François-Marie Banier - Lot with 2 books: I Missed You & Perdre La Tête - 2005-2009

Licytujesz na dwie książki François-Marie Banier.

François-Marie Banier to francuski fotograf urodzony w 1947 roku w Paryżu we Francji. Jest znany z fotografii, które często przedstawiają celebrytów i innych znanych publicznie ludzi. Banier sfotografował wybitne osoby, takie jak Yves Saint Laurent, Françoise Sagan, Samuel Beckett, Vladimir Horowitz, Louis Aragon, François Mitterrand, Kate Moss, Mick Jagger oraz księżniczkę Caroline z Monako. Na jego twórczość wpływali Salvador Dalí i Marie-Laure de Noailles, a jego prace były prezentowane w prestiżowych miejscach, takich jak Centre Pompidou, Metropolitan Museum of Photography, Museum Haus Lange oraz Villa Medici. Otrzymał nagrody, w tym Grand prix des lectrices de Elle. Obecnie mieszka w Paryżu we Francji.

Perdre La Tête
Steidl, 2005
Oprawa twarda, 256 stron, język angielski.
24,7x18cm
Bardzo dobry stan

Każdego dnia, uzbrojony w aparat i zwykle jadąc skuterem, François-Marie Banier wychodzi z domu bez żadnych uprzednich założeń, kierując się jedynie pragnieniem odkrycia, jak wygląda świat tego konkretnego dnia. Preferując prawdę czarno-białej fotografii, skupia się na scenach ulicznych, w których wygląd i postawa twarzy oraz postaci noszą ślady określonej trajektorii życiowej, mającej moc poruszenia naszych emocji — sprzątacze uliczni wyglądający jak mityczni wojownicy, ludzie na spacerze, przechodnie, pary, samotne postaci — wszyscy przeżyli doświadczenia i próby, o których możemy tylko domniemywać.

Tęskniłem za tobą.
Steidl, 2009
Oprawa twarda, 352 strony, język angielski
24,7x18cm
Bardzo dobry stan

Moje pragnienie twarzy, ciał, sposobów siedzenia, stania i chodzenia oraz nowo odkrytych spojrzeń zaspokaja wszystkie inne pragnienia. Moje pragnienie muzyki, morza, szczytów górskich, niezliczonych przyjemności i uczuć, które czynią życie tak różnorodnym, tak podobnym, tak fascynująco nieprzewidywalnym. Nigdy nie przestanę być poruszony za każdym razem, gdy przybliżam aparat do oka, gdy waha się on przed moim sercem, by uchwycić najpierw jedno, potem drugie osadowisko aluwialne, którym jesteśmy, produktami wieków myśli, zwyczajów, śmiechu, bólu, sojuszy, miłości, walk, przekonań, wątpliwości, wszystkiego i jego przeciwieństwa, które sprawiają, że spojrzenia są tak głębokie i tajemnicze, że dokonałem wyboru między byciem a niebyciem, i to nie tylko dla siebie, ale dla ciebie, którego brakowało mi, każdy wywołując równie silny niepokój, odbijający echa tylu cywilizacji i marzeń, że zawdzięczamy im, by się pojawić: jesteśmy ogniwami w łańcuchu wieczności.