Signed; Antoine d'Agata - Noia - 2014

Sao Paulo i Salvador de Bahia domy crackowe. Wrzesień/październik 2008.
Niekończące się nagromadzenie pustych spojrzeń utrzymuje oszołomione niedostatki pokonanych przez historię mężczyzn.
Wszystko jest robione, aby wyeliminować wszelkie ślady pożądania, gniewu, przemocy, bólu, strachu czy zwierzęcej przyjemności.
Delikatne cienie uwalniają się spod społecznej kontroli, odzyskując kontrolę nad własnymi ciałami.
Przez degenerację ciał i paroksyzm emocji obrazy ukazują fragmenty społeczeństwa, które uciekają od zwyczajowej analizy i wizualizacji ciała społecznego, lecz mimo to są jego podstawowymi elementami. Konfrontując się z inherentnymi sprzecznościami w używaniu fotografii dokumentalnej, tworzą fizyczną i psychiczną ścieżkę, zacienioną przez zależność, ból, ryzyko, niebezpieczeństwo i nieświadomość.
Poverty is sprzeczna z porządkiem.
Zoofilia jest ostateczną fortyfikacją przeciwko znieczuleniu zmysłów i mentalności społeczeństwa, które definiuje obiekty i ludzi jako towar.
Ci, którzy wyzwalają się od deprywacji fizycznej i unikają porządku moralnego, mają dostęp do ostatnich magicznych obrzędów instynktu, jako do intymnego terytorium społecznego oporu, antidotum na marzenie o towarze, alternatywy dla przemocy społecznej stabilności.
Produkcja obrazów pornograficznych może paradoksalnie być jedynym prawdziwym zaangażowaniem, alternatywą dla przemocy społecznej stabilności opartej na frustracji niezaspokojonej żądzy.
Tylko mieszanie się ciał znajduje się poza zasięgiem historii, w powolnej agonii, pod pieczęcią świadomości i ironii, odganiając śmierć i żyjąc zgodnie z miłosnym spojrzeniem na świat.

Limitowana edycja 500 egzemplarzy
Podpisano