Man Ray (1890–1976) - Violon d’Ingres, 1924

Rzadka i wspaniała fotolitografia słynnego fotografa Mana Raya, stworzona w 1924 roku
Unikatowa kopia jednego z najsłynniejszych zdjęć świata, w limitowanej edycji zatytułowanej „Violon d'Ingres”

Wyprzedane w sklepach
Wysoka jakość druku artystycznego.

Opis :
Fotolitografia na grubym papierze ze stemplem agencji prasowej/gazety (Źródło zdjęć: Man Ray Trust, Paryż)
Opis na odwrocie dostępny w kilku językach: angielskim, hiszpańskim, chińskim, francuskim, niemieckim.
Autor(zy): Man Ray
Wydawca: Taschen GmbH
Podpis: Certyfikat wydawnictwa i informacje o autorze zdjęć na odwrocie.
Publikacja: 2001
Stan: doskonały (nigdy nie oprawiona), zobacz zdjęcia.
Drobne ślady czasu na samym końcu. Szczegóły niewidoczne w kadrze.
Wymiary: 36,5 cm x 28,5 cm
Wysyłka: Profesjonalne, staranne i bezpieczne opakowanie z numerem śledzenia i ubezpieczeniem za pośrednictwem UPS lub Colissimo.
Wysyłka na cały świat.

O artyście :

Man Ray, urodzony w Filadelfii 27 sierpnia 1790 roku pod nazwiskiem Emmanuel Radnistky lub Rudzitsky, był amerykańskim malarzem, fotografem i filmowcem. Propagator dadaizmu i surrealizmu, osiadł we Francji w 1921 roku. Naturalizowany jako Francuz, zmarł w Paryżu 18 listopada 1976 roku.

Narodziny, dzieciństwo i edukacja

Emmanuel, znany jako Manny, a później Man, lepiej znany jako Man Ray, był najstarszym z trójki dzieci. Miał dwie młodsze siostry, Dorothy i Essie. Ich rodzice, Max i Minnie, byli pochodzenia rosyjskiego i żydowskiego. Max był krawcem, a Minnie krawcową. Man i jego siostry dorastali na Brooklynie w Nowym Jorku. Ojciec Mana potrzebował pomocy w swoim warsztacie krawieckim i trójka jego dzieci została poproszona o pracę w nim. Miało to trwały wpływ na twórczość Mana Raya: kilka jego prac zawiera odniesienia do haute couture i mody. W obliczu antysemityzmu rodzina Manny'ego zdecydowała się zmienić nazwisko: z Radnisky stali się Ray, a młody Manny odtąd nazywał się Man Ray. Zainteresowany sztuką od najmłodszych lat, Man postrzegał malarstwo i fotografię jako narzędzia ekspresji, które pozwalały artyście komunikować się z publicznością. Man kształcił się w Ferrer Center na Manhattanie, placówce o bardzo liberalnych metodach, która sprzyjała rozwojowi artystycznej kreatywności młodego chłopca.

Kariera malarza i fotografa w Nowym Jorku, a następnie we Francji

Man Ray rozpoczął karierę w Nowym Jorku jako malarz i ilustrator, a także fotograf. Bywał m.in. w galerii 291 Alfreda Stieglitza, słynnego amerykańskiego fotografa i właściciela galerii. W 1915 roku wystawiał swoje obrazy i rysunki w Grantwood w stanie New Jersey. Następnie porzucił konwencjonalne malarstwo, angażując się w ruch dadaistyczny. Został redaktorem dwóch dadaistycznych magazynów w Stanach Zjednoczonych: „The Ridgefield Gazook” i „TNT”. W 1920 roku rozpoczął współpracę z Marcelem Duchampem, która doprowadziła do wydania magazynu „New York Dada”.
W 1921 roku Man Ray opuścił Nowy Jork i przeniósł się do Paryża. Tam poznał Kiki de Montparnasse, piosenkarkę i modelkę, która stała się jego muzą i w której szaleńczo się zakochał. W Paryżu wykonał liczne zdjęcia dla magazynów mody, takich jak „Vogue” i „Vanity Fair”. W Paryżu zgłębiał również technikę fotogramu, pozwalającą na wykonanie fotograficznego obrazu obiektu bez użycia aparatu, poprzez umieszczenie elementów, które chce się uwiecznić, na światłoczułej błonie. To przyniosło mu uznanie i podziw artystów dadaistycznych i surrealistycznych, takich jak Tristan Tzara, Salvador Dali i Jean Cocteau. W 1925 roku Man Ray wziął udział w pierwszej wystawie surrealistów w Galerie Pierre, obok Joana Miró, Pabla Picassa i Maxa Ernsta.


