perspektywa, 1990

Olej na panelu
Format : 59 x 39,5 cm
Podpisana i opatrzona datą w prawym dolnym rogu.

Stół w idealnym stanie.
Zamontowany na pomalowanej drewnianej tablicy.

Provenance: kolekcja malarza Michela Sailloura.

Oryginalne dzieło dostarczone z fakturą i certyfikatem autentyczności.
Szybka, staranna i ubezpieczona wysyłka.
Kupuj z zaufaniem!

Cesare Peverelli (Mediolan, 1922 – Paryż, 2000)

Cesare Peverelli rozpoczął swoją karierę artystyczną w 1939 roku, uczęszczając do Akademii Sztuk Pięknych w Brerze, będąc uczniem Achille Funi i Carlo Carrà. Dzięki kontaktom z Ennio Morlottim nawiązał współpracę z grupą Corrente, jednakże zamiast chromatycznego oświetlenia neo-kubizmu preferował tonalizm Giorgio Morandiego. Związał się z magazynem Argine Numero i w 1946 roku był jednym z sygnatariuszy plakatu Oltre Guernica. W 1947 roku, podczas wystawy sztuki włoskiej dzisiaj, zdobył Nagrodę Grosso na Prix de Turin, spotkał Cesare Pavese i zaczął współpracę z wydawnictwem Einaudi, projektując okładkę La nausée Jeana Paula Sartre'a (1948).
W poszukiwaniu zaangażowanego malarstwa, niezdominowanego przez ideologie, był jednym z założycieli w 1946 roku magazynu Numero Pittura, a wraz z Roberto Crippą otworzył galerię Peinture, gdzie w 1949 roku zorganizował wystawę indywidualną, towarzyszącą poematowi Aimé Césaire przetłumaczonemu przez Salvatore Quasimodo. Interesujące odkrycie czytania Freuda i studiowanie etnologii zbliżyły go do poezji surrealistycznej. Eksperymentuje także z informelem, tworząc dzieła gestualne i wielomateriałowe, charakteryzujące się mocnym znakiem, nawiązującym do Georges'a Mathieu. Przystąpienie do spatializmu odpowiada odrzuceniu wszelkiej idei pięknego malarstwa.
Podążając za sugestiami Marxa Ernsta i Victora Braunera, pogłębia on ćwiczenie wyobraźni, a jego dzieła rodzą się wraz z jego insektami, prawdziwymi postaciami.
1959 roku ukazała się pierwsza monografia artysty autorstwa Emilio Tadini i Jean Selz oraz udział w VIII Kwartalnalu Narodowego Sztuki w Rzymie (1959), a także w zbiorze La nouvelle génération dans l'art italien, kuratorstwa Francesco Arcangeli, Giulio Carlo Argan i Marco Valsecchi w galerii Odyssia w Rzymie (1960).
W 1965 roku zaprezentował się na VIII Biennale di San Paolo w Brazylii i przebywał w Nowym Jorku, gdzie rozpoczął serię Campo di vetro, a następnie prace inspirowane kubańską naturą, które odwiedził w 1966 roku.
W latach 90. poświęcił się rysunkowi i ceramice, a jego kariera rozwijała się z niezliczonymi nagrodami, wyróżnieniami i udziałem w wielkich wydarzeniach artystycznych.
#gallerycorner