AA.VV. - L’impianto Stabilizzatore “Sperry” della T. N. “Conte di Savoia” - 1932

System stabilizujący 'Sperrry' firmy T. N. 'Conte di Savoia'.
kontynuacja dyskusji na temat zasad działania i czynników bezpieczeństwa
przez AA.VV.
strony XII + 76 z 38 bardzo interesującymi tabelami, wielokrotnie złożonymi, drukiem (zobacz zdjęcie) admirała Filippo Camperio, zarówno dla dowódcy Renzo Durand de la Penne, jak i inżyniera morskiego gen. Luigi Gusmani, którzy jako pierwsi na świecie zastosowali wielkie wynalazki na dużym transatlantyku.
Elegancka i solidna okładka broszurowa z tytułem i logo „Sperry” w złocie na okładce – publikacja numerowana.
Wymiary w cm 28,5 x 22
The Sperry Gyroscope Company
Nowy Jork – Londyn – Tokio – Mediolan 1932
Stan doskonały


N. B. Il Conte di Savoia był słynnym włoskim transatlantykiem zbudowanym w 1932 roku przez stocznie Riuniti na Adriatyku w Trieście na zlecenie Lloyd Sabaudo z Genui. Był to pierwszy transatlantyk wyposażony w system zmniejszający przechyły w przypadku złej pogody, składający się z trzech ogromnych stabilizatorów gyroskopowych wyprodukowanych przez amerykańską firmę Sperry Corporation.
Ten fortel okazał się skuteczny tylko w przypadku nieza bardzo wzburzonego morza i regularnych przechyłów, a ponadto narażał statek na bardzo duże obciążenia strukturalne. Ta książka otwiera dyskusję na ten temat, wyjaśniając sposób zachowania się statku na wzburzonym morzu, zastosowanie stabilizatora oraz zasady jego działania. Conte di Savoia był jednak promowany jako „pierwszy statek, który nie przechyla się”, a specjalny wind na dziobie umożliwiał pasażerom zejście do pomieszczenia, w którym znajdowały się duże mechanizmy, aby mogli je obserwować w działaniu. Reprezentował prawdziwą rewolucję również w dziedzinie wyposażenia okrętowego, z jego salonami w czystym stylu dwudziestowiecznym. Statek był dziełem estetycznym dzięki doskonałemu połączeniu inżyniera morskiego, który go zaprojektował (Nicolò Costanzi, utalentowany artysta i esteta), oraz architekta, który zajął się jego wnętrzami, Gustava Pulitzera Finali.
Jej koniec nastąpił w sposób paradoksalny 11 września 1943 roku, kilka dni po włoskim zawieszeniu broni: niemieckie dowództwo przechwyciło zaszyfrowaną wiadomość mówiącą o 'ucieczce Savoia'. Wiadomość ta odnosiła się do faktycznego odjazdu rodziny królewskiej z Rzymu, ale została błędnie zinterpretowana i w związku z tym Niemcy zbombardowali statek, zatapiając także vaporetto i powodując setki ofiar. W latach 50. trafił do stoczni w Monfalcone, aby zostać rozebrany, a cały demontaż został ukończony w 1951 roku.