Ignazio or Egnazio Danti - Trattato dell'uso et della fabbrica dell'astrolabio (Treatise on the Use and Manufacture of the - 1569

1569 pierwsze wydanie 'Astronomy, Mathematics, Science, Meteorology, Geometry, Astrology, Cartography, Geography, Sundials' autorstwa Ignazio lub Egnazio Danti (1536–1586), matematyka, astronom i kosmograf. Ta bogato ilustrowana książka zawiera pierwszy kompletny opis astrolabu wydany we Włoszech i w języku włoskim oraz najstarszy znany obraz kobiety korzystającej z instrumentu naukowego (strona 124, piąte zdjęcie). Przy użyciu narzędzi przedstawionych w tej publikacji Danti stworzył gigantyczny glob, widoczny w Palazzo Vecchio we Florencji, o średnicy 220 cm (7,2 stopy), będący najstarszym dużym globem zachowanym do dziś. Danti opisuje działanie swojego uniwersalnego astrolabu oraz metodę jego konstrukcji. W tym celu analizuje najważniejsze modele swojego czasu, zaprojektowane przez Gemma Frisiusa, Juana de Rojasa Sarmiento oraz Oronce Finé. Astrolab zaprojektowany przez Danti'ego i inspirowany hiszpańskim matematykiem Juanem de Rojasem oferuje precyzyjne pomiary z dowolnej lokalizacji geograficznej, przedstawia dwuwymiarowy obraz nieba, umożliwiając określenie położeń Słońca, Księżyca i gwiazd, a także zawiera kwadrat cienia, zodiakalny krąg, mapę gwiazd (rete), alidadę, skalę stopniową i inne elementy... Sam Galileo korzystał z niego do swoich obliczeń astronomicznych. W tamtym czasie celem wielu włoskich naukowców było popularyzowanie nauki, dlatego jest to jedna z pierwszych książek w języku włoskim dotyczących astronomii, astrolabów oraz pomiaru planet i gwiazd do nawigacji, astronomii i astrologii. Ta rozprawa o konstrukcji instrumentów astronomicznych odwołuje się do prac Vitruviusza i analiz matematycznych Ptolemeusza. Książka jest w bardzo dobrym stanie, z antyczną oprawą z epoki oraz dziesiątkami szczegółowych i nienaruszonych ilustracji. Brak kopii na sprzedaż, dostępne jest tylko drugie wydanie z 1578 roku za 5500 USD, referencje; World Cat OCLC nr 8639664; USTC nr 825459; Adams D-123; Riccardi I, 389.1; Houzeau i Lancaster 3288; IA 149.985; EDIT 16 CNCE 15995; Katalog Kolektywny Dziedzictwa Bibliotecznego Hiszpanii nr CCPB000007138-2; Heilbron, John Lewis (1990). 'The Sun in the Church. Cathedrals as Solar Observatories'. Harvard University Press. s. 62; T. Frangenberg, 'Optika Egnatio Danti' w kontekście arystotelizmu renesansowego i tradycji średniowiecznej, Nuncius Ann. Storia Sci. 3 (1) (1988). KOMPLETNE PIERWSZE WYDANIE.

Traktat o użyciu i produkcji astrolabium... Z dodatkiem planisferium Roias...
AUTORZY: Ignazio lub Egnazio Danti (1536–1586) oraz Juan de Rojas y Sarmiento (czynny w XVI wieku)
Wydawca: rodzina Giunti / spadkobiercy
DATA: MDLXVIIII (1569), Florencja, pierwsze wydanie, tekst w języku włoskim.

