Pippo - Where the Summer Went

Szara woda pochłania blade niebo. Stoję tam, gdzie spalone złoto drzew sączy się do jeziora, powolna rana na płótnie dnia. Mój pies opiera się o mnie, ciepły kotwica w chłodzącym się powietrzu. Patrzymy, jak odbicie drży, zniekształcając świat. Cisza smakuje mrozem i utraconymi rzeczami. Czekamy na pożegnanie, które nigdy nie zostało wypowiedziane, patrząc, jak ostatnie światło tonie.

* Unikalny, jedyny w swoim rodzaju obraz
* 100% ręcznie malowane farbami akrylowymi na płótnie
* Podpisano na odwrocie
* Naciągnięty na drewno i gotowy do powieszenia
* Nie zawiera ramki
* Zawiera certyfikat autentyczności
* Wysyłka z Włoch z pełnym ubezpieczeniem

O artyście

Pippo (urodzony w Monzy) tworzy dzieła, które poruszają cichy obszar pomiędzy abstrakcją geometryczną a surrealizmem. Porzucił udaną karierę w grafice, aby całkowicie poświęcić się malarstwu, i osiedlił się w pobliżu spokojnych brzegów Jeziora Maggiore. Jego tło jest widoczne w jego kompozycjach — architektonicznych, zrównoważonych i precyzyjnych — jednak są one złagodzone przez kinową atmosferę, która przypomina wspomnienie lub sen.

Dla Pippo sztuka to akt zanurzenia. Angażuje się w swoje tematy, pisząc narracje w czasie teraźniejszym pierwszej osoby, mentalnie wchodząc na płótno, by doświadczyć chwili od środka. Jednakże, choć osobiście wkracza w te światy, pozostawia fizyczne płótno otwarte na interpretację. Jego postacie, choć elegancko ubrane, są często bez twarzy. Ta anonimowość jest zaproszeniem: zapewnia, że protagonistą 'może być każdy', umożliwiając widzowi wejście w scenę i zamieszkanie w opowieści samemu.

Ta granica między tym, co widzialne, a tym, co niewidzialne, definiuje również artystę. Powściągliwy i introspektywny, pisze prywatnie i woli, aby jego płótna mówiły same za siebie. Nie pozostawia cyfrowego śladu, unikając mediów społecznościowych, by zachować ten sam poziom tajemniczości, który cechuje jego prace.

Używając palety subtelnych, atmosferycznych tonów przeplatanych zdecydowanymi kolorami, Pippo udoskonala język eleganckiej oszczędności. Jego obrazy — pełne cichych zwierząt, ostrych cieni i promiennego światła — to nie tylko obrazy, lecz otwarte historie tęsknoty i gracji.