Josef Sudek - Prague Panoramique - 1992

W karierze obejmującej okres od końca I wojny światowej do lat 70. XX wieku, Josef Sudek stworzył wiele oszałamiających fotografii Pragi, od wielkich widoków po krople deszczu na szybie… Twierdził, że miasto Praga i jego okolice są równie dobrze znane jak Eugene Atget znał Paryż i jego okolice. W przeciwieństwie jednak do Atget, Sudek wydawał książki… Jego arcydzieło jest jednym z najbardziej unikalnych photobooków w historii, jego Praha panoramatická (Panorama Pragi z 1959 roku).

Sudek zawsze fascynował się panoramą fotograficzną, ale to odkrycie starej panoramicznej kamery Kodak w domu przyjaciela w latach 50. zainspirowało go do stworzenia dzieła, które obecnie od razu go rozpoznaje. Spośród wszystkich jego książek, ta podsumowuje jego miłość do Pragi, w każdej pogodzie, o każdej porze roku, i nie tylko do historycznego, publicznego centrum, ale także do najbardziej zaniedbanych przemysłowych przedmieść i skrajnych, cuchnących rejonów, gdzie miasto styka się z wiejską przestrzenią. Panoramiczna kamera jest silnym elementem spajającym obraz, ale równie ważne jest demokratyczne oko Sudeka, które nie pomija niczego. Traktuje katedrę i zamek dokładnie tak samo jak fabrykę czy garaż. Wielkie przestrzenie publiczne Pragi, które jak przestrzenie publiczne w każdej stolicy, mogłyby łatwo wyglądać na nudne lub przesadzone w rękach niewłaściwego fotografa, tutaj są ukazane intymnie, podczas gdy najskromniejszy dom czy przemysłowy budynek na odległym przedmieściu jest monumentalizowany, ozdobiony poezją Sudeka. Jego odbitki są zwykle ciemne i nieco ponure, skłaniające się ku romantyzmowi, ale jego wyczucie światła, pogody i przestrzeni w połączeniu nigdy nie zostało przebite… [Praha panoamaticka] to prawdziwa encyklopedia tego, jak planować, konstruować i łączyć panoramę fotograficzną.