Bus, Bert - 1 Original cover - Trigië - gesigneerd - 1971

Nad Trigië
Seria ukazywała się od 1965 do 1982 roku i po raz pierwszy pojawiła się na łamach angielskiego czasopisma 'Ranger', narysowana przez Don Lawrenca na podstawie scenariuszy Mike'a Butterwortha. Don Lawrence rysował tę serię do 1976 roku, po czym nad kolejnymi odcinkami pracowali różni inni rysownicy: Ron Embleton, Miguel Quesada, Philip Corke, Oliver Frey i Gerry Wood. Scenariusze dla tego ostatniego rysownika pisał Ken Roscoe.
Ubrania, broń i miasta są na początku inspirowane Imperium Rzymskim. Również inne narody przypominają starożytne cywilizacje, takie jak Grecy i Persowie. Opowieść o nomadzkim plemieniu z pustyni, które zakłada imperium światowe, przywodzi na myśl powstanie islamu i pierwsze kalifaty. Jednak gdy Trigië staje się silniejsze, pojawiają się coraz nowocześniejsze bronie, budynki i pojazdy. Ostatecznie imperium posiada nawet międzygalaktyczne statki kosmiczne, co sprawia, że opowieści coraz bardziej przechodzą od przygody do science fiction.

O pierwszym rysowniku
Pierwszy rysownik Don Lawrence w początkach tworzył dwa strony komiksu Trigië co tydzień dla czasopisma 'Ranger', które później zostało włączone do 'Look and Learn' wydawnictwa I.P.C. Gdy w 1976 roku na festiwalu komiksowym w Londynie odkrył, jak popularne jest jego dzieło za granicą, zażądał podwyżki i udziału w zagranicznych tantiemach. Ponieważ ich nie otrzymał, zdecydował się zaprzestać pracy nad Trigië. Następnie zdobył jeszcze większą sławę dzięki serii Storm. Serię tę przejęli inni rysownicy, lecz była ona mniej popularna niż za czasów Don Lawrenca. W Holandii w marcu 1977 roku zaprzestano publikacji tej serii w czasopiśmie Eppo.

W Holandii Bert Bus został wybrany do wykonania kilku okładek dla tygodnika SJORS z Trigië.

O artyście tego, co jest obecnie oferowane.
Bert Bus był holenderskim twórcą komiksów, którego kariera obejmowała okres od końca lat czterdziestych do lat osiemdziesiątych. Większość jego serii ukazywała się w magazynie komiksowym Sjors oraz jego następcach Eppo, Eppo Wordt Vervolgd i Sjors & Sjimmie Stripblad. Kariera Busa jest unikalna w Holandii. Był jedynym holenderskim artystą, który przez ponad 40 lat pracował nad własnymi kreacjami komiksowymi jako stały rysownik, a nie na zasadzie freelancera, co zapewniło mu stały dochód i emeryturę. Jego serie łączyły science fiction i historię, obejmując takie dzieła jak 'Olaf Noord' (1953-1957), 'Theban, de eerste wereldreiziger' (1957-1959), 'Cliff Rendall' (1963-1965), 'Stef Ardoba' (1975-1982), 'Malorix' (1983-1985) oraz 'Russ Bender' (1986-1989). Bus jest także pamiętany przez pokolenia fanów komiksów z powodu swojej lokalnej wersji brytyjskiego komiksu 'Archie the Robot' (1971-1974). Bus nazwał amerykańskiego artystę Alexa Raymonda ('Flash Gordon') jednym ze swoich głównych wpływów na twórczość science fiction, podczas gdy Hal Foster ('Prince Valiant') był dla niego wzorem w tworzeniu serii historycznych. Jego pasja do historii znalazła również odzwierciedlenie w działalności jako amatorski archeolog w regionie Velsen.

