Fran Gonzalez 1959 (Contemporary Gilding) - Fontana Quadrata

Temat: Pochodzący z serii upamiętniającej art déco i futurizm.
Wykonana z imitacyjnego złota na arkuszu aluminium przyklejonym do wysokogatunkowego papieru, dzieło to cechuje się bogactwem tekstur i jakości. Potężna i elegancka, 'Fonta Quadrata' jest odpowiednia do każdego luksusowego projektu wnętrzarskiego. Stworzona z imitacyjnego złota, teksturowana za pomocą różnych ekskluzywnych technik i nakładana na wysokogatunkowy papier oraz arkusz aluminium.
-------
Uwaga: Prosimy pamiętać, że wysyłki spoza Europy mogą wiązać się z dodatkowymi kosztami cła i podatków, a płatność za nie będzie leżała po stronie kupującego.
-------
Jeśli chodzi o techniki złocenia: Tradycyjna technika złocenia polega na nakładaniu bardzo cienkich arkuszy metalu (złota, srebra, imitacji złota (np. brązu), aluminium, miedzi itp.) na dowolną powierzchnię artystyczną (papier, drewno, metal, ceramikę, tekstylia itp.).
------
Współczesne złocenie: Współczesne techniki złocenia Fran Gonzáleza są wyjątkowe i charakterystyczne dla niego, a wywodzą się z eksperymentalnej filozofii sztuki współczesnej XX wieku. Rozwijane przez ponad 40 lat doświadczenia zawodowego, techniki te nadają dziełom cechy, które sprawiają, że promieniują magicznym światłem, przenikając przestrzeń, w której są eksponowane.
-------
Technika: Złocenie na płótnie: nakładanie kilku warstw imitujących złoto płatków o fakturze kwasu na najwyższej jakości płótno syntetyczne.

Wysyłka: opakowanie zwinięte, zabezpieczone

Wymiary: 53x54 cm.
Z podpisem odręcznym na odwrocie autorstwa Fran Gonzáleza, @contemporarygilding
rok 2024
-------
O Fran Gonzálezie (streszczenie):
Fran González to hiszpański artysta urodzony w Almerii w 1959 roku. Jego kariera rozpoczęła się w 1982 roku, kiedy po studiach inżynierskich na Politechnice Madryckiej postanowił poświęcić się całkowicie rzeźbie i ceramice.
Studiował sztukę w Szkole Sztuk Pięknych w Madrycie, w Państwowej Szkole Ceramiki w Madrycie oraz na różnych warsztatach sztuki współczesnej w Círculo de Bellas Artes w Madrycie pod okiem tak znaczących współczesnych artystów, jak Julian Schnabel, Eva Lootz, Juan Hidalgo i Valcárcel Medina.
Choć jego rozwój był głównie samoukiem, Fran González od początku swojej kariery zdobył liczne nagrody i wyróżnienia zarówno w kraju, jak i za granicą. Dzięki temu, że mieszkał w różnych krajach europejskich, jego prace znajdują się w licznych kolekcjach prywatnych we Francji, Holandii, Niemczech, Belgii, Włoszech, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Irlandii i USA.
Bardziej szczegółowe informacje o jego pracy i karierze można znaleźć w wyszukiwarce Google, wpisując tagi „Fran Gonzalez” i „Contemporary Gilding”.
-------
W mediach:
Artykuł o FG na Europejskim Portalu Rzemiosła 'Mad'in Europe'.

Francisco González Calleja to ceramik i współczesny pozłotnik, którego praktyka łączy tradycyjne rzemiosło z innowacyjną techniką. Dzięki ponad czterdziestoletniemu doświadczeniu, jego prace odzwierciedlają ciągły dialog między materiałem, procesem i inspiracją. Jego główną metodą pozłotnictwa, stosowaną w około 80% przypadków, jest złocenie wodne, które wybiera ze względu na niską toksyczność i zrównoważony rozwój, zwłaszcza podczas pracy w pomieszczeniach.
„Zimą nie zawsze można otworzyć okna dla odpowiedniej wentylacji,” wyjaśnia. „Mixtion oparty na wodzie jest bezpieczniejszy w użyciu i bardziej komfortowy przez długi czas.”
Mixtion, klej używany w złoceniu, może być oparty na oleju lub na bazie wody. Chociaż oba oferują podobne wyniki techniczne, Francisco zauważa, że czas schnięcia i wykończenie się różnią, a ostateczny wybór zależy od zamierzonego efektu. Złocenie wodne, w szczególności, lepiej sprawdza się na błyszczących powierzchniach, takich jak ceramika, szkło, plastiki czy miękki emalia. Jednak proces ten rzadko jest liniowy. Często musi powtarzać kroki wielokrotnie, zwłaszcza podczas pracy z powierzchniami teksturowanymi.
Czasami przerabiam powierzchnię siedem razy. Czasami muszę ją zostawić na miesiące i wrócić do niej. To część procesu.

Twórca z natury.
Francisco opisuje siebie jako osobę, która nieustannie musi pracować rękami, nie tylko w studiu, ale we wszystkich aspektach życia. Gotuje, uprawia warzywa, piecze chleb i otacza się doświadczeniami dotykowymi. Jego proces twórczy jest eksploracyjny i nieliniowy. Rzadko zaczyna od pojedynczego pomysłu; zamiast tego opisuje to jako „chmurę pomysłów”, które ewoluują poprzez eksperymenty. „Znajduję 10 różnych sposobów podejścia do problemu. Testuję je wszystkie. Większość z nich działa, miałem szczęście w ten sposób.”

Kiedy napotyka ograniczenia związane z kosztami materiałów takich jak złoto czy srebro, sięga po alternatywy, takie jak aluminium, i podchodzi do każdego nowego medium, najpierw badając jego kompatybilność techniczną. Do potrzeb konstrukcyjnych używa epoksydów, aby łączyć aluminium z szkłem lub ceramiką. Jego prace często powstają metodą prób i błędów, co porównuje do sadzenia nasion w ogrodzie i cierpliwego czekania, aż wydają plon.

Historyczne korzenie i kulturowe warstwy
Wiele prac Francisco czerpie inspirację z artefaktów archeologicznych i kultur starożytnych. Niezależnie od tego, czy chodzi o Greków, Etrusków, Fenicjan, Rzymian, czy bogatą, hybrydową kulturę Maurów w Hiszpanii, jego fascynacja leży nie tylko w formach i technikach przeszłości, ale także w emocjonalnym rezonansie, jaki ze sobą niosą. Ta emocjonalna głębia kształtuje nie tylko jego ceramikę i złocone przedmioty, ale także jego rozwijającą się twórczość w dziedzinie projektowania biżuterii.

Przejście do biżuterii wynikało z prostego pytania, które często zadawali on i Lula: Jak ludzie zaczęli nosić ozdobne przedmioty?

Ta ciekawość zaprowadziła go do prehistorycznych źródeł i stopniowo do eksperymentowania z nowymi materiałami i formami.