Cesarstwo Rzymskie. Septimius Severus (AD 193-211). Denarius Rome - Emperor, togate, holding branch and short transverse sceptre

Władca: Septimius Severus
DATA: 218 - 222 n.e.
DENOMINACJA: Denarius
MATERIAŁ: srebro, AR
ROZMIAR I WAGA: 18 mm, 3,2 g
OBVERSE: SEVERVS PIVS AVG, głowa z wieńcem laurowym Septymiusza Sewera w prawo.
ODWRÓCONY: FVNDATOR PACIS, Septimius Severus, zasłonięty, stojący frontalnie, głowa na lewo, trzymający gałąź w prawej ręce i zwój w lewej.
REFERENCJE: BMC 330; Cohen 205; RIC 265.

W zestawie certyfikat autentyczności i licencja eksportowa. Jeśli pochodzisz spoza Unii Europejskiej, będziemy musieli ponownie ubiegać się o licencję eksportową dla Twojego kraju. Trwa to od 3 do 5 tygodni i wiąże się z opłatą w wysokości 5% ceny wywoławczej. Kwota ta zostanie doliczona do faktury końcowej.

Lucjusz Septymiusz Sewer (panował w latach 193–211 n.e.) był założycielem potężnej dynastii Sewerów i wybitnym cesarzem rzymskim, który wyszedł zwycięsko z burzliwego Roku Pięciu Cesarzy. Urodził się w Leptis Magna w Tripolitanii (obecna Libia) i był pierwszym rzymskim cesarzem z prowincji Afryka. Sewer podążał tradycyjną ścieżką kariery senatorskiej, aż do momentu, gdy zamach na cesarza Pertynaxa w 193 roku n.e. wywołał wojnę domową. Wykorzystując swoje dowództwo nad legionami panonijskimi, ruszył na Rzym i objął tron, choć przez kolejne cztery lata umacniał swoją władzę, pokonując dwóch potężnych rywali: Pescenniusza Nigera na Wschodzie i Clodiusa Albinusa na Zachodzie. Decydujące zwycięstwo w bitwie pod Lugdunum w 197 roku n.e. zapewniło mu niekwestionowaną kontrolę nad całym Imperium Rzymskim.

Rządy Sewera charakteryzowały się silnym naciskiem na wojsko, uznając, że to armia jest prawdziwym źródłem imperialnej władzy w burzliwym trzecim wieku. Podniósł żołnierzom wynagrodzenia, przyznał im nowe przywileje (takie jak prawo do zawierania małżeństw podczas służby) oraz zwiększył liczbę legionów, słynąc z powiedzenia do synów: „Wzbogacaj żołnierzy i lekceważ wszystkich innych”. Ta polityka skutecznie zyskała mu niezachwianą lojalność wojska, ale jednocześnie obciążyła ogromnie skarb państwa i zasadniczo przesunęła równowagę sił z Senatu na rzecz armii. Administracyjnie był surowym, lecz skutecznym władcą, zwiększającym efektywność służby cywilnej i wprowadzającym reformy prawne oparte na własnym szerokim wykształceniu prawniczym.

Późniejsze lata jego panowania były poświęcone udanym kampaniom wojskowym. Prowadził zwycięską wojnę przeciwko Imperium Partów, zdobywając ich stolicę Ctesiphon i reorganizując wschodnią granicę. Pod koniec życia podróżował do Brytanii, aby poradzić sobie z uporczywymi najazdami plemion północnych. Osobiście poprowadził ogromną wyprawę do Caledonii (Szkocji), wzmacniając i rozbudowując forty wzdłuż Muru Hadriana i jego towarzyszących fortów. Septymiusz Sewerus zmarł w Eboracum (York) w 211 roku n.e., po przywróceniu autorytetu i stabilności imperium po latach walk wewnętrznych. Jego ostatnia rada dla synów, Karakalli i Gety, brzmiała: „Bądź harmonijny, wzbogacaj żołnierzy i gardź wszystkimi innymi ludźmi”, co podkreślało militarystyczny charakter jego dziedzictwa.