francesco polazzi - Il sè e l’ego

Francesco Polazzi – który studiował zarówno filozofię w Bologna, jak i sztuki piękne w Birmingham, łącząc pop, street art i abstrakcję postmodernistyczną w unikalnym języku malarskim – prawdopodobnie wyobrażał sobie taki obraz jako potężną metaforę podróży wewnętrznej.
Na tym oleju na płótnie, sowa, siedząca na rozwiniętym wężu, przyciąga nasz wzrok. Wąż, przedstawiony jako wieczny symbol cyklicznej przemiany i rytmu życia, owija się pod sową w spiralę, która sugeruje ewolucję, taniec cieni i odrodzenie. Sama sowa ucieleśnia mądrość, delikatnego dowódcę, a jednocześnie suwerena przebiegu życia.
Energetyczny pociągnięcie pędzla wprowadza ruch w spokój: zdecydowane czerwienie i głębokie zielenie wiją się i splatają jak żywa energia, podczas gdy akcenty olejowe w pastelach nadają żywą jasność — znak ruchu nawet w odpoczynku. Czasami formy niemal znikają w abstrakcji; linie stają się piórami, łuskami, wzorami, rytmem. Dynamiczny balet malarstwa i symbolu.
Filozoficznie, tkanina odgrywa scenę dialogu: sowa szanuje węża — tak jak Ja musi rozpoznawać pierwotną wolę ego — ale teraz jest gotowa prowadzić z mądrością. To wizualna alegoria: mądrość kształtuje przemianę, nie tłumiąc jej jednak. Sowa jest wolna, by podróżować po zacienionych zakamarkach, nie po to, by je opanować, lecz by je oświetlić.
Wizualnie kompozycja pulsuje między symbolicznym spokojem a dynamicznym rytmem — pętla węża nadal patrzy, podczas gdy sowa unosi wzrok ku świetlistości sugerowanej przez delikatne złote aureole. Istnieje intuicyjna równowaga: powściągliwość i wolność, ciężar i uniesienie, ego i Ja.
W istocie, jest to obraz, na którym mądrość i miłość, lekkość i zrozumienie, zlewają się. Sowa — spokojny dowódca — wykracza poza spojrzenie obserwatora, zapraszając nas do transformującej narracji: stać się mądrymi, kochającymi i promiennymi, tańczącymi z naszymi cieniami w pełnej świadomości.