Yves Ganne (1931-2019) - Jeune fille dans un verger (sans prix de réserve)

Na tę pierwszą sprzedaż oferujemy szeroki wybór oryginalnych dzieł malarza Yves Ganne (1931-2019), pochodzących bezpośrednio z atelier artysty.

Ta selekcja obejmuje kolorowe dzieła z lat 70., z których niektóre posłużyły do wykonania odbitek litograficznych, tusze powstałe po wojnie, które można porównać do dzieł Bernarda Buffeta, różne prace przygotowawcze oraz odbitki litograficzne.

Młoda kobieta w sadzie.

Technika: lithografia kolorowa na papierze arches. Rzadka edycja artysty na 25!

Okres: lata 1970/1980

Format przedmiotu: 65 X 48 cm
Format arkusza: 76 x 54 cm

Podpisana na dole po prawej stronie ołówkiem.
Épreuve d’artiste numerowana 25 egz.

Yves GANNE (Nantes 1931–2019)

Yves Ganne urodził się w Angers 13 lipca 1931 roku. Był uczniem École des Beaux-Arts de Nantes, do której wstąpił w 1946 roku. W 1950 roku przeprowadził się do Paryża, aby dołączyć do pracowni Fernanda Légera.

Otrzymał również w 1950 roku dwie główne wyróżnienia: Prix de la Jeune Peinture oraz Prix de la Ville de Menton.

Jego talent jest uznawany przez instytucje już od 1951 roku, dwa z jego obrazów zostały nabyte przez Musée National d’Art Moderne w Paryżu.

Regularnie wystawiał w Paryżu, głównie w Galerie Drouant-David (1954, 1958) oraz niedawno w Galerie Francis Barlier w Paryżu i Honfleur (1994, 2003, 2004). Wystawiał także z największymi, w tym w 1954 roku z Bernardem.
Bufet w galerii Visconti.
Jego twórczość przekracza granice Francji. Już w 1956 roku wystawiał się w Galerie Arthur Tooth & Sons w Londynie. Jego prace były również prezentowane w Stanach Zjednoczonych: w Galerie Cushman w Houston (1959), w Galerie Van Diemen Lilienfeld w Nowym Jorku (1966), a następnie w Galerie Dalzell-Hatfield w Los Angeles (1968). W Szwecji został przyjęty w Galerie Borstahusens Konstforening w Landskrona Konsthall (1975).

Yves Ganne uczestniczy w wielu wydarzeniach zbiorowych: Salon de la Jeune Peinture, Salon de l’École de Paris w Galerie Charpentier (od 1954), Salon des Peintres Témoins de Leur Temps (1956), a także w pierwszej Biennale de Paris w 1959 roku.

Styl Son, głęboko zakorzeniony w francuskiej tradycji figuratywnej, wyróżnia się osobistą wizją martwej natury, portretu kobiecego i scenek rodzajowych. Unika akademickiego podejścia, stawiając na wyrazistą i zrównoważoną ekspresję, w której kolor odgrywa kluczową rolę.

Od 1965 roku zrealizował ponad 250 oryginalnych litograficznych edycji, dystrybuowanych we Francji, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Szwecji, Szwajcarii i Japonii.

Jego dzieła znajdują się dziś w prestiżowych kolekcjach publicznych we Francji, w tym w Musée National d’Art Moderne – Centre Pompidou, w Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris, a także na arenie międzynarodowej, na przykład w muzeach w Cincinnati (Ohio), Seattle (Waszyngton) czy Edynburgu w Szkocji.