Francesc Carbonell Massabé (1928) - Port of Tarragona

1. KARTA TECHNICZNA

Port w Tarragonie
Autor: Francesc Carbonell Massabé (1928)
Szkoła: katalońska – śródziemnomorski luminizm
Chronologia: druga połowa XX wieku
Technika: Olej na desce
Miary: 34 × 34 cm (obraz) · 52 × 52 cm (z ramą)
Elegancka, kwadratowa rama z drewna w ciepłym odcieniu czerwonym, z satynową fakturą i głębokim profilem.
Stan zachowania: doskonały

2. OPIS KOMPOZYCYJNY I IKONOGRAFICZNY

Dzieło przedstawia śródziemnomorski port o spokojnej atmosferze, gdzie łodzie rybackie delikatnie spoczywają na wodzie, która odbija żagle, kadłuby i niebo za pomocą swobodnej i żywej pociągnięcia pędzla. Carbonell Massabé używa świeżej palety, zdominowanej przez odcienie niebieskiego, ziemiste i różowe akcenty, które przywołują czystość morskiej wody charakterystyczną dla Costa Brava i Mataró, miejsc powracających w jego twórczości.

Kompozycja jest zorganizowana w przekątne, które kierują wzrok ku portowemu tłu, z sugerowanymi przemysłowymi dźwigami za pomocą zwinnych pociągnięć, tworząc równowagę między krajobrazem pracy a codziennym pięknem. Łódka na pierwszym planie, potraktowana jasnym impastem, pełni funkcję wizualnej kotwicy i dodaje intymności całości.

Twój styl łączy się z wrażliwością Joaquima Mira, Eliseu Meifrèna i Josepa R. Clary, artystów, którzy, podobnie jak on, interpretują Morze Śródziemne za pomocą emocjonalnego, żywego i atmosferycznego pociągnięcia pędzla. Scena, mimo swojej pozornej prostoty, ma silny ładunek poetycki: jest celebracją pracy marynarzy i spokoju na brzegu wody.

3. Styl, kontekst i ocena

Carbonell Massabé jest jednym z katalońskich odniesień XX wieku w pejzażu mediterranean, bezpośrednim spadkobiercą katalońskiego postimpresjonizmu i luminismo Pinazo i Sorolla. Jego malarstwo łączy bezpośrednią obserwację, gestualną natychmiastowość i wybitną zdolność do uchwycenia refleksów i atmosfer.

Ta tablica wyróżnia się harmonią chromatyczną, dojrzałą kompozycją i impastowym pociągnięciem pędzla, które są charakterystyczne dla jej najbardziej cenionej produkcji. W porównaniu, jej język zbliża się do stylu Mestre i Nicolau oraz Puigdollers, choć z bardziej ciepłym i spontanicznym akcentem.

Rezultat jest dziełem pełnym liryzmu, zrównoważonym, nowoczesnym i głęboko śródziemnomorskim, idealnym dla kolekcjonerów malarstwa katalońskiego XX wieku, którzy poszukują jakości, tożsamości regionalnej i artystycznej pewności.