Catalan School (c.1930) - The old fountain and the dome of Salou





| € 1 |
|---|
Ochrona nabywców Catawiki
Twoja płatność jest u nas bezpieczna, dopóki nie otrzymasz przedmiotu.Zobacz szczegóły
Trustpilot: 4.4 | opinie: 122473
Doskonała ocena na Trustpilot.
The old fountain and the dome of Salou, olejne z Hiszpanii z okresu 1930–1940, sprzedawany w ramie.
Opis od sprzedawcy
1. KARTA TECHNICZNA
Proponowany tytuł: Starożytna fontanna i kopuła w Salou
Chronologia: 1934 (data wyryta)
Technika: Olej na desce
Wymiary: 50 × 65 cm (bez ramy)
Rama: 60 × 75 cm. Wspaniała katalońska rama z lat 30. XX wieku, rzeźbiona w złoconym drewnie, z reliefowymi ornamentami roślinnymi i bogatą, oryginalną patyną; nadaje obrazowi muzealny charakter i podkreśla historyczny charakter miejskiego krajobrazu.
Styl: śródziemnomorski krajobraz z późnymi korzeniami noucentystycznymi.
Stan zachowania: Doskonały, z autentyczną patyną i stabilną warstwą farby.
2. OPIS KOMPOZYCYJNY I IKONOGRAFICZNY
Praca przedstawia sugestywny pejzaż miejski Salou z lat 30. XX wieku, gdzie tradycja i nowoczesność współistnieją. Na pierwszym planie wyróżniają się stara fontanna i poidło, z ich zakrzywioną, czerwonawą ścianą, co stanowi prawdziwą lekcję faktury i starzenia się architektury.
Perspektywa prowadzi na tło, gdzie wyłania się monumentalna różowa kopuła symbolicznego budynku, prawdopodobnie ówczesnego obiektu publicznego, wznoszącego się nad świetlistą esplanadą.
Pociągnięcia pędzla są zdecydowane, realistyczne, ale jednocześnie przesiąknięte nastrojowym liryzmem typowym dla katalońskiego krajobrazu okresu międzywojennego.
Ciepłe, śródziemnomorskie światło sączy się przez równiny, łącząc architekturę, ziemię i niebo. Obecność polnej drogi, która otwiera się po prawej stronie, wprowadza narrację: przejście między historycznym centrum a nowoczesną ekspansją miasta.
3. Styl, kontekst i porównania
Obraz wpisuje się w nurt późnego noucentyzmu i realizmu śródziemnomorskiego, uprawianego przez takich katalońskich artystów, jak Joaquin Mir, Xavier Nogués czy Feliu Elias, choć ma bardziej dokumentalny i miejski charakter.
Równowaga między wnikliwą obserwacją a wrażliwością na światło przywodzi na myśl twórczość cenionych architektów krajobrazu, takich jak Juli Garreta czy Francesc Labarta, którzy reprezentowali architektoniczną transformację nadmorskiej Katalonii.
Autorowi udało się stworzyć dzieło o dużej wartości historycznej: wizualne świadectwo Salou sprzed masowej turystyki, zachowane z niezwykłą wiernością w popularnej architekturze, drogach gruntowych i odizolowanej monumentalności budynku z czerwoną kopułą.
Idealny obraz dla kolekcjonerów katalońskich krajobrazów i miłośników zapomnianego dziedzictwa miejskiego.
Historie sprzedawców
1. KARTA TECHNICZNA
Proponowany tytuł: Starożytna fontanna i kopuła w Salou
Chronologia: 1934 (data wyryta)
Technika: Olej na desce
Wymiary: 50 × 65 cm (bez ramy)
Rama: 60 × 75 cm. Wspaniała katalońska rama z lat 30. XX wieku, rzeźbiona w złoconym drewnie, z reliefowymi ornamentami roślinnymi i bogatą, oryginalną patyną; nadaje obrazowi muzealny charakter i podkreśla historyczny charakter miejskiego krajobrazu.
Styl: śródziemnomorski krajobraz z późnymi korzeniami noucentystycznymi.
Stan zachowania: Doskonały, z autentyczną patyną i stabilną warstwą farby.
2. OPIS KOMPOZYCYJNY I IKONOGRAFICZNY
Praca przedstawia sugestywny pejzaż miejski Salou z lat 30. XX wieku, gdzie tradycja i nowoczesność współistnieją. Na pierwszym planie wyróżniają się stara fontanna i poidło, z ich zakrzywioną, czerwonawą ścianą, co stanowi prawdziwą lekcję faktury i starzenia się architektury.
Perspektywa prowadzi na tło, gdzie wyłania się monumentalna różowa kopuła symbolicznego budynku, prawdopodobnie ówczesnego obiektu publicznego, wznoszącego się nad świetlistą esplanadą.
Pociągnięcia pędzla są zdecydowane, realistyczne, ale jednocześnie przesiąknięte nastrojowym liryzmem typowym dla katalońskiego krajobrazu okresu międzywojennego.
Ciepłe, śródziemnomorskie światło sączy się przez równiny, łącząc architekturę, ziemię i niebo. Obecność polnej drogi, która otwiera się po prawej stronie, wprowadza narrację: przejście między historycznym centrum a nowoczesną ekspansją miasta.
3. Styl, kontekst i porównania
Obraz wpisuje się w nurt późnego noucentyzmu i realizmu śródziemnomorskiego, uprawianego przez takich katalońskich artystów, jak Joaquin Mir, Xavier Nogués czy Feliu Elias, choć ma bardziej dokumentalny i miejski charakter.
Równowaga między wnikliwą obserwacją a wrażliwością na światło przywodzi na myśl twórczość cenionych architektów krajobrazu, takich jak Juli Garreta czy Francesc Labarta, którzy reprezentowali architektoniczną transformację nadmorskiej Katalonii.
Autorowi udało się stworzyć dzieło o dużej wartości historycznej: wizualne świadectwo Salou sprzed masowej turystyki, zachowane z niezwykłą wiernością w popularnej architekturze, drogach gruntowych i odizolowanej monumentalności budynku z czerwoną kopułą.
Idealny obraz dla kolekcjonerów katalońskich krajobrazów i miłośników zapomnianego dziedzictwa miejskiego.

