Jaume Casacuberta i Roma (1932 - 2020) - NO RESERVE - Rambla de las flores (Barcelona)

Podpisane przez artystę na dole.

Prezentuje się dzieło w ramie.

Dobry stan zachowania obrazu.

Wymiary dzieła: 35 x 25 cm

Wymiary ramy: 54 x 42 cm

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Biografia artysty

Jaume Casacuberta i Roma (Viladecavalls de Calders, 1932 – Manresa, 2020) był pejzażystą manresano, który uprawiał różne techniki artystyczne, takie jak rysunek, akwarela i malarstwo olejne.

Urodzony w kolonii Jorba de Calders, już jako dziecko ujawniła się jego artystyczna pasja; jak opowiada nam jego córka, gdy był młody i chory, jedyną rzeczą, o którą prosił, były ołówki i papier, aby móc rysować i tym samym złagodzić swoje złe samopoczucie. W wieku czternastu lat przeprowadził się do Manresy, miasta, w którym mieszkał aż do końca swoich dni. Tam kształcił się w akademii prowadzonej przez malarza Evarista Basianę, a następnie poszerzał swoje umiejętności artystyczne na kursach korespondencyjnych w szkole Parramón w Barcelonie, gdzie osiągnął dużą biegłość w rysunku i technice kompozycji. Poza tym akademickim nauczaniem, zawsze był samoukiem, który doskonalił swoją technikę dzięki wysiłkom i wymianie doświadczeń z innymi kolegami, zarówno z kręgu manresano, jak i z różnych części Katalonii, dzięki licznym konkursom, w których brał udział na terenie całego kraju.

Jego styl zawsze oscylował wokół impresjonistycznego realizmu druku. Zawsze twierdził, że tworzy rodzaj malarstwa "bez zbyt wielu komplikacji", wiernego bezpośredniemu doświadczeniu zmysłów, stąd też często malował na sztaludze. Pierwsze lata charakteryzowały się odważniejszymi i bardziej temperamentnymi pociągnięciami, które z czasem stawały się bardziej łagodne, stonowane i powściągliwe. Chociaż zawsze pielęgnował technikę malarstwa olejnego, w ostatnich latach znacznie doskonalił technikę akwareli, naśladując mistrzów tego gatunku, takich jak Guillem Fresquet, Josep Maria Martínez Lozano i Ceferino Olivé. Jeśli chodzi o tematykę, był zawsze wierny gatunkowi pejzażu, zarówno przedstawiając okolice Manresy i jej regionu, jak i różne miejsca Katalonii, które odtwarzał na licznych konkursach malarstwa szybkiego, w których brał udział. Również w bardziej intymnym i rodzinnym zakresie zajmował się portretem i martwą naturą.

Na przestrzeni swojej kariery artystycznej był wyróżniany licznymi nagrodami i wyróżnieniami zarówno w swoim mieście, jak i poza nim, takimi jak Salón de Otoño de Manresa (1965), konkurs Manolo Hugué w Caldes de Montbui, Narodowy Konkurs Rosas w Sant Feliu del Llobregat (1969) czy medal od Real Cercle Artí. Zawsze był osobą bardzo aktywną artystycznie, co skłoniło go do odwiedzania licznych wystaw w ciągu życia i nawiązywania kontaktów z wieloma osobowościami i kolektywami artystycznymi. W Manresie był jednym z najbardziej aktywnych członków Círculo Artístico i jednym z założycieli Grupo 13. Przez wiele lat miał swoje studio w dzielnicy Vell w Manresie, na ulicy Santa Maria, gdzie codziennie spędzał długie godziny na pracy. Casacuberta zawsze zarabiał na życie malarstwem, zarówno tworząc obrazy, jak i jako dekorator malarski w młodości, a także w magazynach Jorba, jako członek zespołu ds. projektowania i reklamy. W ostatnich latach życia również działał jako nauczyciel w różnych instytucjach i placówkach w Manresie. Oprócz stolicy Bages, zawsze utrzymywał bliskie więzi z gminą Moià i jej Círculo Artístico, gdzie corocznie wystawiał swoje prace na różnych pokazach.

Jego pierwsza wystawa miała miejsce w Galerii de Arte Ciudad w dniach od 23 marca do 5 kwietnia 1968 roku, a następnie zorganizował aż 23 wystawy indywidualne w Manresie i różnych miejscowościach katalońskich, takich jak Moià, Vic, Igualada czy Calders, między innymi, oprócz dziesiątek wystaw zbiorowych i katalońskich. Jego twórczość zawsze cieszyła się dużym uznaniem, a w trakcie swojej kariery sprzedał wiele dzieł i otrzymał liczne zamówienia zarówno od firm, jak i osób prywatnych. W stolicy Bages wielokrotnie wystawiał w galeriach Xipell i Símbol, a także w Círculo Artístico de Manresa, gdzie w 2017 roku zorganizował tematyczną wystawę akwarel poświęconą ignacjańskim przestrzeniom miasta. W 2013 roku Centrum Kultury El Casino poświęciło mu wystawę retrospektywną z okazji 50 lat działalności artystycznej. Ostatnią wystawą, w której brał udział, była 43. edycja corocznej aukcji charytatywnej przeciwko rakowi w Manresie. W dniu Trzech Króli 2020 roku zmarł w Manresie w wieku 87 lat, praktycznie jakby miał w ręku pędzel.

Jego dzieło można podziwiać w Muzeum Deputacji Barcelony, w Muzeum Powiatowym w Manresie, w Muzeum w Sant Pol de Mar oraz w licznych kolekcjach prywatnych w Katalonii centralnej i na terenie całego Księstwa.