Wczesne życie i kariera
Bert Bus urodził się w 1931 roku w Santpoort, niedaleko Haarlemu. Jego edukacja została przerwana podczas wojny, a po wyzwoleniu młody mężczyzna miał trudności z koncentracją na lekcjach, ponieważ jego zainteresowania skierowały się w innym kierunku. Czytając książki o starożytnym Egipcie i powieści Jules'a Verne'a, Bus rozwinął pasję zarówno do science fiction, jak i historii. W 1947 roku, mając 16 lat, artysta zgłosił się do biura wydawnictwa De Spaarnestad w Haarlemie. Po uzyskaniu pierwszego świadectwa kompetencji, został zatrudniony jako asystent-kunstenaar w pracowni artystycznej wydawnictwa przy Nassauplein w Haarlemie. To był początek jego długiej kariery w tym wydawnictwie, które później stało się częścią firmy VNU. Pracownia zajmowała się ilustracjami, restauracjami, liternictwem i innymi formami sztuki produkcyjnej dla czasopism De Spaarnestad, takich jak Libelle, Katholieke Illustratie i Panorama. Początkowo pracował pod kierownictwem studiochef Jacques'a Bouwmana, który później został zastąpiony przez Frans'a Piët'a, a następnie przez Ab'a Schatorjé. Inni wczesni artyści to Jan Giling i Nico van Dam; ten ostatni został jego przyjacielem na całe życie. Zespół ten później powiększyli Ben Bulters, Ruud Looman i przede wszystkim Harry Balm. Trio Bus, Van Dam i Balm stało się najdłużej służącym zespołem artystów VNU, którzy pozostali w służbie aż do przejścia na emeryturę w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych.

Olaf Noord
Pierwszym zadaniem Berta Bussa było rysowanie wzorów, łamigłówek i ilustracji dla kobiecego czasopisma Libelle. Uczęszczał także na wieczorne lekcje sztuki, aby rozwijać swoje umiejętności rysunkowe. Po odbyciu służby wojskowej w latach 1950–1952 wrócił do Spaarnestad Studio, gdzie zaczął pracować nad komiksami dla wydawnictw dla dzieci. Pierwszy z nich opowiadał o kosmicznym podróżniku 'Olaf Noord', który ukazał się w dodatku Rebellenclub do Panorama. Kontynuowano go w czasopiśmie Sjors, które zastąpiło wszystkie wcześniejsze czasopisma dla dzieci wydawane przez Spaarnestad (Rebellenclub, Grabbelton, Tombola) od września 1954 do 1957. 'Olaf Noord' opowiadał o amerykańskim pilotie, którego porwani przez Wenusjan i trafiający w różne przestrzenie przygód. Bussa opracował tę serię w domu i początkowo tworzył ją w wolnym czasie. Ostatecznie dostał szansę na produkcję swoich komiksów w studio w ciągu dnia. Seria składa się z czterech opowieści o długości od 30 do 90 stron. Jest to jeden z pierwszych holenderskich komiksów science fiction; trzeba jednak zaznaczyć, że to Auke Tadema wprowadził ten gatunek do Holandii w latach trzydziestych.

Oprócz 'Olafa Noorda' Bert Bus stworzył gag komiks o przemądrzałym chłopcu z dziurami, nazwanym 'Skokan, odchudzanie z roku zerowego'. W latach 1955-1956 ukazało się w czasopiśmie Sjors 37 gagów. Komiks zawierał zarówno baloniki tekstowe, jak i napisy, z których ostatnie pisał redaktor Lou Vierhout. Bus od czasu do czasu tworzył też strony uzupełniające do 'Sjors van de Rebellenclub' dla Carol Voges. W 1957 roku 'Olaf Noord' uznano za zbyt trudny dla młodych czytelników czasopisma Sjors i Bus postanowił spróbować swoich sił z serią historyczną.

Theban, Pierwszy podróżnik świata
To był 'Theban, pierwszy podróżnik świata' (1957-1959), mieszanka historii, mitologii i fikcji. Opowieść na 104 stronach przedstawia przygody Thebańczyka, doryjskiego Greka, który żył około 1000 lat przed Chrystusem. Bohater podróżuje do znanych wówczas miejsc na świecie, napotykając różne niebezpieczeństwa, od morskich potworów po Minotaura. Seria trwała dwa lata, aż czasopismo Sjors przeszło metamorfozę. Artysta później wyraził pewien wstyd z powodu historycznych nieścisłości w tej kreskówce. W swoich późniejszych historycznych komiksach korzystał z większych badań i zawsze miał na uwadze edukacyjną wartość swojej pracy.

