Dante Alighieri - Divina Commedia di Imola. L'Inferno del Duca Visconti - conservato alla Biblioteca Comunale di Imola - 2020

Boska Komedia z Imoli: Piekło księcia Viscontiego – rękopis 76
Przechowywane w Bibliotece Miejskiej w Imoli

Rękopis MS 76 stanowi jedno z najbardziej fascynujących figuratywnych świadectw Boskiej Komedii, jakie powstały w sferze kulturalnej dworu Viscontich w XV wieku.
Dokumenty z Imoli, datowane na połowę XV wieku, charakteryzują się formalną elegancją, bogactwem barw i dbałością o narrację, w pełni odpowiadającą prestiżowej produkcji książkowej związanej z władzą książęcą Mediolanu.
Zachowana obecnie w Imoli sekcja składa się z 21 foliów, wszystkich będących częścią starożytnego Kodeksu Viscontich, ze wspaniałymi miniaturami poświęconymi piekłu. Misterne i barwne sceny odzwierciedlają wyjątkową jakość, która charakteryzowała zlecenia kulturalne rodziny Viscontich, promujące wyrafinowaną erę iluminowanych manuskryptów przeznaczonych dla kręgów dworskich i wysoko postawionych intelektualistów.
Piekło (rkp. 76) jest w istocie jedną z najbogatszych średniowiecznych kopii arcydzieła Dantego, wykonaną dla księcia Mediolanu Filippa Marii Viscontiego. Uważa się je za jedno z najwspanialszych dzieł przypisywanych tak zwanemu Mistrzowi Vitae Imperatorum, cenionemu iluminatorowi w północnych Włoszech w pierwszej połowie XV wieku.
Kodeks jest obecnie podzielony na dwie części: największa część, z 59 ilustracjami (rękopisy Italien 2017), jest przechowywana w Bibliotece Narodowej Francji, natomiast 21 arkuszy z 13 miniaturami znajduje się w Bibliotece
Imola.
Ta faksymile dokładnie odtwarza ten rzadki i cenny fragment z Imoli.

Niezwykła historia kolekcjonowania:
Rękopis pochodzi ze słynnej biblioteki Viscontich-Sforzów w Pawii, gdzie był zarejestrowany jeszcze w 1469 roku. Po francuskiej inwazji na Włochy przeszedł w ręce Ludwika XII, króla Francji. Władca prawdopodobnie wkrótce potem podarował go Giovanniemu Caracciolo, księciu Melfi, jako dowód wdzięczności za zasługi dla korony. Dzieło trafiło następnie do zięcia Caracciolo, Antoine'a de Cardaillac, a następnie do jego spadkobierców. W 1835 roku zostało ponownie odkryte w zamku w Dordogne przez uczonego Gastona de Flotte, który je kupił i przeniósł do Marsylii. W latach 1836-1837 zawarł on porozumienie z Giuseppe Zaccheronim, wygnańcem z Imoli, w sprawie publikacji wcześniej nieopublikowanego tekstu; Zaccheroni opublikował krytyczne wydanie Piekła w 1838 roku.
Po powrocie do Włoch i zostaniu członkiem parlamentu w 1865 r. Zaccheroni podarował w 1866 r. egzemplarz swojego wydania Piekła swojej miejskiej bibliotece, wzbogacając ją o kilka kart rękopisu z kodeksu, który posiadał; karty te stanowią obecny rękopis z Imoli nr 76.
Pozostała część kodeksu Viscontiego została sprzedana w 1887 roku przez spadkobierców de Flotte'a Francuskiej Bibliotece Narodowej, gdzie kodeks ten przechowywany jest do dziś.

Kompletna kopia z pudełkiem

Wydawnictwo Imago - Szlachetność faksymile