PIERRE RIOLLET - THE WAVE VEYRIER

Digigraphie (druk giclée) nr 8 z 30 egzemplarzy.
Limitowana edycja do 30 egzemplarzy na papierze Hahnemühle William Turner 310 g, oparta na oryginalnym obrazie olejnym na płótnie o wymiarach 100 na 100 cm z 2019 roku.
Podpis na dole po prawej stronie. Numeracja na dole po lewej stronie. Podpisane i ponumerowane na odwrocie.
Kompletny i podpisany certyfikat autentyczności zostanie również dostarczony nabywcy.

Na molo z widokiem na jezioro Annecy kobieta wpatruje się w horyzont. Atmosfera jest wietrzna, ale światło fantastyczne.

O Pierre

Pierre Riollet ukończył École d’Art Auguste Renoir w Paryżu w 1983 roku. Po 20 latach pracy w reklamie jako dyrektor artystyczny, postanowił poświęcić się wyłącznie malarstwu. Po podróży do Stanów Zjednoczonych w 1987 roku rozpoczął pracę nad tematyką fasad nowojorskich i ich cieniami, zainspirowany amerykańskimi hiperrealistami.

Zawsze zafascynowany światłem, jego praca wzięła nowy kierunek kilka lat później, skupiając się na temacie przejść. Efekt kontrastu między cieniem a światłem, wywołany tym motywem, stanowi cechę charakterystyczną tego okresu. Ciemne tło podkreśla jasność na zewnątrz i kieruje wzrok ku olśniewającej otwartości, pozostawiając wyobraźnię swobodnie płynąć ku światłu. Poza aspektem malarskim, wyraża się tu także symbolika siły przejścia, które te przejścia symbolizują.

Po długim odrzucaniu różnych rodzajów gry światła przeciwko w kawiarni, w miejskich klimatach, nocnych i śnieżnych pejzażach, portretach… jego malarstwo kieruje się teraz ku refleksom, zwłaszcza morza. Zawsze z takim samym staraniem o precyzję chromatyczną, Pierre dziś pasjonuje się rozkładem światła i jego interakcją. Dzięki użyciu pociągnięć bliskich abstrakcji, gdy spojrzenie zbliża się do szczegółów, jego płótna – większość z nich to duże formaty – emanują potężną, wibrującą siłą o dużej intensywności.

Pierre Riollet regularnie wystawia w wielu galeriach i na targach sztuki współczesnej. Jego dzieła znajdują się obecnie w wielu kolekcjach prywatnych.

Jego ścieżka jest trochę jak stopniowe powiększanie, które, z obrazu na obraz, przemierzając te wszystkie przejścia, zmierza ku światłu.