Latere strips
Cliff Rendall został następnie przedstawiony w formie komiksowej adaptacji autorstwa Marka Twaina 'Huckleberry Finn' (1965–1966), a następnie pojawiła się kolejna seria science fiction, epicka trylogia 'De banneling van Nimmorac' z głównym bohaterem 'Lance Barton' (1967–1968). Chociaż niemal wszystkie własne kreacje Berta Bussa należały do gatunku realistycznego, przez wiele lat pisał również komiksy dla dzieci z dwoma krasnoludkami 'Woep i Wap' dla swojego przyjaciela Nico van Dam. Ukazywały się one od września 1958 do marca 1966 na odwrocie damskiego tygodnika Rosita.

Nancy Drew
Bert Bus ma również znaczenie historyczne, ponieważ był pierwszym lokalnym artystą, który pojawił się w dziewczęcym magazynie Tina, który wówczas był jeszcze tłumaczeniem brytyjskiego czasopisma Prinses Tina. Jego pierwszą serią był komiks tekstowy oparty na amerykańskiej serii książek dla dzieci 'Nancy Drew' (1969) autorstwa kolektywu ghostwriterów pod nazwą Carolyn Keene. Jego druga i ostatnia seria w magazynie to science fiction 'Jola i de Ruimterace' (1970). W latach siedemdziesiątych Tina zwiększyła nacisk na oryginalne materiały komiksowe, gdy ważny wkład wnieśli autorzy tacy jak Andries Brandt i Patty Klein.

Archie robota
W 1971 roku wrócił do Sjors, aby narysować zmodernizowaną wersję brytyjskiego komiksu 'Archie the Robot' autorstwa E. George Cowan i Ted Kearon. Komiks ukazywał się od 1959 roku w Sjors pod tytułem 'Archie, de Man van Staal'. Polska wersja (1971-1974) pojawiła się po tym, jak brytyjska baza Archie, Lion, anulowała ten komiks. Bus pracował nad dziesięcioma pełnymi akcją przygodami z człowiekiem ze stali, jego dwoma ludzkimi towarzyszami i ich podróżnikiem w czasie. Chociaż większość fabuł nadal opierała się na współczesnych brytyjskich historiach, przerysowana grafika początkowo była wspólnym dziełem Bus, Van Dam i Balm. W zaktualizowanej, pełnokolorowej wersji Sjors, towarzysze Archie, Ted i Ken, zyskali bardziej współczesny wygląd, podczas gdy Archie sam był teraz niebieskawo-srebrny zamiast czerwonego, jak w brytyjskich publikacjach. Bus później samodzielnie tworzył komiks, a ostatnie dwa opowiadania były oryginalne, napisane przez redaktor Fenna Ridderbos. W 1973 roku ukazała się kolekcja książkowa z dwoma opowiadaniami Bus, wydana pod marką Amsterdam Boek. W latach 1980-1982 Oberon wydał pełną serię prac artysty w dziewięciu tomach.

Stef Ardoba
Ostatnia kreacja Berta Busa dla czasopisma Sjors to 'Stef Ardoba' (1975-1982), seria o dziennikarzu, z silnym naciskiem na podróże w czasie. Bus mógł teraz łączyć swoje dwie dziedziny i tworzyć historie osadzone zarówno w przeszłości, jak i w przyszłości. Głównymi źródłami inspiracji była popularnonaukowa literatura tamtych czasów, w tym hipotetyczne prace o wpływie obcych na wczesną kulturę ludzką autorów Ericha von Dänikena i Petera Kolosimo. 'Stef Ardoba' doczekał się kontynuacji w czasopiśmie Eppo, będącym kontynuacją komiksowych czasopism VNU Sjors i Pep. Studio przy Nassauplein zostało już zamknięte, a Bert Bus pracował w biurze działu komiksowego Oberon firmy. Ostatnie dwa opowiadania 'Stef Ardoba' napisał redaktor Eppo, Kees Vuik.