Man Ray specjalizował się w portretach fotograficznych i reżyserował awangardowe filmy krótkometrażowe, takie jak „Powrót do rozumu” (1923), „Rozgwiazda” (1928) i „Tajemnice zamku Dé” (1929). Podczas II wojny światowej, zaniepokojony działaniami antyżydowskimi w Niemczech, a następnie we Francji, Man Ray musiał opuścić Paryż i schronić się w Stanach Zjednoczonych: prześladowania antysemickie zagroziłyby jego bezpieczeństwu. W latach 1940–1951 mieszkał w Los Angeles, gdzie powrócił do malarstwa, które zaniedbał podczas pobytu w Paryżu. Tam, w 1946 roku, poślubił zawodową tancerkę Juliet Browner.

Innowacje

Man Ray na nowo odkrył zastosowanie fotogramu, zapomnianej techniki fotograficznej, która pozwalała mu, bez użycia aparatu, tworzyć obrazy, które nazywał rayogramami i które, według niego, dawały „surrealistyczny” efekt. Jego film „Powrót do rozumu” był pierwszym kinematografem, czyli filmem nakręconym bez użycia kamery. Man Ray stosował również solaryzację w swojej sztuce fotograficznej: odkryta na nowo przez jego muzę i kochankę, Lee Miller, również fotografkę, solaryzacja to technika pozwalająca na odwrócenie tonów i tworzenie obrazów przywodzących na myśl negatyw fotograficzny. Wreszcie, Man Ray jako pierwszy zastosował technikę fotograficzną znaną jako malowanie światłem, polegającą na tworzeniu smug świetlnych poprzez połączenie praktyki długich czasów naświetlania z użyciem kilku ruchomych źródeł światła. Jego film „Space Writing (Self Portrait)” z 1935 roku jest pierwszym filmem wykorzystującym tę technikę.



Główne sukcesy


Do najsłynniejszych dzieł Mana Raya należy „Le violon d'Ingres” z 1924 roku, przedstawiający Kiki de Montparnasse, muzę fotografa, nagą, z plecami ozdobionymi otworami rezonansowymi wiolonczeli narysowanymi na skórze. Zdjęcie to zostało sprzedane w 2022 roku za około dziesięć milionów dolarów. Innym bardzo znanym zdjęciem Mana Raya jest „Noire et Blanche” z 1926 roku. Ponownie przedstawia ono Kiki de Montparnasse, z głową leżącą na stole, trzymającą w lewej ręce afrykańską maskę. Fotografia, jak wskazuje tytuł, podkreśla kontrast między kolorami maski a twarzą Kiki de Montparnasse. To dzieło fotograficzne również wyceniane jest na kilka milionów dolarów. Zostało ono włączone do kolekcji amerykańskich znaczków zatytułowanej „Modern Art in America”, stworzonej w 2013 roku.



Hołdy


W 1974 roku Man Ray został odznaczony Medalem Postępu Królewskiego Towarzystwa Fotograficznego oraz Honorowym Członkiem za znaczący wkład w techniczny i naukowy rozwój fotografii oraz obrazu w ogóle. W 1999 roku magazyn ARTnews zaliczył Man Raya do 25 najbardziej wpływowych artystów XX wieku, podkreślając jego innowacje w fotografii i filmie, a także rzeźbie i malarstwie. Magazyn docenił również jego kolaże i asamblaże oraz jego inteligencję twórczą w ogóle.