Ta książka obejmuje gwiazdy, rozmiary planet i ich odległości od Ziemi, temperatury, 5 stref klimatycznych, zegary słoneczne, apogeum słoneczne, obliczanie południków, długości geograficznych, przyszłe pozycje i orbity kilku planet, obliczanie nachylenia ekliptyki, czyli osiowego pochylenia Ziemi na 23 stopnie, 28 minut (błąd zaledwie 2 minut), pomiar czasu i światła zgodnie z porami roku oraz nowy uniwersalny astrolabium. Praca ta dotyczy głównie arytmetyki, geometrii i kosmografii. Danti uczył matematyki we Florencji, Bolonii, a następnie przeniósł się do Rzymu, gdzie został kosmografem i matematykiem papieża. W 1574 roku, korzystając z różnych instrumentów, Danti wykrył 11-dniowy błąd w kalendarzu, obliczając, że równonoc wiosenna przypadała na 11 marca, zamiast 22 marca, jak powinna, aby kalendarz był zgodny z porami roku. W Watykanie, wraz z innymi naukowcami, przyczynił się do zmiany starego, błędnego kalendarza i jego aktualizacji w 1582 roku na gregoriański, obecnie używany. Na prośbę papieża nadzorował tworzenie wielkich map freskowych w Muzeach Watykańskich, które można dziś odwiedzić, gdzie papież mógł „przechadzać się po Włoszech bez opuszczania pałacu”. Danti zaprojektował liczne instrumenty astronomiczne, które do dziś są widoczne, na przykład; kwadrant i dwie równonocne armillae ustawiono w kościele Santa Maria Novella we Florencji, aby dokonywać precyzyjnych wyliczeń równonocy wiosennej i określić błąd w kalendarzu. Aby skalibrować rok astronomiczny, Danti musiał dokładnie obliczyć wysokość słońca w południe, co osiągnął, robiąc małą dziurę w okrągłym oknie kościoła, pełniącą funkcję kamery obscura. Później zrobił kolejną dziurę wyżej na południowej fasadzie kościoła, a aby światło mogło trafić na tę dziurę, musiał wyciąć szczelinę w sklepieniu kościoła, która do dziś jest widoczna. Danti służył jako kosmograf dla Cosimo I de' Medici (1519-1574) we Toskanii i wspólnie z Giorgio Vasari opracował wielkie mapy, które do dziś zdobią szafki w Sala delle Carte w Palazzo Vecchio.

OPIS: W rozmiarze 4to, wysokość 235 x szerokość 167 mm (9,3 na 6,6 cala). Strony [8], 194 [czyli 192], 38, [10]. Strona tytułowa i urządzenie drukarskie na stronie odwrotnej trzeciej kartki, przedstawiające globus z Afryką i Azją, dziesiątki pięknych i szczegółowych drzeworytów w tekście, okazjonalne plamy, kilka staroświeckich notatek na około 12 stronach w białych marginesach, tekst i ilustracje nienaruszone i dobrze wydrukowane. Antyczna, oryginalna i solidna oprawa pergaminowa z pionowym tytułem rękopiśmiennym na gładkiej grzbiecie i dolnej krawędzi. Jeden z pierwszych traktatów astronomicznych w języku włoskim, później ponownie wydany przez Giunta w 1578 roku. KOMPLETNE PIERWSZE WYDANIE.

Drugorzędny autor: Juan de Rojas y Sarmiento był hiszpańskim matematykiem i astronomem żyjącym w XVI wieku. W swoich pismach przedstawia się jako popularyzator nauki i odrzuca ideę bycia uważanym za wynalazcę; jednak jest jednym z twórców projekcji ortograficznej, którą z powodzeniem zastosował przy konstruowaniu astrolabiów. Juan de Rojas był drugim synem pierwszego markiza Pozy. Studiował sztuki i matematykę, a po ukończeniu nauki w Hiszpanii miał okazję podróżować do Flandrii, prawdopodobnie towarzysząc cesarzowi Karolowi V i jego synowi, przyszłemu Filipowi II. Podczas tej podróży bardzo prawdopodobne jest, że doskonalił swoją wiedzę astronomiczną i matematyczną w Leuven, ucząc się od samego Gemmy Frisiusa, nauczyciela, który później stał się jego przyjacielem. W Leuven spotkał Hugo Helta, z którym później utrzymywał długotrwałe relacje naukowe i epistolarne. Juan de Rojas napisał traktat, który stał się międzynarodowo sławny, o projekcji ortograficznej sfery, opublikowany w Paryżu w 1550 roku pod tytułem „Commentariorum in Astrolabium, Quod Planisphaerium Vocant, Libri Sex”. Dzieło to zyskało dużą popularność na europejskich uniwersytetach tamtego okresu, a w ciągu kilku lat od publikacji było już dyskutowane we Włoszech, Niderlandach i Francji.

WYSYŁKA: via UPS, DHL, Narodowe Usługi Pocztowe, zabezpieczona, ubezpieczona i w pełni śledzona paczka. Szacowany czas dostawy do Europy to 3-5 dni roboczych. Wysyłka w ciągu jednego dnia roboczego, możliwe jest połączenie wysyłek, jeśli zakupisz u nas kilka przedmiotów, co pozwala zaoszczędzić pieniądze i czas.