Malorix/Russ Bender
Na potrzeby swojej nowej serii historycznej 'Malorix' (1983–1985) Bert Bus skupił się na regionie Fryzji (obecnie prowincje Fryzja i Północna Holandia) jako części Imperium Rzymskiego na początku ery chrześcijańskiej. Ta 'uzasadniona fantazja' lub 'uproszczona historia' opowiada o walce między Rzymianami a Fryzami wokół Castellum Flevum pod Velsenem. Artysta czerpał główną inspirację ze swojej pracy jako amatorski archeolog w regionie Velsen i starał się wiernie odtworzyć stroje, krajobrazy i budynki. Niestety, w 1985 roku Bus doznał wypadku i przez kilka miesięcy nie mógł pracować. Powrócił do stron Eppo Wordt Vervolgd, a następnie do Sjors & Sjimmie Stripblad z serią science fiction 'Russ Bender' (1986–1989), opowiadającą o pilotach myśliwskich amerykańskiej marynarki wojennej. Ostatnie lata swojej kariery artysta spędził pracując z domu.

Uznanie
W dniach 22-23 października 2004 roku Bus, wraz z byłymi kolegami ze studia Harrym Balmem i Nicem van Damem, otrzymał podczas Stripdagen w Alphen aan den Rijn nagrodę Bulletje & Boonestaakschaal za jego wkład w holenderski świat komiksu. 29 kwietnia 2010 roku Bus i Van Dam zostali odznaczeni w Orderze Oranje-Nassau za ich prace archeologiczne, a Bus również za edukacyjną wartość swojego komiksu 'Malorix'.

Ostatnie lata i śmierć
Bert Bus jest szerzej znany z malowanych okładkowych ilustracji, które wykonał dla holenderskich wydań brytyjskiej serii komiksowej 'Trigan Empire', rysowanej przez Don Lawrence'a. Artysta przeszedł na wcześniejszą emeryturę na początku lat 90., częściowo w wyniku reorganizacji czasopisma Sjors & Sjimmie Stripblad. W ten sposób zakończyła się jego ponad czterdziestoletnia kariera jako rysownika komiksów. Jego jedynym przedsięwzięciem poza czasopismami Spaarnestad/Oberon była jego współpraca z czasopismem science fiction Essef, redagowanym i wydawanym przez Raymonda Donkersloota. Pod pseudonimem Max Mutesius Bus stworzył erotyczny komiks 'De Vechters van Shar-Yaban' (1977-1979).

Kiedy Oberon w 1976 roku wypuścił swoją kolekcję czarno-białych komiksów, większość wcześniejszych serii Berta Busa została ostatecznie opublikowana w formie książkowej. Wydawnictwo De Lijn wydało w 1984 roku część 'Bert Bus Bibliography', w której zebrano jego opowieści 'Olaf Noord'. Wznowienia 'Malorix' i 'Russ Bender' po jego przejściu na emeryturę uczyniły go częstym gościem na podpisywaniu na festiwalach komiksowych. Od czasu przejścia na emeryturę Bus i Van Dam poświęcają większość swojego czasu Grupie Badawczej Archeologii Velsen. Obaj byli blisko zaangażowani w wykopaliska Rzymskiego Fortu Velsen. Wydanie książkowe z 1998 roku 'Malorix' od Big Balloon we współpracy z Muzeum Archeologicznym Haarlem, a także publikacje wydane przez Amor Vincit Omnia w latach 1996, 2008 i 2011, były wielokrotnie wykorzystywane jako materiał dydaktyczny w szkołach. Bert Bus zmarł w nocy z 27 na 28 sierpnia 2017 roku w wieku 86 lat.

Ta aukcja to unikatowa okazja muzealna; dotyczy pięknego, dużego obrazu Trigië, wykonanego przez Berta Busa na okładkę tygodnika Sjors nr 14 w 1971 roku. Podpisany w prawym dolnym rogu. Zobacz ostatni obrazek, który służy jako przykład i nie jest częścią tej aukcji. To wspaniała ilustracja na okładkę, na której ukazane są wszystkie cechy Trigië: napięcie, akcja, uchwycone w pięknych kolorach. Obraz jest w pełni autentyczny, nigdy nie był wystawiany na światło dzienne i jest dokładnie taki, jakiego dokonał Don Lawrence 30 lat temu. Piękny obraz jest starannie oprawiony. Rama ma wymiary 45 x 49 cm, a sam obraz około 33 x 37 cm (część kolorowa ma około 25 x 25 cm).

Zobacz również zdjęcia, które stanowią część opisu, aby dobrze zobrazować jakość oferowanego produktu.

Obrazek jest bardzo dobrze zapakowany i wysłany poleconą przesyłką do nowego właściciela.